Heidi_Aiden schreef op woensdag 18 februari 2009, 16:32:


euhm van tradi naar NH ? Alle paarden die bij ons of Jossy ,Pien terecht komen werden praktisch Tradi gereden en gestald ! De omschakeling is echt niet zo dramatisch te noemen om hierover een proefstuk te schrijven

eddy DRUPPEL schreef op maandag 16 februari 2009, 20:42:


Zoals Eddy het zegt (en ook anderen dus aangeven) vind ik het ook overkomen: dat je helemaal in de knoop zit met waar dit door komt en hoe dit goed op te lossen.

Geloof me: heb dit ook mee gemaakt, met Mike! Ik kon door mijn gezondheidsperikelen er uiteindelijk maar één ding mee doen; Mike lekker op de wei laten staan een enkele keer in de week hem daar af halen puur om alleen de basis dingen met hem te doen, zoals poetsen etc. Toen de winter eraan kwam en Mike voor driekwart van het etmaal naar stal zou verdwijnen heb ik de meoilijke stap gezet en hem naar de Poedertoren gebracht. Alleen omdat ik hem niet eens de meest basic verzorging meer kon geven...

Ik kon op dat moment niet eens meer een stukje met hem langs de weg gaan lopen! Hij deed heel druk en overal paarden spoken. Wilde dan op de weg terug naar stal snel terug waardoor hij me constant voorbij wilde lopen. Ik heb wat rondjes gedraaid om hem weer achter me te krijgen. Hielp echt niet meer hoor. En ik weet heel goed waar dat vandaan is gekomen. Ik was door mijn ziektes wel degelijk verandert. Kwam waarschijnlijk niet meer betrouwbaar over en kwam zowiezo niet zo vaak in vergelijking tot voor mijn ziektes!

Dat ik hem 2 maanden in Bergen op pension heb gehad heeft de boel helemaal in elkaar laten donderen... Ik dacht dat ik het juist zo goed voor hem voor elkaar had. Vanwege de zandgrond ook in de winter de hele dag op het land. Een fijne stalhouder. Maar ik had nooit moeten vertellen dat Mike klophengst bleek te zijn! Wat niet weet niet deert bleek maar weer. Mike werd van de ene groep tussen de andere gedonderd. Het dier deed niets fout naar paardenmaatstaven maar veel mensen daar wisten er simpelweg niet mee om te gaan. Waren bang van zijn 'dominante' gedrag.. Toen hij uiteindelijk alleen kwam te staan was voor mij de maat goed vol. Heb hem direct in geladen (nou ja; 3 UUR! bezig geweest hem op de trailer te krijgen op alle paardvriendelijke manieren die ik kende, uit eindelijk hem boos een tik verkocht nadat hij los was gebroken en in de siertuin van de stalhouder stond, en hop hij stond in de trailer). Vertrouwen was bijna totaal weg. Die groeiende irritatie van mij naar sommige mensen daar heeft hij heel goed aangevoeld. En dan steeds dat geschuif zodat hij niet kon wennen. Ik niet goed in mijn vel, hij ook al niet...

Terug op de 'oude' pensionstal is de band gedeeltelijk weer goed gekomen door zijn abcessen a.d.v. de anti-schimmel injecties. Al de zorg die daar maanden lang in heeft gezeten.

Wil dus maar zeggen dat het echt zou kunnen zijn dat het aan jouw en/of de veranderde omstandigheden kan liggen! Zou je b.v. eens kunnen stoppen met dat andere paard rijden? Je alleen maar bezig gaan houden met haar? En een hele grote stap terug doen: alleen dagelijkse verzorging en wat ze nog wel leuk vind? Daarmee de band weer langzaamaan op de goede sterkte smeden?

Na 3,5 jaar ziekte kan ik nog steeds niet voor 100% gaan... Nog niet eens voor 50%!!! Daar heb ik mijn omgang met Pep op aangepast. Doe, die keren dat ik bij haar ben, alleen basis dingen met haar op de manieren waar zij goed op reageert. Veelal via clickeren dus... En waarvan ik weet dat IK ze aankan! (Heeeel belangrijk, echt waar!!!) En ondanks het 'ogenschijnlijk' weinige dat ik met haar doe gaat het erg goed met haar zelf en tussen haar en mij in bijzonder.

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 18 februari 2009, 19:24:


Dat is ook niet de bedoeling Edyy
Maar het is meer om een bepaald stukje in m'n werkstuk kracht bij te zetten..
Dat het echt wel uitmaakt..
Want zoals boven geschreven vind mijn begeleider dat ik NH eigenlijk promoot..
Maar aan het verhaal van Elzaliene heb ik wel veel :)

veb schreef op woensdag 18 februari 2009, 18:46:

Zonder duidelijke foto's is er echt niks van te zeggen! En zolang ze goed loopt.........?? Maar je hebt wel gelijk je af te vragen wat er gaande is! Foto's dus?

Peet schreef op dinsdag 17 februari 2009, 8:32:


Maar pas op! Je moet het niet proberen en het tegen gestelde voelen!!! Dus valse vrolijkheid/zekerheid! Een dier prikt erdoor heen als door lucht. VOor je ademhaling werkt het wel, dat is het logische gevolg van zingen... Of praten.

Bedoelde je dat te zeggen Eddy? Want daar heb je absoluut gelijk in, je kunt je bij een dier niet anders voor doen dan wie/wat je op dat moment bent.

'Paarden spiegelen'..........

Heidi_Aiden schreef op woensdag 18 februari 2009, 11:14:


beste heidi
jouw leraar is een leek op paardengebied, maar het is een LEERaar en dus mogen we veronderstellen dat hij in zijn eigen opleiding iets geleerd heeft over hoe mensen LEREN

je kan heel je paardenverhaal ophangen aan deze kapstok
heb je het boek van inge teblick?
verdiep je eens in wat
r+ positief belonen
r- negatief belonen
p+ positief straffen
p- negatief straffen
betekent

ga dan terug lezen wat je gelezen hebt over klassieke methodes (waar je denk ik veel p+ zal vinden: bit, zweep, sporen = als jij niet luistert doe ik jou pijn!) en NH waar je vooral r+ en r- zal vinden
kijk er eens naar door deze bril en schrijf dat op

als dat je leidraad is om beide methodes te vergelijken en je kan een brug slaan tussen "leren" bij paarden en "leren" bij mensen, zal de leraar misschien ineens geinteresseerder zijn
kijk bvb naar heel die mode van programma's over kinderen opvoeden op TV tegenwoordig, ik herken bepaalde principes uit de positieve gedragstraining

verder vind ik je verklarende woordenlijst voor paardtechnische termen wel een goed idee

groetjes
ellen

Peter Donck schreef op woensdag 18 februari 2009, 16:11:


Wauw!!!! Dit is niet mis Peter.... zo aardig ie de schimmelfactor dus niet.
De kanker is dus al veel langer aanwezig... als je het kunt zien zitten ze dus al helemaal vol ermee.....
Godsamme.....

Ellen2 schreef op woensdag 18 februari 2009, 19:44:


Ik heb het boek van Inge Teblick niet.. Wel die van Mirian Nieuwe Weme..
Daar staat een (denk) soortgelijke uitleg over belonen en straffen in..

Actief belonen; de trainer geeft een prettige prikkel.
Passief belonen; de trainer verwijderd de onprettige prikkel.
Actief corrigeren; de trainer geeft een onprettige prikkel.
Passief corrigeren; de trainer verwijderd de prettige prikkel.

een brug slaan tussen "leren" bij paarden en "leren" bij mensen vind ik ook een goeie tip om iets mee te gaan doen =]

ook weer bedankt :)

Peter Donck schreef op woensdag 18 februari 2009, 17:59:


Weet niet of ik een foto heb, zal er anders 1 maken... Moet haar staart er voor optillen.

Lethal Whites kunnen schimmel (grijze huid) met aftekeningen (roze huid) zijn? Zou een paard helemaal roze huid met wit zijn, dus pigmentloos heb je dan altijd een albino dus ook rode ogen? (Komt dat überhaubt voor bij paarden?)

Bedenk ik me in ene: als de pigmentlaag beschadigt is en je daardoor witte haren krijgt is de huid dan i.p.v. grijs, roze geworden?

Elzaliene Proost schreef op woensdag 18 februari 2009, 19:36:


Hallo elzaline !!
Mike werd niet "gedonderd"
Zelfs toen ik vera bij hem gezet had ging hij zo tekeer ,dat vera doosbang voor hem was.!
Sorry hoor!
Er kunnen op een postzegeltje echt wel foute combis zijn.
Hoop ,dat je t nu getroffen hebt ,maar op die manier is t niet gegaan.
trudy

Elzaliene Proost schreef op woensdag 18 februari 2009, 19:44:


Als je nu even goed leest?
Mijn gedachten gingen in t liedje.
Dus natuurlijk geen gefeek.
Paarden voelen nog eerder aan hoe jij jezelf voelt ,voordat je er zelf al een benul van hebt.
duidelijk.

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 18 februari 2009, 19:24:

Nu volg ik je denk ik even niet... Als de omschakeling niet dramatisch zou zijn is het ook de moeite niet om naar NH over te stappen toch?

Juist jij en Pien hebben paarden juist door die omschakeling zien opknappen lijkt me... Aangezien jullie niet altijd de geestelijk gezondste paarden onder je hoede hebben genomen!

Waarom is De Poedertoren dan opgericht?

verasita schreef op woensdag 18 februari 2009, 19:56:


tja ,sommige dozen (doosbang) zijn nu eenmaal bang aangelegd ! !

ElkeW schreef op dinsdag 17 februari 2009, 23:09:


Er bestaan poezeluikjes met een zendertje/ontvangertje die alleen jouw kat kunnen binnenlaten omdat die het juiste zendertje rond de hals draagt.
Heb het nooit zelf gebruikt (Miekepoes trekt alle halsbandjes uit), maar misschien kan dat helpen?

Anne Marie

Hooi kist

Voorheen gaf ik het hooi altijd in enkele (4) hopen op de wei of paddok, zodat ze moesten bewegen.
Toch werd er zo nog al wat hooi “verspild”.
Ik ben sinds een half jaar uit een kist gaan voeren om het wat meer bij elkaar te houden, maar rond om de kist werd het evengoed een zompige-bende, van gemorst en vertrapt hooi. Bovendien hadden ze de aanbevolen hoeveelheid in “no time” weg gewerkt (1 1/2 á 2 uur)
Een rek er op zou al veel uitmaken had ik gelezen. Niet te kleine mazen dacht ik, anders kan Woody er met haar grote snavel niet goed bij, dus mazen van 20 x 24 (kist is 100cm x 120cm)
Amai, dat ging geweldig, ze waren nu zeker 6 á 8 uren aan het peuzelen en er werd niets meer gemorst, alles schoon op.
Er staat echt niets op de “wei”, laat staan in de paddok, dus stonden ze nog altijd zo’n 4 uren zonder te kunnen knabbelen.
Volgen Ove Lind (Swedisch Hoofschool) zouden Mazen van 10cm x 10cm groot genoeg zijn voor grote paarden. Wat kon ik verliezen? Dus er nog maar een paar spijlen tussen gelast.
GEWELDIG, met de zelfde hoeveelheid doen ze nu 12 uren!!
Door de kleinere mazen moest ik wel het rek vast leggen, ze trokken het nu vaak omhoog en kwam het scheef vast te liggen, of zelfs viel het uit de kist. Omdat te voorkomen heb ik het met 3 kettingkjes vast gelegd, zodat het er niet meer uit kan getrokken worden. En ook dat werkt naar volle tevredenheid

De volgende stap gaat worden, dat ik een 2e kist ga plaatsen, om weer iets meer beweging te krijgen en ik nog maar 1x per dag hooi moet brengen
Heel lang staan ze overigens niet stil, er word toch nog al wat bewogen om de kist heen en naar het water toe.

Foto's in het fotoalbum - Huisvesting -

Nils en Olly