clarissa ruijgrok schreef op zondag 15 februari 2009, 12:00:


! karakter dus.

Isabel van der Made schreef op zondag 15 februari 2009, 1:55:


Tegen elk middel uit de andere groepen komt al op grote schaal resistentie voor.
Ivermectine/moxidectine is het laatste middel dat nog behoorlijk goed werkt. Als we dat met zijn allen ook hebben verprutst met onnodige ontwormingen dan is er niks meer over.
Het is niet voor niets dat we steeds mensen proberen te overtuigen dat het anders moet.
Ik ben er sterk voorstander van dat ontwormmiddelen alleen nog op recept verkrijgbaar zijn, uitsluitend na een mestonderzoek.

Het is net als met antibiotica: in landen waar antibiotica gewoon in de supermarkt lag is het ook volledig fout gegaan, is er ook geen enkel middel meer over dat nog werkt. Ontwormmiddelen horen net als antibiotica uitsluitend bij positieve indicatie op recept verkrijgbaar te zijn.

Het zou best kunnen dat Plukje een van de eerste slachtoffers is van luikende resistentie voor ivermectine-achtige ontwormmiddelen. Als dat zo is dan zullen er nog veel meer slachtoffers gaan vallen.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Gudrun schreef op zondag 15 februari 2009, 8:32:


Bij een beginnende resistentie kan je vaak nog met een forse dosisvehoging wegkomen. Maar dat is maar een heel tijdelijke oplossing. Waarschijnlijk kun je die truuk maar een keer of drie uithalen voordat dat ook niet meer helpt. En niet drie keer per paard, maar drie keer op de betreffende bloedwormpopulatie. Voor de paarden die daarna besmet raken helpt ook dat dan niet meer.


Ik zou voorlopig even niets doen. In het voorjaar een eitelling, en dan opnieuw de strategie bepalen.

ALS je te maken hebt met een bloedwormpopulatie die resistentie aan het ontwikkelen is, dan is nu doorgaan met ontwormen het allerslechtste wat je kunt doen. Je krijgt dan niet meer alle wormen stuk, en selecteert dan als het ware de allersterkste wormen uit die zich dan nog kunnen voortplanten. Tegen het voorjaar weet je dan zeker dat je de allerbeste wormen in leven hebt gelaten, wormen die dan totaal niet meer gevoelig zijn voor ivermectine.

Beter dan 1 keer effectief ontwormen, dus eventueel een ivermectine-injectie, gecombineerd met het toedienen van een aantal andersoortige ontwormmiddelen. (Tegen die laatste bestaat al op grote schaal resistentie, maar wellicht heb je geluk en kunnen "jouw" bloedwormen toevallig niet tegen die oude middelen). De laatste strategie lijkt veel op de bestrijding van AIDS; ook daar loert voortdurend het gevaar van resistentie, en soms kun je door een cocktail aan anti-middelen toch nog een stam uitroeien die resistent is geworden tegen de individuele middelen.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

*NRC Handelsblad, wetenschapsbijlage 14 februari*

De muilezel, blijkt bij proeven veel intelligenter dan ezels of paarden (Aminal Cognition januari 2009).

Muildieren en muilezels vormden altijd al een aansprekend voorbeeld van een hybrid vigour op fysiek vlak. Dat genetische principe - zoveel als 'de kracht van de bastaard'- behelst dat kruisingen vaak over kwaliteiten beschikken die de som van de delen overstijgen. Muildieren en muilezels zijn groter, robuuster en bezitten meer uithoudingsvermogen dan de ouderdieren. Nu komt daar een mentale meerkwaliteit bij.

Dierpsychologe Leanne Proops van de universiteit van Sussex in Engeland beproefde met een team het leervermogen van paarden, ezels en muilezels. Muildieren (vader ezel, moeder paard) bleven buiten beschouwing.

In een reeks experimenten kregen de dieren keuzes voorgezet. Ze konden kiezen tussen twee voedselemmers die werden afgeschermd door een plaat met een duidelijke markering: bijvoorbeeld een zwarte cirkel tegenover een witte driehoek. De dieren leerden dat aan één van de twee symbolen een voedselbeloning in de emmer verbonden was - en dat in allerlei wisselende varianten.

De muilezels leerden duidelijk sneller. Ook wisten zij meer soorten symboolparen de onderscheiden dan ezels en paarden. Bovendien waren ze consistenter: ze waren zeker van hun zaak. Ezels en paarden vielen na een eenmaal gelegd verband toch af en toe terug in trijwel en foute keuzes. Proops twijfelt er niet aan dat dit een verschijningsvorm van 'hybrid vigour' is. Bij goed behandelde muilezels viel altijd al op dat ze nieuwsgieriger zijn dan ezels en vooral paarden.

Tegelijkertijd kwamen de dieren te boek te staan als erg koppig. Hun vasthoudende onwil te gehoorzamen, zelfs na mishandeling, werd wel geweten aan de domheid ten opzichte van de andere landbouwhuisdieren. Daar wordt nu een ander licht op geworpen. Met lichte ironie stellen de onderzoekers dat hun faam, zoals die blijkt uit bijvoorbeeld de uitdrukking 'stubborn as a mule', juist alles te maken heeft met hun hogere intelligentie. Die maakt hen gevoeliger voor slechte ervaringen, die ze goed en langdurig opslaan. Ook lijden de dieren eerder onder verveling, zijn ze gevoeliger voor frustratie en raken ze eerder in verwarring door aperte inconsequentie in hun behandeling. Allemaal niet bevordelijk voor willig presteren op afroep. Muilezels hebben natuurlijk een bezwaar bij overlevering van hun bijzondere inzichten aan het nageslacht - ze zijn steriel. Ze vormen een mentaal superras, dat steeds opnieuw gecreëerd moet worden.

Anita Cats schreef op zondag 15 februari 2009, 11:03:


Gefeliciteerd dan! Lekker even je paardenzorgjes opzij zetten... en vieren!!

Hoera!!

eddy DRUPPEL schreef op zondag 15 februari 2009, 11:47:


Onze DA in Drenthe was een echte paardenman. Die fokte eens een veulen.
Hield de paarden aardig natuurlijk. Veel weidegang, niets mis mee.
Hebben zelf een binnenrijbak.
Toen het veulen een driejarige was, kan ook nog wel wat ouder geweest zijn, is z'n vrouw begonnen met aanrijden. Ik ken haar, weliswaar een traditionele dressuurruiter, maar geen persoon om een dier te overvragen of overtrainen.
De moeder: heel braaf dier. Niets mis mee... todat dit jonge paard eens goed uithaalde. Reden: onbekend. Ze hebben het paard in laten slapen.
Niet zo'n leuk verhaal he?? We weten niet wat er is geweest, gedachten toen gingen richting hersentumor of zo. Kort gezegd werd het dier levensgevaarlijk.
Onze DA had het er echt moeilijk mee. En vertelde ook dat hij niet begreep waar zo'n karakter vandaan kwam.
Eddy, als je zelf een veulen fokt.... en je hebt het ruim 3 jaar.. en blijkt zo'n gewelddadig karakter in te zitten... Ik denk niet dat er aan dit dier iets verklooid is....

Sommige karakters zullen wat sterker zijn. Ga je daar niet goed mee om... kan het verkeerd aflopen. Externe factoren kunnen zijn eerdere mishandeling, of een lichamelijke afwijking.

De meeste keren zal het een gevolg zijn van een verkeerde aanpak of een eerder opgelopen trauma, dat geloof ik wel.
Toch zijn er paarden waar het lijkt alsof het een aangeboren karakter is...

Wil.

Nils Vellinga schreef op zondag 15 februari 2009, 12:09:


Haha... ja, da's weleens jammer he??? Alles spic en span, glimmende paarden met mooie zijde achtige manen... hoeven netjes bijgewerkt... je laat ze los en het allereerste is een stof- of blubberbad.. lekker rollen!

Veel plezier volgende week!

Groetjes,

Wil.

eddy DRUPPEL schreef op zondag 15 februari 2009, 12:20:


Was wel een grappige verschrijving...

Wil schreef op zondag 15 februari 2009, 14:13:


hihi ja,
je kater voor de kar
of een kater na een ritje met de kar..

Mijn lieve kleine fijnbesnaarde arabje, Arabesk, vindt het niet zo tof als hij gereden wordt met een cook-a-like met constante druk (doet verzorgmeisje soms, omdat ze dat zo geleerd heeft op de manege). Hij vindt dat het hoofdstel dan 'strak om neus' komt te zitten en gaat dan steigeren.

Daar gaat onze dressuurcarrière ( ), nu net de beslissing is genomen dat ze bitloze dressuurwedstrijden gaan organiseren bij de knhs en waarschijnlijk wordt de optoming die gebruikt mag worden de cook-a-like/dr. cook.

Ik rij hem zelf meestal op een touwhalster, vroeger op een stalhalster of sidepull.

Meer van dit soort paardjes hier op PN die moeite hebben met 'strak om neus'?

Frans Veldman schreef op zondag 15 februari 2009, 12:58:


Iedereen kan het natuurlijk zelf lezen op
http://www.wormbestrijding.nl/paard_resistentie.html
Maar je kan dus ook een test laten doen op resistentie

*** Kan ik wormresistentie voorkomen?
Om wormresistentie buiten de deuren te houden, adviseren wij u slechts twee dingen; geef alleen ontwormingskuren in de juiste dosering als uw paard wormen heeft, en wees voorzichtig met het introduceren van paarden met mogelijk resistente wormen! Probeer een goede indicatie van het gewicht van uw paard te krijgen. Wanneer u een nieuwkomer niet vertrouwt, bijvoorbeeld een paard geïmporteerd uit Duitsland of Engeland, controleer de mest op aanwezigheid van wormeitjes voor- en na behandeling (WERT). Neem hiervoor wel eerst contact met ons op ***


Nils en Olly

Arabesk schreef op zondag 15 februari 2009, 14:22:



Ik snap niet waarom we niet zelf zouden mogen weten hoe we ons paard optomen (zolang het binnen de perken van redelijkheid blijft, dus niet de kant op van 3 bitten en sporen waarmee je je paard een huidpunctie geeft). Als een paard de gewenste dingen vertoond op een touwhalster.. prima toch? Heeft meer te maken met communicatie met je paard dan met bit en sporen.
Ik ben zelfs een de ring uitgezet omdat mijn paard geen neusriem omhad (die had ik namelijk hoogstpersoonlijk om zeep geholpen) en ik zonder geen controle zou hebben.. Als ik zonder neusriem geen controle heb, dan vertoon ik mij niet op een paardenrug..

Böske schreef op zondag 15 februari 2009, 11:17:


als hij ruikt als bosgrond

Böske schreef op zondag 15 februari 2009, 11:23:


dat je ook ongewenste planten gaat scheuren
die zich dan misschien weer weelderig gaan uitbreiden

Piet schreef op zondag 15 februari 2009, 12:01:


mulchen is het maaien van onrijp gras (onrijp = nog niet klaar om gehooid te worden) waarbij het maaisel blijft liggen en dient om de struktuur van de teellaag te verbeteren net alsof je kompost zou opbrengen