Peter Donck schreef op vrijdag 13 februari 2009, 10:49:


eh, kleine aanpassing Peter.
Die wormen zullen grotendeels compost wormen zijn, die leven tussen lucht en aarde, onder een laag van organisch rottend materiaal: bladeren, mest enz.
Ze kruipen echter niet zoals een regenworm in de grond.

Spirithorses schreef op vrijdag 13 februari 2009, 10:52:


Ja Pien! Jij slaat de nagel op de kop!!! Op de duur durf je geen paard meer kopen. Ik heb een vriendin die haar hele leven "tradi" heeft gereden en erg verlangt naar een eigen paard. Door ons bezig te zien is er voor haar een nieuwe wereld open gegaan, ze voelt zich ook enorm bedrogen door de "tradi's". Maar nu durft ze geen eigen paard meer kopen OOK omdat ze ons bezig ziet... Ze durft de verantwoordelijkheid niet meer aan...

Marianne

AMA schreef op vrijdag 13 februari 2009, 11:57:


stel je van die betonsleephark ook weer niet tevéél voor,
het is heel oppervlakkig en vooral de warrige graslaag die even geragd wordt aan de voet
hoogstens 0-3cm dieptewerking afhankelijk van allerlei omstandigheden

van lennep schreef op vrijdag 13 februari 2009, 12:16:


nee hoor, is goed voor de wederzijdse bloedsomloop !

Moniek schreef op vrijdag 13 februari 2009, 12:40:


ik weet niet hoe oud die worden en hoe het zit met hun kankerontwikkeling,
maar neem maar aan dat de grootste problemen daaromtrent zich voordoen rond 16-20 jaar, de meeste ruiters vinden dit al een normaale karriere en malen er weinig om dat hun paard 'op' is

Ik kan me de winters in de pensionstal nog zo goed herinneren, nu zo een 3 jaar geleden.
Op die koude avonden, direct na je werk, aan komen op stal. Helemaal verkleumd en moe van de dag. Daar aangekomen trof ik 2 chagerijnige paarden aan, bijtend naar de tralies als ik eerst de andere er uithaalde om even te borstelen. Vervolgens met een groot schuldgevoel en buikpijn vertrekken omdat ik ze niet meer te bieden had als een vlugge borstelbeurt.
Wat heb in die tijd een spijt gehad van mijn aanschaf, verkopen was een serieuze optie omdat ik zag dat ze ongelukkig waren.
na wat surfen op internet kwam ik op deze site en nu lees ik alweer zo een 3 jaar hier op het forum mee.
Mijn paarden staan in een natuurlandschap met natuurlijke beschutting. Als ik bij ze geweest ben vertrek ik even verkleumd maar tevreden. ik zie gewoon dat ze gelukkig zijn en het goed hebben.
ondanks dat het er hier soms misschien hard aan toe gaat heb ik hier veel geleerd en blijf ik nog steeds veel bijleren.

Groetjes Debbie

Michiel schreef op vrijdag 13 februari 2009, 12:51:


en weet je hoe ze daar in tibet hun doden begraven ?
waar er weinig kans is op enige natuurlijke afbraak .....

Piet schreef op vrijdag 13 februari 2009, 12:52:


dan zouden ze net boven de grond zweven Piet,
ze leven in de teellaag, hoe beter en die dikker ze is
hoe meer leefruimte ze hebben

Spirithorses schreef op vrijdag 13 februari 2009, 10:52:


Niet alleen bij Marianne.

Mijn Billy is ook een schimmel, 7jr. Vorige zomer heb ik aan zijn koker ook
verdikkingen opgemerkt. Heb er hier trouwens al iets over geschreven.
De DA sprak toen van goedaardige tumoren (tgv vliegenbeten),
waarvoor in UK een uniprof een zalf ontwikkeld heeft.
Hij heeft het einde vorig jaar terug bekeken en voorlopig is alles goed ingekapseld
waardoor er nu niets moet aan gedaan worden. Was daardoor gerustgesteld.
Ben nu toch wel weer wat banger dan toen.
Bij zijn geboorte was hij bijna zwart, had nooit gedacht dat hij zou verkleuren.
Maar ben intussen wel behoorlijk in de ban van mijne 'witte'.
Zou hem niet graag verliezen, al zeker niet te vroeg.

Zal de foto's die ik in de zomer genomen heb eens in het album zetten.
Misschien herkent iemand of het over hetzelfde gaat?

Anne Marie

Peter Donck schreef op vrijdag 13 februari 2009, 13:23:


Dat is inderdaad de leeftijd dat de melanoma's bij de schimmels meestal beginnen op te komen. Maar meestal zijn ze niet kwaadaardig.
Bij Nobody zit het gezwel helaas op een heel ongelukkige plek, maar normaal gesproken kunnen ze er oud mee worden. Er is natuurlijk wel een verhoogde kans op kanker, dat zou voor mij echter geen reden zijn een paard waar ik voor viel, niet te kopen (anders had ik Opal nu niet), er kunnen zoveel dingen mis gaan.

Post van Merelbeke met het autopsieverslag.

Eindconclusie: necrotiserende enterocolitits tgv cyathostominae.
En dat ondanks al het ontwormen.

Verder nog in de darmwand clostriudium colonies op de necrotische plekken, hyperplasie van de ileocecale klep, dorsoventrale afplatting van de trachea, longoedeem, hydroabdomen en nog wat andere zaken die allemaal het gevolg van hoger zijn (behalve misschien die klephypertrofie).

Hier was dus niks meer tegenop te behandelen. Ik heb lang geleden prematuren met necrotische enterocolitits verzorgd en de prognose was toen ook al slecht, ondanks operatief ingrijpen.

Nu kan ik kwaad zijn op Pluks oude logeeradres, of op de fokkers van de drie anderen die niet goed ontwormd hadden, of gewoon op de #$%^&%$@%%& stomme wormen, maar dat lost niks op. Al ben ik eigenlijk toch wel kwaad.

De rest wordt dus nu correct behandeld en dan maar hopen dat er bij niemand nog aangetaste darmwanden zijn en we deze drama's nooit meer mee hoeven te maken!