Hallo iedereen,
Ik val hier even als nieuwkomer binnen met een vraag waar jullie misschien mee kunnen helpen. Ik ben namelijk voor een werkje aan het opzoeken wat de gemiddelde levensverwachting is van paarden in Nederland en Belgie. Ik las reeds ergens dat het 8 jaar zou zijn, wat vreselijk jong is uiteraard, maar wel kan kloppen gezien er toch nog redelijk wat paarden voor het vlees geslacht worden in onze lage landen. In Amerika is daar een enorme weerstand tegen, maar hier dus niet. Misschien worden Amerikaanse paardjes daardoor ouder?
Dus dat is mijn eerste vraag: enig idee waar ik zo'n cijfers kan vinden?

Anderzijds hoor ik her en der dat er steeds meer paarden echt oud worden. Ik heb het vermoeden dat mensen die hun paard "natuurlijk houden" ook de levensverwachting van hun paard opdrijven door de voortdurende weidegang en aangepaste beweging.
Dus hier mijn tweede vraag: Hebben jullie oude actieve paarden? Wat doen jullie er nog mee & hoe houden jullie ze?

En ten derde: Wat wanneer hij/zij niet meer "bruikbaar" is? Is oudjes slachten aanvaardbaar en ethisch correct volgens jullie? Ik weet dat men in klassieke paardenkringen in Belgie weinig bezwaar maakt tegen de slacht & ben benieuwd naar jullie mening.
Veel groetjes
Florus

Frans Veldman schreef op maandag, 8 november 2004, 10:32:


Tja - zwangerschap sloopt wel degelijk een lijf - ik kan het weten, ik heb vier kindertjes, ik ben er in theorie nochtans ook voor gebouwd .
Een fokmerrie haal je er zo uit, Frans, na een paar jaar heb je een hangbrug met rugpijn van hier tot ginder. Je zal met een beter argument moeten afkomen dan "de natuur weet het best".

Je wil alles weten van hoe hoeven in elkaar zitten en wat er gebeurt bij diverse bewegingen - en je grijpt daar wél in. Waarom interesseert de rest van het bewegingsapparaat daarboven je dan zo weinig?

Inge

Hallo,

Ik heb ergens zo'n onderzoek gezien maar kan het zo 123 niet meer vinden helaas.

Ik heb een paard van 32 (of 29 heeft geen papier) die ik op 27 jarige leeftijd van een manege heb gekregen. Ik merkte aan hem dat rust echt roestte en gaf hem zoveel mogelijk rustige beweging. Nu staat hij sinds einde zomer op een rusthuis waar hij ook iedere dag naar buiten gaat in de zomer/herfst dag en nacht (staat de kudde nu ook nog) omdat ik verhuisd ben en ik hem dat daar niet meer kan bieden. Op stal word hij zienderogen slechter. Op mijn oude stal stond er een club van een stuk of 10 26 plussers. Mijn vorige paarden zijn altijd naar de slacht gegaan dat was vroeger gebruikelijk. Maar mijn oudje krijgt een spuitje vind ik toch een prettiger idee. Zijn hart is al vrij zwak (hartruis).

groetjes

Florus schreef op maandag, 8 november 2004, 10:43:

Frans Veldman schreef op maandag, 8 november 2004, 10:37:


Ja het 1 zijn met elkanders gevoel is wederzijdse Empathie en daarop kunnen reageren dmv het focussen of sturen is Telepathie.

LOL dit is niet wat je hoeft te leren / overdenken je hebt dat gevoel of niet.

Maar mijn verborgen vraag hier constant tussen mijn zinnen door, hoe kan ik mijn paard in natural shape krijgen om mee te rijden terwijl hij (en ik) zoveel andere dingen aangeleerd heeft ? Zit ik op het verkeerde Forum >? :)

Groetjes Bianca

> Op 8-nov-04 om 10:47 heeft Florus het volgende geschreven:
> Dus hier mijn tweede vraag: Hebben jullie oude actieve paarden?
> Wat doen jullie er nog mee & hoe houden jullie ze?

Jazeker. 1 van ongeveer 22 en 1 van ongeveer 19 jaar oud. Shires zonder
papieren, dus we weten het niet op een jaartje zeker.
Ze staan het hele jaar op de wei/in de paddock met een grote loopstal.
Ze eten alleen gras en hooi. Beetje muesli voor de gezelligheid.
Ze worden recreatief bereden. Vooral in het weekend wordt er wat mee
gedaan (buitenrit, in de bak rijden, freestyle etc.) en door de weeks
soms een uurtje werken.
Ze hebben een mooi leven dus, en ik hoop dat ze 40 worden!
Marjolijn

Frans Veldman schreef op maandag, 8 november 2004, 10:32:


Inderdaad, we verschillen dus duidelijk van mening.
Jammer vind ik het wel (met name voor je paarden) dat je beweert dat "men" niet weet waar hij over praat.

groet, Petra
www.jovarna.tk

Beste Frans

Allereerst rijden de meeste mensen hun volwassen paard langer dan een half uurtje. Ik zit er minstens een uur, maar vaker nog anderhalf a twee uur op. En je beschrijft zelf zo mooi de trektochten die je maakt, die heb je niet in een half uurtje gedaan. Nee dat doe je niet elke dag, maar een half uurtje per dag vind ik wat weinig.

Ten tweede maakt de plaats van het gewicht wel degelijk uit denk ik. Als ik dat rugzakje naar mezelf trek, dan zit dat rugzakje op een hele andere plek dan een kindje in mijn buik zou zitten. En dat kindje in mijn buik breekt de boel ook letterlijk af. Na 2 kinderen zie ik er niet meer uit als ik nu doe en ik voel me ws ook niet meer hetzelfde.

En dan dat rugzakje met 10 kilo. Laat dat voor mij 8 kilo zijn. En OF dat mij schade zou toebrengen. Ik ben student en reis nogal wat af met alle bepakking van dien. En een last dat ik van mijn schouders en rug heb! Even een sporttas met was (gos wat zou het wegen? die 10 kilo?) mee naar huis nemen. En dan hoef ik het al met al maar een half uurtje te dragen. (ik draag hem overigens als rugzak anders krijg ik hem niet thuis).
En voordat je denk dat ik een slechte conditie heb of wat dan ook, dat valt erg mee kan ik gerust zeggen.

Dus ik denk dat je vergelijking heel erg mank gaat.

Wat Inge beschreef over het optillen van iets, het door je knieen gaan versus bukken. Ik denk dat dat een goede is. Maar ik denk ook dat wij nog niet voldoende weten WAT precies de goede manier is voor het paard. Daar zit hem de knel hier. Want ik weet niet of ik hem beter netjes in kan laten buigen of dat ik het hem zelf moet laten bepalen. Ik ben wel geneigd om het inbuigen enzo voordeel te geven, maar dat is gestoelt op hoe ik heb leren rijden en niet op wat werkelijk het beste is.

Groetjes Karin

zorro schreef op maandag, 8 november 2004, 10:56:


32 vind ik al indrukwekkend oud voor een paard. Heeft die een heel leven in de manege gelopen? Is het een raspaardje?

Inge Teblick schreef op maandag, 8 november 2004, 10:46:


Interesseert me evengoed. Alleen bij hoeven zijn er zeer sterke aanwijzingen dat de traditionele aanpak tot ernstige problemen leidt.
Ik kom echter nergens duidelijke informatie tegen over wat er fout gaat als je je paard gewoon een bocht laat maken zonder je daarmee actief te bemoeien.
Natuurlijk zijn er paarden met rugklachten, maar voor zover ik dat kan zien heeft dat altijd te maken met een van de volgende oorzaken: Slecht passend zadel, te weinig beweging, geen acceptatie van de ruiter en dus wegdrukkende rug, bekapping met te hoge hielen, etc. En natuurlijk kun je dressuurmatig de rug in de goede houding forceren, en kun je verkeerd lopen door een verkeerde bekapping kunstmatig corrigeren. Maar ik heb het uitdrukkelijk over paarden waarbij aan alle randvoorwaarden is voldaan, die voldoende beweging krijgen, die lekker in hun vel zitten en de ruiter hebben geaccepteerd. En die vooral buiten lopen waarbij de verhouding tussen rechtdoor en de-bocht-om erg hoog is.

Het dressuur-verhaal daar heb ik weinig vertrouwen in. Omdat ik de onderbouwing mis, en omdat er allerlei zaken bijhoren (zoals links opstijgen) die aantoonbaar fout zijn.

Groeten,
Frans