Marijke schreef op zondag 1 februari 2009, 19:46:


Ik weet niet of ik de aangewezen persoon ben , want bij mij gaat het ook nog niet zoals ik het wil...
Wat ik gemerkt heb is dat mijn twee merries , die geen trailervaring hadden , het op de trailer gaan helemaal geen probleem vinden.
De stang achter hun krijgen word al iets minder , en de klep dicht doen vinden ze beide ook niet echt leuk , maar toch staan ze rustig en zonder stress.
Het is het rijden wat ze eng vinden.
Ook zonder zweet eraf komen , maar er vervolgens niet meer zo makkelijk op gaan.
Volgens mij heeft dat echt te maken met het alleen zijn in de trailer.
Mijn jongste merrie ga ik dus eerst leren rijden met de trailer , met een ander paard ernaast .Net zolang totdat ik denk dat ze het aankan om alleen op de trailer te gaan , en te rijden.
Ik besef dat niet iedereen die mogelijkheid heeft....

Je hoeft niet eens te beseffen wat eventueel eng zou kunnen zijn voor je paard , maar juist wat anders is voor je paard!
En dat is al een trailer die 10 meter verderop staat , een radio die aanstaat , een auto die staat te draaien terwijl je aan het laden bent etc etc.
Ik heb ze alles laten doen , en mijn oudste merrie is de enige die zonder problemen nu zo de trailer in stapt , waar dan ook.
Zij is ook diegene die ik het clickerend heb aangeleerd. Mijn jongste daar ben ik nog mee bezig.
Wat is dus gedaan heb , is de trailer op verschillende plekken neerzetten , laden en lossen.
Gaat dat goed , dan laden , auto aanzetten , auto uitzetten , en lossen.
Dan een keertje 5 meter rijden , enzovoort.Hele kleine stapjes.
Goed op je paard letten , en als ze tijdens een van die stapjes aarzeld met het op de trailer stappen , dan weet je wat je verder moet oefenen.En een stapje terug durven zetten!!
Hier in de buurt hebben ze verwonderd staan kijken , want dan reed ik een stukje , lade de paarden uit [ 60 meter van mijn huis af] , liet ze even grazen , en lade ze weer in , om 200 meter verderop vervolgens het ritueel te herhalen.En dan weer naar huis.

Mijn oude ruin is op de traditionele manier de trailer ingetrokken , en wou echt de trailer niet meer op.
Ik heb de trailer in de bak gezet , Maike helemaal vrij gelaten in de bak , en elke stap die hij in de richting van de trailer nam , uit zichzelf , beloont.
Dit dus al clickerend.
Uiteindelijk was hij het paard wat ik nu ''gebruik'' om mijn andere paarden naast te zetten.
Dit heb ik heerlijk verknalt toen hij mee moest naar Emmeloord , en daar 6 uur alleen op de trailer heeft moeten staan....Maar goed , hij gaat er nu wel weer op.

Ik weet nu wel wat de valkuilen zijn , en de belangrijkste valkuil voor mij is dat ik te snel aanneem dat het paard het wel goed vind....
Als je meer info wilt hebben over hoe een paard al clickerend op de trailer te krijgen , zou ik contact opnemen met Conrad of met Piet , of Sieta[Franka]
Ik weet niet waar je woont....

Veel succes!

Gr Esther

van lennep schreef op maandag 2 februari 2009, 11:14:


Hier wat ideeen:
1) Vaak wordt het trailerladen te voorzichtig geoefend. Voorzichtig, het paard mag niet schrikken! En dan is "rijden" ineens een absurd grote overgang.
Bij onze paarden tijdens het oefenen heb ik expres de trailer flink heen en weer geschud, tegen de banden aangeschopt, op de dissel staan springen, getoeterd met de auto, tot ze dit allemaal volkomen normaal vonden. Alles wat je kan verzinnen om je paard te laten schrikken moet je uitproberen. Eerder moet je niet gaan rijden. Wij hebben daarna ook nooit kleine stukjes met rijden geoefend, maar direct een lange rit, en ze kwamen er altijd volkomen droog uit. Ik denk zelf dat, eenmaal aan deze voorwaarden voldaan, een lange rit met aan het eind een beloning (ergens grazen?) beter is dan kleine stukjes. Het paard heeft dan tenminste tijd en kans om te desensibiliseren, gewoon te wennen aan het rijden.

Al eens het avontuur gelezen dat ik meemaakte met Harisha's eerste lange trailerrit? Waarbij we pech kregen met de auto, de hele boel door de ANWB moest worden opgehaald, en onderweg de ANWB-auto zelf pech kreeg (veerbalg ontplofte), en we onder een viaduct (inmiddels 's nachts) alles moesten overtakelen op een 2e vrachtwagen, met losgekoppelde paardentrailer, overal zwaailichten die weerkaatsten tegen de binnenkant van het viaduct, een afgezette rijstrook om de wisseltruuk mogelijk te maken, gigantische herrie in het viaduct, enzovoorts? De ANWB die geen stekker had voor de trailer zodat de reis volkomen in het donker moest plaatsvinden? Onze zenuwpees kwam volkomen rustig en droog thuis na deze avontuurlijke rit die uren duurde en waarin ze alles heeft beleefd waar je als paardeneigenaar nou juist zo'n grote schrik van hebt, en liep de volgende dag zo weer de trailer op. En dat op de 1e trailerrit! Ik had het scenario zelf niet eens kunnen verzinnen, zo bizar was het.

2) Rijgedrag. Veel chauffeurs schieten te kort. Alleen al zoiets als schakelen is iets dat velen gewoon niet soepel genoeg kunnen. Ga eens los in de trailer staan terwijl iemand rijdt, dan merk je direct wat ik bedoel. Anticipeer met rijden, rem langzaam, en neem rotondes en verkeersdrempels stapvoets. Kun je niet soepel schakelen, neem dan een automaat.

3) Bind het paard niet (te) vast. Hij heeft zijn hoofd nodig om zijn evenwicht te kunnen bewaren.

4) Neem geen te ruime trailer; daarin heeft het paard te weinig steun.

5) Let op het onderhoud van de trailer. Wij hadden kortgeleden een periode waarin het trailerladen na de rit wat moeizamer ging. Tot ik ineens ontdekte dat het loopvlak van 1 band beschadigd was, wat ongetwijfeld voor een irritante trilling tijdens het rijden heeft gezorgd. Wanneer zijn de wielen van de trailer eigenlijk voor het laatst uitgebalanceerd geweest? Zijn er zeiltjes die flapperen in de wind? Rammelende deurtjes/vergrendelingen? Borgpinnen aan kettinkjes die de hele tijd tegen een stang aan rammelen? Wiellagers/remmen die krijsen? Gaatjes in de kap/wand die voor een irritand fluitend geluid zorgen? Enzovoorts.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Corinne oet Belsj schreef op donderdag 29 januari 2009, 20:44:


IJs... daar heb ik niets mee. De harde grond vind ik op dit moment eventjes iets leuker. Het betekend dat ze vandaag begonnen zijn met het graven/maken van de paddock.

Vind die vorst voor eventjes wel prima.

Kan je wel zeggen dat het ene paard totaal anders mee omgaat dan het ander.
Dat kan te maken hebben met ervaringen.
Denk bij Zalitha toch het veulen verhaal.
Ben al een half jaar bezig (af en aan uiteraard) en de laatste maand gedacht nu gaat het echt goed.
Kon alles alleen, inladen wachtoefening zodat ik de stang erachter kon doen, en dan de beloning.
Samen weg, gaat ze toch weer na het rijden er niet in.
Ik rij ook heel rustig.
Pas met andere paard naar les, eigenaresse wilde rijden. Ik had echt het idee dat ze in de bocht vergeten was dat er een trailer achter hing. Paard was totaal zijn balans kwijt.
Dacht nog oeps als die er straks nog maar weer op wil, no problem!
Het ene paard gaat er anders mee om dan het ander naar mijn idee, Karakter?!
Ik ga nu ook met 2 paarden oefenen/rijden.
Ik heb die gedachte ook, misschien geeft het 2 de paard Wel rust, Zalitha vind het rijden helemaal niks, kan laden voor een 9 a 10 zelfs, maar na het rijden, dan moet er nog steeds iemand achter, anders gaat ze niet.
Vorige week in het bos, heb een jogger om hulp gevraagd, anders hadden we kunnen lopen.
Succes,
Enig idee wat er gebeurd is die rit, of was het voor het eerst in het donker laden toen je terug moest?

Anita

Frans Veldman schreef op maandag 2 februari 2009, 11:47:


Frans , heb je dat op de ''parelli'' manier gedaan?
Net zolang doorgaan met schudden en schoppen , tegen de trailer , tot het paard weer rustig was , en dan pas stoppen?

Dit heb ik ook wel gedaan , maar ook dat heb ik rustig opgebouwd , en ben er alleen mee begonnen als het voorgaande zonder problemen verliep.
Ik heb geprobeerd het paard niet te laten schrikken , maar gewaarschuwd dat er ''iets'' komt.
''Let op!'' , en dan gebeurd er altijd iets...een bal die plotseling tevoorschijn komt , een ander commando , een stam waar ze over heen moeten stappen voor het eerst , een injectie ,wegrijden met de trailer , etc etc.
Het kan dus heel leuk zijn wat er gebeurd , of heel spannend , of pijnlijk , maar ik waarschuw vooraf wel.
Mijn ervaring is dat de paarden dan echt rustiger zijn.
Dus , toen ik voor het eerst ging schudden , eerst gewaarschuwd dat er ''iets'' gaat gebeuren.Hoofd van het paard komt even omhoog , en zakte weer zo van , ohhhh is dit alles??

Alles wat je kan verzinnen om

Dat is dus op dezelfde manier als hierboven; net zolang doorgaan met rijden tot het paard rustig word , althans , na een uur rijden ga jij ervan uit dat het paard rustig is , en dan pas stoppen.
Ja , zo kan het ook.

Allemachtig , nou ik heb er over gedroomd! Nachtmerries!!!!!

Dit is een goeie!!


Gr Esther

Frans Veldman schreef op zaterdag 31 januari 2009, 12:44:


Er schoot mij iets te binnen toen ik dit las...
Bala was diegene die seme heeft gehad he?
Is dat niet overgegaan nadat er zwavel op het land gegooid is?Dus het jaar dat ze schuurde , was ook het jaar dat er te weinig zwavel in de grond zat , en het jaar daarop , waarin ze ook haar veulen kreeg , was toen het zwavel gehalte weer op peil?
Of is dit absoluut niet te linken aan elkaar?

De wei

Gr Esther

Voor de mensen die het leuk vinden om meer te weten over grond , en bemesting etc , hier nog een linkje.
http://www.eurolab.nl/

Gr Esther

Michiel schreef op zondag 1 februari 2009, 23:42:


Dankzij de link van Trea kwam ik ook uit op deze spelletjes.
Lijkt me inderdaad leuk om te combineren met de andere technieken.
Ben curieus om te weten of ze alle 3 te lokken zijn hiervoor.
Is ook weer een zachte manier om je paard (en jezelf) van alles te leren.
Dank aan beide voor dergelijke inbreng!

van lennep schreef op maandag 2 februari 2009, 12:39:


Zou het krijgen van een veulen ook niet een vermindering van Seme kunnen geven? Andere stofwisseling?
Ik heb wel paarden gekend die drachtig en zogend totaal geen symptomen hadden, maar daarvoor en daarna wel.

Ik heb eczemers wel eens wat extra zwavel toegediend, maar dat maakte niets uit. Maar misschien is het anders als het in de grond en het gras zit?

M :) niek

Geertje schreef op maandag 2 februari 2009, 7:35:


Ja maar hetzelfde geldt ook voor elke andere stal/schuilhok.
De constructie moet sowieso solide zijn, anders is het altijd een risico.
Maar weet iemand hoe de inhoud van die pakken evolueert in de loop der tijden?
In theorie wellicht, want ik vermoed dat er niemand zo'n pak -tig jaar bijgehouden heeft, gewoon om te weten?

Anne Marie

Moniek schreef op maandag 2 februari 2009, 13:37:


Jazeker , en dat is toen ook wel geopperd , plus dat Bala toen ook helemaal geen krachtvoer of wat dan verder kreeg.
Maar omdat zwavel zo verschrikkelijk belangrijk is voor van alles oa qua huid , soepelheid celwanden , herstel beschadigd weefsel , dacht ik , he , zou dat niet gelinkt kunnen zijn aan elkaar.
Te weinig in de grond , te weinig in het gevoelige paard , seme.
Zwavel toevoegen , genoeg in de grond , voldoende voor het gevoelige paard , geen seme....

Ik ben heel benieuwed of dit nou te linken is aan elkaar of helemaal niet!
Frans?

Gr Esther

Mijn merrie had een paar maanden geleden een opgezwollen linker uier. Na dagelijks een paar keer koelen, is de zwelling vanzelf weer weggegaan. Een tijdje daarna kreeg ze het weer, alleen nu wat minder gezwollen en het duurde ook wat korter.
Nu opeens is haar rechter uier opgezwollen.
Het gedeelte voor de uier is ook opgezwollen.

Het zou mastitis kunnen zijn, maar de overige symptomen komen niet overeen (ze heeft geen verhoging/koorts, ze is niet sloom, ze heeft een uitstekende eetlust en er komt geen melkachtig vloeistog uit haar tepel).

Wat zou dit kunnen zijn en heeft iemand hier ervaring mee?

AMA schreef op zondag 1 februari 2009, 20:16:


Yep, mailtje ontvangen.
Heb ook de rest van de opmerkingen gelezen: de grootte verandert niet zo zeer, heb ik de indruk, ze worden wel iets losser en lichter. Ze zijn al een aantal keer verhuisd en ze blijven toch wel stevig bij elkaar zitten vind ik. Om ze niet te laten schuren of knabbelen denk ik idd dat je er een draadje kan rondzetten. En op de hoeken aan de buitenkant mss één stevige paal?

En volgens mij heeft die boer ook gelijk; als er iets lekkerders te vinden is eten ze dat op. Hier hebben we ook altijd wel een baal in de wei of stal rondslingeren waar ze vrij aankunnen en soms duurt het meer dan een week voor ze er interesse voor krijgen.

Marijke schreef op zondag 1 februari 2009, 19:46:


Hallo Marijke!

Ik rij een arabier merrie van 17 jaar oud. Zij is in haar hele leven nog maar 5 keer op de trailer geweest (de trailer is echt spannend dus!) en ik ben nu bezig met een grondwerk cursus, waar ik met de trailer naartoe moet. Ik ben de eerste ochtend een uur bezig geweest, ze wilde er absoluut niet op (een uur bezig geweest).

Toen ik daar aankwam, was de eerste tip die ik kreeg: Na het rijden met de trailer, laat je je paard 20 minuten op de trailer staan 'ontstressen'. Wij mensen denken namelijk als we op bestemming zijn: Snel het paard de trailer af, want ze vind het eng/niet fijn in de trailer. Je paard komt dus met stress van de trailer af. Als je je paard 20 minuten laat staan, (met wat hooi ofzo, dat er wat te doen is) dan is je paard zijn stress kwijt. Als je hem dan de trailer afhaalt, staat je paard niet met de stress van de trailer in de wei.

Het trailerladen heb ik als volgt aangepakt: Ik heb de trailer met 1 kant naast een muurtje gezet, aan de andere kant stond iemand (voor de zekerheid, kan maar beter goed voorbereid zijn) met een longeerlijn, omdat ze steeds vluchtte naar de zijkant waar geen muurtje was. Ik ben met Prince (zo heet het lieve paardje) naar de trailer toegelopen, ik liep zelf achteruit, dus met mijn gezicht naar haar gezicht gericht. Ze bleef op 2 m afstand al staan, maar met de goede momenten druk en de goede momenten rust, liep ze met me mee naar de loopplank. Voor de loopplank laat je je paard stil staan (zelf op de loopplank) rust geven, (je beloont haar omdat ze zo dichtbij is gekomen!) even laten snuffelen, maar wel zorgen dat ze met haar hoofd naar je gericht blijft. Dan wat zelf wat verder de trailer inlopen en vragen of ze met je mee wil. Op het moment dat ze iets of wat in de goede richting beweegt, geef je haar de rust (druk van het halster, zelf onstpannen) En dan steeds een stapje verder!

Op het moment dat ze in de trailer staat, heb ik haar wat hooi gegeven (zodat ze zich niet gaat staan vervelen) 20 minuten laten staan en dan weer uit de trailer en dan lekker gaan grondwerken, rijden of de wei in. De eerste 3 keer had ik nog hulp nodig van iemand anders, omdat ze het nog spannend vond en naast de trailer wilde springen. De 4e keer liep ze zonder twijfel achter me aan.

Gisteren op de 2e keer grondwerkcursus stond iedereen vol verbazing te kijken dat ik haar binnen 2 weken (en 4 keer oefenen) al zover had gekregen dat ze gewoon achter me aanliep de trailer in.

Ik hoop dat je er wat mee kunt, als ik bepaalde dingen niet duidelijk genoeg heb uitgelegd hoor ik het wel!

Liefs, Marloes

Maria Delavega schreef op zondag 1 februari 2009, 19:10:


Op onze natte weide staan redelijk veel biezen, en ze eten ervan, tot hiertoe nooit problemen mee gehad. Eén van de 2 gaat er zelfs naar op zoek.

Onze paarden eten op onze ander weide ook (kleine hoeveelheden) eikentakjes, het staat er nu eenmaal vol eiken, en ook dat heeft tot hiertoe nog geen problemen opgeleverd. De dorre blaadjes (en daarvan hebben we er verschikkelijk veel) raken ze niet aan.

Ik heb hoe langer hoe meer de indruk dat ze best zelf wel weten wat goed is voor hun en wat niet. Niet te snel ongerust worden (maar dat is wel makkelijk gezegd hoor, ik weet het)

groetjes