Isabel van der Made schreef op zondag 25 januari 2009, 16:09:
> Nils Vellinga schreef op zondag 25 januari 2009, 15:27:
>
>> Precies, het is meer beloning voor
ons (de mens), als het

> berichten beginnen me zo te ergeren, dat ik hier verder niet op
> dit onderwerp inga.
>
> Ik heb het er nog wel over met jou, Piet.
Ik heb gisteren helaas wat gemist. Mijn man en dochter waren met Niek begonnen met de jojo game. Mijn man vertelde dat hij nog nooit een paard zó verbaasd heeft zien kijken!!
Toen fase drie werd ingezet had Niek zoiets van: "wat heb ik nu aan mijn fiets hangen, hoofd omhoog en daarna in de hoogste versnelling al bokkend op de circel.
We weten nu ook dat hij niet goed kan galopperen op zijn linker hand. Zo leer je in korte tijd meer dan je denkt.
Dit heeft zich ongeveer 3 keer herhaald waarna hij rustiger werd en na een enkele goede pas achteruit is mijn man gestopt.
Nog wat friendly erachteraan en klaar.
Daarna liep Niek zonder mokken met mijn man en dochter aan het leidtouw mee naar de uitgang van de weide, wat normaal toch wat meer tijd kostte. Nadat ze Niek hadden losgelaten bleef hij vrijwillig nog lekker lang bij ze in de buurt om zich lekker te laten aaien. Hij dus echt iets om over 'na te denken' de rest van de dag.
Wat jammer dat ik moest werken maar vanmiddag ga ik er weer mee aan de slag, ik ben benieuwd.
We hebben echter nog één probleem en dat is de stalhouder...Hij zag op een gegeven ogenblik dat ze met Niek bezig waren en hij vond dat Niek daar nog niet aan toe was...
Nam Niek ongvraagd van ze over er liet even zien hoe het wel moest...grrrrr. Veel mondelinge commando's, kort strak leidtouw enz enz.
Ze waren even overrompeld dat ze er niets van hebben gezegd.
Vanmiddag dus maar even heel duidelijk uitleggen wiens paard Niek nu is en dat wij op een andere manier ons paard zelf trainen.
De man is over het algemeen echt wel aardig hoor maar er zijn toch écht grenzen.