Piet schreef op donderdag 22 januari 2009, 17:17:


Dank je , Piet, dit is een duidelijk antwoord.

Geertje schreef op donderdag 22 januari 2009, 23:15:


Je redenering gaat inderdaad een beetje mank. Wat jij beschrijft is wat er gebeurt wanneer de alvleesklier het niet meer kan bijbenen. Bij mensen is dat al vrij snel het geval.

Paarden kunnen echter behoorlijk grote hoeveelheden insuline aanmaken. Ze maken net zoveel insuline aan tot het glucosepeil toch rond het normale uitkomt. Al is er 100 keer zoveel insuline voor nodig als normaal, dan maken ze gewoon 100 keer zoveel, zodat het dan toch lukt om het glucosepeil naar beneden te krijgen.

Bij paarden zul je dan ook praktisch nooit een echt te hoog glucosepeil aantreffen. Dit in tegenstelling tot bij mensen, waarbij de insulineafgifte redelijk gelimiteerd is, en je bij verminderde gevoeligheid voor insuline daardoor juist wel verhoogde glucosewaarden aantreft.

Bij paarden zal bij verminderde gevoeligheid voor insuline dus veel meer insuline aangemaakt worden dan normaal, waarbij het glucosepeil dankzij die enorme hoeveelheden insuline toch binnen de perken blijft.

Aan de ene kant een geluk bij een ongeluk: Bij paarden zal het praktisch nooit nodig zijn om insuline te moeten bijspuiten (wat bij menselijke diabetici dan juist weer wel nodig is), maar die hoge insulinegehaltes hebben daarentegen dan wel weer het nadeel dat ze wat problemen veroorzaken, met name in de hoeven.

Hoe dit laatste werkt is vrij recent geleden ontdekt door Prof. Pollitt. Het blijkt niet rechtstreeks de suiker te zijn die hoefbevangenheid veroorzaakt, maar de bijbehorende insulinepiek die dat veroorzaakt. Lood om oud ijzer, dat wel, want hoe meer suiker/zetmeel een paard eet, hoe meer insuline hij nodig heeft. In alle gevallen gaan die twee suiker-insuline hand in hand. Alleen de laatste iets meer bij paarden met insulineresistentie.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 22 januari 2009, 17:43:


Los van de hele discussie ... wat een onzin is dit!
Moet je ook geen interviews meer geven of zelfs je bedrijfsnaam niet meer noemen. Zelfs mond-op-mond is reclame.
Enne ... waarom zou ik dan een link van PN op mijn website zetten? Is toch ook reclame. Hoe meer aanbod, des te groter de keuze, des te beter de marktwerking ...
Kortom, reclame is essentieel om bestaansrecht te krijgen én te behouden.
Mag dan geen sjoege hebben van paarden, maar wel van economie!

Piet schreef op donderdag 22 januari 2009, 23:06:


Is het niet zo dat graszaadhooi meer ruwvezel bevat? Het is vaak stengeliger dan gewoon hooi. En dan zou graszaadhooi misschien toch goed kunnen zijn?

Moniek

Ilona Kooistra schreef op donderdag 22 januari 2009, 23:24:


Ja ilona ,ik had dit stukje gelezen op de site van laarakker over t uitgespoelde hooi.
Ik vond t logisch klinken.
Ik ga t in elk geval doen.
Ik ben blij dat ik bij lou tenminste alles mag doen ,wat goed is voor vera.
Weet misschien al een pony ,die erbij kan en anders in de paddock.
Ik leg t hooi dan wel in kleine porties in verschillende bakken.
Dank jullie wel voor alle support!

Daar heb ik wat aan.
Ik heb een liksteen respetory van de paardendrogist ,waar ze af en toe aan likt,maar zal straks dat ook goed controleren op suiker.
Ga in elk geval veel stukjes met haar lopen ,wat ze aankan en strakke regie.
tganks
groeten trudy

Frans Veldman schreef op donderdag 22 januari 2009, 23:09:


Frans ,bedankt voor deze info.
Dit word mijn prioriteit.
groeten trudy