Arabesk schreef op donderdag 22 januari 2009, 19:25:


welcome to the world!

SimoneS schreef op donderdag 22 januari 2009, 18:33:


Inbeslaggenomen dieren gaan naar een schutstal (meestal particulier die stallen beschikbaar stelt). Daarna wordt er een nieuwe plek voor ze gezocht.

van lennep schreef op donderdag 22 januari 2009, 18:29:


Woody heeft ook zoiets, schilfers in vooral de manenkam en de staart wortel en schuurt zich ook. Niet ellendig, maar zo af en toe toch.
Mijn DA vergeleek het met "Roos" zoals bij mensen. Ik heb haar 1 keer heel goed gewassen met (eerst) Betadine schampo, goed uit gespoeld en daarna nog met Imaverol gewassen. Het jeuken was niet minder geworden. Dit was 4 weken terug, Als de vorst voorbij is, ga ik toch eens een antie roos champo proberen.

Nils en Olly

Zeg, AMA... Hoe groot is dat paard of hoe klein is dat menske?
Mooie foto!

Marianne

Martina schreef op donderdag 22 januari 2009, 11:15:


Beste Martina, als jij, of beter je paard, nu nog altijd zo sukkelt door een hoefzweer.....!
Denk dan toch eens héél goed na of je het juiste doet???????

Marianne

Martina schreef op donderdag 22 januari 2009, 12:21:


Beste Martina!!!!
Couscous had ook een hoefzweer, de DA heeft die direkt opengemaakt en Couscous heeft anibiotica gekregen. Couscous heeft maar één dag écht pijn gehad, was nog twee dagen gevoelig en twee weken later was ALLES vergeten en liep ze overal terug over !!!!!!!
Ik snap niet hoe je dit volhoudt... Lijkt wel op die calvinisten die hun kinderen niet willen laten inenten.

Marianne

Marianne

Sinds gisteren staan ze allevier terug in de paddock met een draad ertussen....
Te weinig ruimte, vind ik zelf... maar Mel en Indy wilden helemaal niet meer op de wei blijven, toonden dat héél duidelijk door steeds maar aan je te "plakken" en mee te lopen en helemaal te ontspannen wanneer ik met de zadels afkwam .

Mel was héél kalm toen ze de veranderingen in de paddock zag, heeft eerst alles gescant, maakt nu wel uitvallen naar Couscous maar die is heel ontspannen en rustig.
Ik weet dat dit uiteindelijk hun probleem niet oplost en dat zij nog het één en ander te regelen hebben maar voorlopig moet het nu maar op deze manier en zetten we die twee niet meer bij elkaar. Ook niet op de wei nu (wél bij mooi, droog weer) want de stal is daar een gevaar. Met nat weer wil Couske erin en als Mel haar daar weer vastzet en in elkaar stampt... Trouwens de knie van Couscous is nog niet in orde.

Maar toch weer raar dat ze liever hier allemaal samen staan op een kleinere ruimte dan apart op een grote ruimte. En ze gaan dus ook samen staan aan de draad om in groep te dutten...?

Paard zijn is ook niet zo simpel hé

Marianne

marianne laenen schreef op donderdag 22 januari 2009, 20:36:


M . ,,,,, wishfull thinking !! echt waar !!

Ben op zoek geweest naar oud hooi maar niet gevonden,,
Nu las ik in een artikel dat als je t hooi nat maakt en t water dan natuurlijk weghaald ,de suikers in t verse hooi voor een groot deel wegspoelen.
Nooit eerder van gehoord ,maar ga t uitproberen.
trudy

verasita schreef op donderdag 22 januari 2009, 20:58:


Graszaadhooi, kun je dat nergens krijgen?

Piet schreef op donderdag 22 januari 2009, 21:35:


Wat ik wel merk [ maak het hooi nat voor Namkje , die is nog steeds niet van haar bronchitis af] is dat het water waar ik meerdere plakken in geweekt hebt , flink gaat schuimen als ik er weer water bij gooi.
Is allemaal eiwit volgens mij....

En dat je suiker eruit kan weken , dat heb ik hier op pn wel eens gehoord.

Trouwens , ben blij voor je dat het weer wat beter met haar gaat!!!
Sterkte!

Gr Esther

Piet schreef op donderdag 22 januari 2009, 21:35:


Ik zal morgen de fourageman eens bellen
Er zit er 1 in schoorl.
alle tips welkom
bedankt

marianne laenen schreef op donderdag 22 januari 2009, 19:57:


De foto werd genomen wanneer ik Tachat van de weide ging halen net voor de verhuis naar onze eigen weide. Hij wist verdomd goed wat er aan het gebeuren was, ik heb er een ganse reeks foto's van die mijn man genomen heeft en waar je het verhaal kan in volgen.
Hij was de leider van de kudde op de boerderij en moest eerst afscheid nemen van al zijn merries!

Tachat is ongeveer 1.78m groot; heb ik ooit zelf gemeten, dus misschien nog wel wat groter.
Dat menske ben ikzelf, 1.58m klein.

Hij is dan ook 'mijn grote jongen'... heel lief maar wel met zijn eigen karaktertje.
Niettegenstaande zijn handicap (hanetred) is hij toch bijna altijd de baas, er zijn maar weinigen die boven hem geraakt zijn.
Het is een ruin die tot nu toe al elk hengstenveulen (op de boerderij) onder zijn vleugels genomen heeft en als zijn eigen grootgebracht.
Toen hij bij merries stond bracht hij me tot wanhoop... die vrouwen verlaten voor een op twee benen zeker, ben je gek? Elke dag kwam ik gefrustreerd terug van de weide omdat hij gewoon van in de verte al zijn kont draaide en zich achter zijn dames verstopte (net zoals de stier tussen zijn koeien indertijd ook).

Nu hij op onze eigen weide staat met de 2 andere ruinen is hij de liefde zelf voor mij en komt hij regelmatig dag zeggen en zijn knuffels opeisen.
Hij is een serieus handvol, maar ik zie hem heel graag.

Anne Marie

Anne Marie

AMA schreef op donderdag 22 januari 2009, 22:23:


Prachtig hoofd heeft ie .
groeten trudy

verasita schreef op donderdag 22 januari 2009, 22:29:


... en nu zit ik hier te glunderen natuurlijk

Hij is helemaal prachtig! (ok, eigen kind, schoon kind, maar toch)
Als hij die hanetred niet had gehad, was hij perfect geweest... maar dan had ik hem nooit gehad. Ik heb hem op 5jr gekocht aan slachtprijs omdat ze hem naar de filistijnen getraind hadden. Sprong op 4jr foutloos Gesves...

Sinds hij bij mij is heeft hij nog maar een paar keer gesprongen, uit zichzelf over een boomstam in het bos, puur uit plezier!