veb schreef op vrijdag 16 januari 2009, 13:46:
> slahouder moet uiteraard zijn stalhouder,hoewel het in dit
> bericht wel een toepasselijke verspreking is.
Hallo, Veb,
Dacht dat je expres slahouder schreef..... Wel toepasselijk, treurig.
Jouw verhaal komt me bekend voor, ik heb dit ook enige malen meegemaakt. Meppen omdat een paard het niet begrijpt of het gewoon wat eng vindt schijnt heel normaal te zijn bij de meeste stallingen. Er is geen geduld, ga je respectvol met je paard om, krijg je snel de naam een watje te zijn. Een paard moet luisteren en dat mep je erin. En dan die rottige voer kwestie - de een propte er 6 kg
krachtvoer per dag in, bij de ander kreeg ze een plakje hooi en moest zich daar maar mee redden. En steeds bij elk spatje regen snel op stal, degene die een geschoren paard had bestemde de hele boel, iedereen moest zich maar aanpassen. Bij prachtig mooi weer in een stinkende, ondergescheten stal, omdat meneer geen zin had die van mij buiten te zetten. Hij deed haar zo ruw het halster aan, dat ze steeds wegtrok, voor straf bleef ze dan maar binnen, terwijl de rest wel buiten was. Mijn stalhouders vertelden me nauwelijks wat, ik moest maar gissen waarom mijn paard plotseling bang was voor de gekste dingen. Mijn paard is een schat, altijd al geweest. Ze is ontzettend meegaand en leert snel. Gek genoeg vonden de stalhouders haar altijd dom en gevaarlijk. Bij mijn paard bereik je niets met harde hand, dan gaat ze volledig op slot. Ik was blij toen ik mijn paard mee naar huis kon nemen, eindelijk van het gezeur af.
Sterkte, ik hoop dat je snel wat vindt, het is moeilijk.
Monique
Warboel
