Spirithorses schreef op zondag 11 januari 2009, 8:59:


Hoi Pien.

Ik voer op het moment zoveel hooi bij dat ik elke avond er de stal van kan recht leggen en ze een heerlijk hooi bedje krijgen, zoveel laten ze nog liggen.
Ik heb om me heen ook al over veel meer koliek gehoort dan dat ik gewent ben, moet wel toegeven dat het vooral van plekken hoor waar de paarden altijd al een beetje gevoelig waren.

Het grote probleem bij Laly is dat zijn tanden en kiezen niet optimaal meer zijn, volgens de tandarts heeft hij voor zijn leeftijd een super gebit maar er ontbreekt wel het een en andere aan.
Met zijn voortanden heeft hij geen probleem wat met gras eten wel zo gemakkelijk is.
Maar ik realiseer me dat de hoeveelheid hooi die Laly binnen krijgt op een dag, veel minder is dat wat een paard met jonge tanden opeet vandaar ook dat ik hem flink bijvoer met ruwvoervervanger (subli senoir en nu dus ook slobber).

Met dit weer vul ik 5 grote ruiven met voordroog, 2 hopen hooi bij Laly zijn uitloop (1 in zijn stal en 1 op het pleintje voor zijn stal).
Daarnaast krijgen ze nu ook een paar plakjes stro erbij om nog iets anders te knabbelen te hebben.
Normaal gesproken heb ik grote ruzie thuis als ik op deze manier bijvoer maar nu zijn we het er allemaal mee eens dat de paarden met dit weer absoluut niet te kort mogen hebben.

Ik ging er ook niet vanuit dat het ijsgras weleens niet zo goed kon gaan vallen, hou de paarden al 10 jaar op deze wijze en heb daar nooit problemen mee ondervonden.
In dit geval gaat het natuurlijk wel over een oude heer van 31, denk ook dat er voor het houden van dit soort paarden andere regels geleden dan voor jonge gezonde paarden, ik ben met Laly constant opzoek naar de juiste weg voor hem.
24/7 buiten maar dan wel met een plekje waar hij in alle rust kan staan te eten en schuilen, een groep vrienden die hem redelijk met rust laten maar hem nog wel het gevoel geven dat hij bij de groep hoort.
Zoveel mogelijk ruwvoer maar dit wel aangevult met ruwvoervervanger om op gewicht te blijven, het liefst geen deken maar als hij niet zonder kan dan maar dik ingepakt.
Foto's van zijn hoeven durf ik niet eens te maken, hij loopt al heel lang met atrose, daarbij een heel stijl klein hoefje en een hele platte hoef.
In het begin hebben we geprobeert om zijn voeten tot iets fatsoenlijks te maken maar Laly loopt het beste als we er gewoon niets aan doen (hij hoeft natuurlijk helemaal niets meer en het maakt ook niet uit dat zijn stap telgang is geworden, zijn draf een combinatie van draf en galop alleen de echte galop doet hij nog wel zoals het hoort).

Het leuke is dat ik van hem heel veel geleert heb over het houden van paarden, het steeds maar weer zoeken naar de juiste weg en dan rekening met het individuele paard.
Zo nu ook weer, het liefst laat ik Laly niet meer op het grasland zolang het zo is maar zijn uitloop is zo klein dat hij vocht vasthoud in zijn achterbenen wat weer voor andere problemen kan zorgen voor zo'n oud paard dus gooi ik hem een paar uur per dag toch weer het land op, met het risico op te veel kou op zijn buik maar je moet wat....

Emma

van lennep schreef op zondag 11 januari 2009, 11:51:

Opzicht vind ik de hoeven er wel goed uit zien, maar je bent nog niet klaar met raspen
Je hebt de mustangrol niet af gemaakt! Eigenlijk zie ik géén rol.
Wel op de foto's van 2008, overigens.
Je zou de mustangrol ook wat verder door kunnen zetten naar boven toe.
Ook denk ik, dat je toch - iets - meer van de steunsels kán halen, zonder dat het problemen gaat geven.

Nils en Olly

Anja Seijn schreef op zondag 11 januari 2009, 11:45:


Het is de meest radicale manier en ook niet goedkoop maar zal wel het effektiefst zijn mok ,kan ik niet zeggen maar al die putjes en bultjes en schuren en ..........teveel vetten en teveel eiwitten en ze zijn vertrokken zoveel is zeker .Zorg er wel voor dat het land diep genoeg word geploegd dat de raaigrassen niet de kans krijgen om opnieuw op te schieten .iets wat hier gene enkele boer ook nodig vind is het aandammen van de grond eens ingezaaid !Het scheelt hem een pak als de grond goed word aangedamt ,andere (raai) grassoorten krijgen het moeilijker om wortel te schieten en onkruiden idem dito .Nu en ik geen tegenstander van onkruiden zoals distel en brandnetel maar ze mogen de weide niet gana overheersen .Je kan zelf een kruiden mengsel van kammille,thijm,rozemarijn en duizendbladzaad en andere paardenkruiden toevoegen aan je graszaadmengsel en dit gewoon mee laten inzaaien .Krijg je een schitterend spektakel van bloemtjes en insecten in de lente .Als het mag zet je langs de windkant een rij berken ,waar je in de herfst de onderste takken van rooit tot een bussel bind en laat ze maar knabbelen .Maak niet de fout van je weide in zakdoekjes onder te verdelen !Véél te véél paarden staan hun héle leven lang te staan op een stukje weide de grote van een achtertuin en hebben dan uiteindelijk ook niet véél zin meer om te ewegen met alle gezondheidsrisico's van dien . Ik heb 2 grote stukken héél gehouden ,ééntje van 1 Hect en eentje van Twee hectare en daar word serieus op geravot hoor

Peter Donck schreef op zondag 11 januari 2009, 11:24:


Peter.
Toen jij voor het eerst met paarden in aanraking kwam, hoe zat het toen met je kennis?
Of heb je het geluk te zijn opgegroeit in een paardennest?

Ik ben geboren in een nest waar altijd al paarden waren, zonder dat mijn ouders het wisten deden ze het al behoorlijk natuurlijk zo'n 30 jaar geleden.
Ik heb ook het geluk dat mijn ouders mij altijd hebben voorgehouden om het welzijn hoog in het faandel te hebben staan maar dat neemt niet weg dat toen ik op mijn 14de een 4 jarige dekhengst kreeg van mijn ouders als rijpaard dat ik toen nog niet heel veel te leren had.
Nu ben ik 29 leer elke dag nog zoveel meer bij, weet ook dat als ik op mijn 14de wist wat ik nu wist dat ik het allemaal heel anders zou hebben aangepakt met mijn hengst maar die tijd kan ik niet meer terugdraaien en breng ik mijn opgedaande kennis nu in praktijk bij mijn andere paarden.
Ik weet ook zeker dat als ik weer 15 jaar verder ben ik weer meer kennis heb opgedaan als nu en dat ik naar alle waarschijnlijkheid dan ook dingen weer anders aanpak.

Al doende leer je als mens, sommige halen al hun kennis uit boeken, ze stippelen hun weg uit na het opdoen van kennis, andere leren juist vanuit de praktijk en zijn bereid gedurende de leerweg andere wegen te gaan bewandelen.
Ook soms is het paard er niet helemaal mee gebaad maar het hoeft echtniet altijd op een ramp uit te lopen.

@ Helene.
Gefeliciteerd met je nieuwe aanwinst.
Ik ben erg benieuwd naar zijn bloedlijnen als arabierenfreak en fokker....