Isabel van der Made schreef op donderdag 8 januari 2009, 23:20:


Ja, die uitdroging is ter plekke (IN onze garage... leek wel een kliniek!) verholpen. Dit is al een aantal weken geleden hoor... Daarna heb ik niet weer vreemde dingen geconstateerd. Zat te bedenken dat ie ook nog té veel groene eikeltjes gegeten kan hebben... we hebben hier nl. een overdaad aan kurkeiken.

Nee... warm zeker niet! Sterker nog... ongekend maar waar: het vriest!!!!
Zal wel niet veel zijn.... maar de jonge mango's heb ik binnengezet.
Die gaan meteen kapot van 1 of 2 graden vorst.

Heeft me weken gekost om van pitten plantjes te maken... dus ik ben er zuinig op.
Electrocyten is iets om hier wel in voorraad te hebben ja.
Bananen zijn aangeplant... zou mooi zijn als we er ooit vruchten van krijgen.
Maar hij lust ze wel. Net als ik.

Mandarijnen en sinaasappelen trouwens ook )

Groet,

Wil.

Kom ik NU pas de link van Esther Hegt tegen;

http://www.gddeventer.com/templates/dispatcher.asp?opage_id=5184094&location=525655500270730,10038689&page_id=25222685

Weet wat je voerd !
Ga ik nu toch maar eens laten uitzoeken

Nils en Olly

SimoneS schreef op donderdag 8 januari 2009, 23:37:


Chaser was een zware exceemklant. Hier heeft ie helemaal geen last meer.
Dat is wel zo fijn! Niets is hier recht, alles is berg en dal. Sommige hellingen zijn zo steil... dat ook wij ze niet in 1 keer naar beneden of omhoog lopen.
Paardenvoeten worden zo vanzelf wel getraind. Hun schuilstal staat op het allerhoogste punt. 's zomers een oase met een frisse zeebries erbij.
Oh... we weten álles van weilandonderhoud in NL hoor... precies hetzelfde meegemaakt. Dat dunne lijntje herken ik ook wel.

Ja, we wonen hier definitief. Zijn nu ruim 1 jaar hier in PT. Niet vanwege werk.
Omdat we eens wat anders wilden... en dit een heerlijk land is om te wonen.
Echtgenoot gaat nog vrij regelmatig naar NL... z'n ex-werkgever uit de nood helpen, maar ook voor bepaalde hobby's. Zoals eind jan. Western Experience.
Ik ben sinds onze verhuizing nog niet terug geweest in Nederland.
Inmiddels heb ik hier ook een aantal 'naturals' gevonden op paardengebied.
En wat wél op manege's staat... is hetzelfde tradi als in NL.

Hier is het nu ook -2 of zo.... Ongekend!!! Overdag weer lekker rond de 10 graden. Prima temperatuur om buiten bezig te zijn. Met een paar weken is het zó weer + 20..... Zonnetje erbij... heerlijk!

Groet,

Wil.

Hans Arendse schreef op donderdag 8 januari 2009, 8:16:


Oh, OK Hans ! Bedankt voor de info! Heb inmiddels ook de hele draad op Bokt gelezen over ervaringen met de Renegades.

Deze zouden dan voor Chaser eventueel perfekt moeten zijn.

britney schreef op donderdag 8 januari 2009, 19:08:


Ik kan niet voor anderen spreken Britney, maar ik niet. Ik was geen smid!
Ik liet mijn paard altijd door een hoefsmid onderhouden, dus rondom op ijzers.
Dat ging helemaal verkeerd. Hij ging steeds slechter lopen.
Toen ben ik me in deze site gaan verdiepen, in 1e instantie hoefnatuurlijk.
En daarna zijn alle ijzers eraf gehaald en heb ik zelf, van een goede natuurlijke bekapper, zelf bekappen geleerd. Sinds die tijd hou ik onze paarden zelf bij en dat gaat prima.
Ik bekap al een jaar of vier zelf en heel soms deed ik in Nederland ook wel andermans paarden. Hier kan ik paarden zát krijgen om te doen maar ik weeg net aan rond de 55 kilo en vind het zwaar werk om te doen.
De meeste paarden zijn niet zo goed opgevoed als die van jezelf... dus die hebben moeite om hun benen fatsoenlijk te geven.
De mensen zouden eerst eens aan de dieren moeten leren dat ze dit goed doen.... en dan wil ik nog eens kijken.
Wat ik wél doe... als mensen dit graag willen, is ze zelf leren bekappen.
Zodat ook hun hun eigen paarden goed bij kunnen houden.
Tot nu toe gaat dit heel goed.

Ik heb het hier wél over paarden die normale voeten hebben... voor problemen moeten ze een hoefsmid consulteren.
Maar ook die zijn hier heel dun gezaaid....

Groetjes,

Wil.

Nils Vellinga schreef op donderdag 8 januari 2009, 23:51:


Ah... gelukkig iemand die er wel iets aan had.

Een aanrader voor iedereen om het dan maar eens van een ander te lezen als je mij of mijn schrijfstijl niet mag. (want ik schreef zo ongeveer hetzelfde maar wordt dan als minkukkel uitgemaakt.....lees vooral het stukje bouwstenen van het bot ..... het calcium/magnesium/fosfor onderdeeltje maar eens....)

En beter niet pas gaan lezen wanneer je paardje eens problemen krijgt.
Lees dit vooral ook als je paard alleen op hooi staat en je de kwaliteit van je hooi niet kent.

De opmerking die straks iemand maakte dat het hooi en dergelijke laten onderzoeken (te) duur is..... vind ik geen reden om het niet te doen.
Het gaat hier immers wel om de gezondheid van een dier waarvoor je als verzorger verantwoordelijk bent !

AMA schreef op donderdag 8 januari 2009, 23:09:


Ik geef het ook ni, maar ken wel een plaats waar het gegeven wordt. Zit dus vol met suikers, op die plaats zijn er ook paarden die het ni moeten hebben, geen zoetebekken dus

Unartica schreef op donderdag 8 januari 2009, 12:13:


hi jolanda ,bedankt,ik heb zeker wat aan je verhaal,al was t alleen maar ,dat er nog licht is aan de horizon.
Vera liep de hele winter buiten en ik was daar zo blij mee.
En nu wil ze de stal niet eens meer uit.
heb een andere stal gisteren geruild.
ze staat nu midden in de picture.
De hele stal is heel lief voor haar.
Ik moest helemaal van mn geloof af.
Buiten kon gewoon niet meer ivm harde grond.
Spieren verstyfden,en ze stond zwaar ademend in de kou.
Nu dus ,met een deken op in de stal dichtbij de uitgang,zodat ze eigenlijk binnen,buiten staat.
Nu ik dat gedaan heb staat ze niet meer zwar naar achteren en haar koppie straalt alvast weer.
Zo ernstig had ik t nog niet met haar meegemaakt.
Ik bekijk per dag hoe t gaat.
Marco komt zaterdag weer ik blijf nu volledig op mn gevoel af gaan.
Was er eerst op tegen om haar pijnstiller te geven maar de laatste 2 dagen geef ik haar alles.
T gaat nu dus sinds gisteren met deze acties ietsje beter ,
Heb mn baan op stal ook opgezegd en 2 andere lieve meiden nemen al mn taken over.zodat ik alleen met vera bezig kan zijn.
Ik heb nu rust en de hoop dat t goed komt ,begint weer te groeien.
Ik herken veel in jouw verhaal en als ze hier door komt ,ga ik een streng scenario houden.
In elk geval nu geen risicos nemen ,met buiten zetten.
helaas,ikzelf vind dit mooie winterweer prachtig,maar voor vera wens ik dooi en lekkere zachte modder .
groetjes trudy

Franz schreef op donderdag 8 januari 2009, 11:59:


och och franzke toch
zeit ge n hoefsmitje die zn ijzertjes niet meer zo makkelijk kwijt kan?
Of zeit ge een ijzerwerkverkoper en verkoopt ge minder bittekes?
je zal er zelf vast wel minder van worden of wat.
de groetekens van trudy

van lennep schreef op zaterdag 3 januari 2009, 23:10:


Hoi hoi,
Helaas kan de wandeling niet doorgaan ivm aanhoudende vorst en niet goed begaanbare paden in het bos. Wij vinden dit erg jammer en hebben daarom een nieuwe datum geprikt.
Zaterdag 21 februari willen wij het nog een keertje proberen.
Zelfde plaats en tijd.

Het zou hartstikke leuk zijn als jij ook mee zou gaan.
Laat het maar even weten.

Groetjes!

verasita schreef op vrijdag 9 januari 2009, 7:27:


We zijn met z'n allen vrij sarcastisch en dat is logisch, want in onze ogen komt hier een onwetende kleuter vertellen dat je nooit op een fiets met twee wielen mag rijden omdat dat gevaarlijk is, want dan kun je omvallen.
Toch is het jammer dat zulke mensen niet gewoon in gesprek willen
(anders gebruik je geen vals emailadres) en de moeite nemen de site's te lezen.
Dus Franz, meld je aan met je normale naam (of een ander als je echt Franz heet of hou het bij Franz) en begin opnieuw met te vragën : "waarom?"
Lees wat hier allemaal staat, kijk wat een wetenschappelijke onderbouwing heeft en vergelijk dat met jouw kennis.
Stel fatsoenlijke vragen en je krijgt fatsoenlijke antwoorden.
No hard feelings

Piet

Peter Donck schreef op donderdag 8 januari 2009, 18:31:


??????

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 8 januari 2009, 20:42:


Ik ben het helemaal met je eens Koen, de reacties van Eddy zijn erger dan het stomme berichtje van Franz. Dit soort reacties komen PN niet ten goede.

Wil schreef op vrijdag 9 januari 2009, 0:01:


De de groter maten komen eraan Zodra die er zijn ga ik ook voor de Renegades.

Ik had op PN al wel even geschreven dat Maike een dag na de bekapping toch weer slechter is gaan lopen , en nu vraag ik mij het volgende af;

Eerst even uitleggen wat ik gedaan heb ; Nou , eigenlijk heb ik het afgelopen half jaar helemaal niets gedaan.
Zijn hoeven zien er niet uit , maar hij loopt prima! Voor zijn doen dan....
Afgelopen jaren waren bevroren ondergronden een ramp voor hem , maar dit jaar eindelijk niet!
Tot ik zag aan de hoefafdrukken dat hij echt op zijn steunsels liep.
Ik heb die niet dragend gemaakt , en de volgende dag liep hij weer een stuk moeilijker.Misschien direct na de bekapping ook al wel wat , maar niet zo opvallend als de dag erna.
Hij heeft geen goede hoeven , platte schotels waar de afgelopen tijd toch een kuiltje is gekomen voor het puntje van de straal.[had hij al een heel klein beetje , maar het putje is toch wat dieper geworden ]
Nu mijn vraag , is het laten dragen op de steunsels net zoon symptoom bestrijding als bv ijzers? MAW. het lijkt voor Maike beter om hem te laten dragen op de steunsels , net zoals het beter lijkt te gaan met een paard als hij op ijzers word gezet. Is het symptoom bestrijding? En gaat dit op den duur fout? Net als bij ijzers?

Met wat ik allemaal gelezen en geleerd heb zou ik zeggen , ja , maar met wat ik hier nu zie gebeuren weet ik het niet zeker.

Mijn bekapper gaat mee in het niet modeleren van de hoeven in de ''goede'' vorm. Hij ziet ook het verschil.
De steunsles zijn niet zoals bij mijn andere paarden van die flinterdunne randjes die je bij wijze van spreken zo afbreekt , maar dikke , brede woekerende steunsels.

Ik ga er van uit dat Maike nooit de goede, gezonde hoeven zou kunnen krijgen zoals ik geleerd heb op de cursus. Daarvoor is er al teveel gebeurd , en te lang geprobeerd met van alles en nog wat. Vandaar dat ik al lang blij ben dat ik weet hoe ik hem pijnvrij kan laten lopen , en zijn lelijke hoeven maar gewoon voor lief neem.

Gr Esther