Hoi Trudy,
Ondanks dat ik niet alle reacties heb gelezen wilde ik toch even reageren.
Voor mij is je verhaal namelijk heel herkenbaar. Alleen is mijn pony maar 2x
hoefbevangen geweest. De eerste keer was in augustus 2007. De pony was nog niet zolang bij ons maar volgens de eigenaresse kon deze goed op een grote wei staan met dus redelijk wat gras. Dat deed hij bij haar ook. Maar blijkbaar was het bij ons toch teveel. Hierna zijn we een hele tijd blijven sukkelen, ondanks dat we zijn menu drastisch hadden aangepakt, hem meer beweging gaven en hij een graaskorf kreeg. In februari is hij daarna nog eens
hoefbevangen geweest. Maar in beide gevallen was dat wel licht! Niet achteroverleunend en dat hij niet meer kon lopen.
Toen is hij nog een paar keer uit zijn weitje ontsnapt waardoor hij elders wat gras kon eten, en meneer had weer problemen met lopen. Al met al vonden we het vreemd dat hij zo vaak, ondanks alle aanpassingen nog slecht liep.
Daarnaast deden we zijn hoefjes ook op de paard natuurlijk manier, maar dat was nog vrij nieuw voor ons.
Uiteindelijk hebben we Wim de Leeuw laten komen om hem nogmaals te bekijken/controleren (dat blijven we doen). Hij vertelde dat onze pony niet steeds
hoefbevangen was van het gras of van voer of te weinig beweging of
insulineresistentie, maar dat hij mechanisch
hoefbevangen was. Zijn hoefbeentjes waren gekanteld zoals we dat op rontgenfoto's hadden gezien. En doordat deze pony nogal wat pit bezit, en zich nogal boos kon maken op zijn graaskorf ging hij ondanks alles nog bokkend de wei door. Hierdoor kwam er steeds veel druk op de hoefwand waardoor deze steeds verder losscheurde van het hoefbeen. Dit doet weer ontzettend zeer, waardoor hij de dag erna weer slecht liep. En zo bleven we dus bezig. Wat we niet wisten was dat we de tonen toch nog te lang lieten. Wim had hem flink kort gezet (waar ik toen mijn bedenkingen nog over had omdat hij altijd beter liep met een randje). Hij kreeg voor diezelfde dag kleischoentjes aan om de overgang zo pijnloos mogelijk te maken. Sinds die dag heeft hij nooit meer zo slecht gelopen. Er zijn een maand of3/4 overheen gegaan waarin hij soms een dag wat minder liep, maar nooit meer zo slecht als voorheen. Inmiddels loopt hij alweer vanaf september helemaal prima en kan ik weer bosritten e.d. mee maken. Nu de grond keihard is loopt ie nog steeds prima. We hebben nu wel geleerd dat hij toch goed loopt nu de hoefwand niet dragend is (ook niet een klein beetje) en de tonen zijn heel kort. We doen zijn hoefjes wekelijks, en dan hoeft er eigenlijk niet veel aan te gebeuren maar ontstaan er ook geen grote verschillen voor- en na de behandeling.
Hij doet het sinds kort prima, maar voor alle zekerheid staat hij wel overdag met korf (met uitzondering van het weer van nu) omdat hij snel dik wordt.
Misschien heb je iets aan mijn verhaal en zou het iets voor je pony kunnen betekenen. Ik hoop dat hij snel beter is, want ik weet hoe verschrikkelijk het is, en ook om er machteloos naar te moeten kijken terwijl je het beste met ze voor hebt.
Groetjes Jolanda
Warboel
