Ilma Meijer schreef op zondag 4 januari 2009, 16:25:
> Wat een herkenbaar stuk is dit voor mij zeg. Niek is dan al wel
> ouder (bijna 7) maar in die 3 maanden dat wij hem nu hebben
> zitten de stops er bij hem ook nog goed in hoor. Bij Niek lijkt
> het erop dat hij het gewoon moeilijk vindt om de kudde los te
> laten. Als ik een tijdje met hem aan de wandel ben in het bos
> oid dan komt de rust er wel weer in.
Gisteren ging het met haar stops ook al beter, slechts 5 in plaats van 10 en makkelijker op te lossen. Je zag haar denken, ga ik weer stoppen met alle ellende van rond draaien erbij of loop ik door. Wel alles heel traag, de herhalingen heb ik niet gedaan gisteren. Ik was al blij dat ze bezig was een andere keuze te maken telkens. En inderdaad na die 100 meter is het voorbij en kunnen we leuk wandelen. Als ze het naar haar zin heeft komt ze met de schouder naast me lopen. En dat gebeurd sneller als ik een nieuw pad in sla die we nog niet niet of weinig gegaan zijn. Dit is zo, ook richting van huis af, ook is dit zo als ik van het bekende bospad een straat in de naastgelegen wijk met haar loop. Haar wildheid soms, vooral naast de fiets vorige maand, heeft denk ik ook een groot deel te maken met enthousiasme en dat ze door het nieuwe (van draven naast de fiets) haar emoties nog niet kalm kan houden. Bevestiging hiervan kreeg ik gisteren toen mijn dochter Tessel (die 10 meter voor ons liep) plotseling een heuveltje oprende. Luna maakte gelijk een bok en wou aandraven. Ik hield haar in stap, de heuvel op, tsa mensen hebben emotie controle nodig, in plaats van lekker uit je dak gaan. Wat jammer eigenlijk, maar goed als die 2 samen kunnen gaan, dan is het leuk en veilig.
> Kom ik onderweg echter een
> andere kudden tegen dan gaat hij prompt weer staan.
> Ik zie heel langzaam wel verbetering trouwens. Gisteren kon ik
> zonder stop langs een kudde wandelen dus we gaan vooruit. Ik
> krijg hem al een stuk sneller uit de wei.
Hier ook een heel klein beetje, stil staan bij andere paarden vind ik ook leuk. Alleen afdwingen, van wat dan ook, sta ik niet toe. Uitzondering, stil gaan staan om te poepen
> Fietsen daar waag ik mij voorlopig nog niet aan. Dat durf ik
> zelf nog niet met hem. Misschien met een ander paard erbij wel
> maar dat zie ik nog niet zomaar gebeuren. Wel jammer want dat
> lijkt mij wel een prima manier om conditie mee op te bouwen.
Is het ook.
Er bestaan maar 3 manieren om spieren op te bouwen, onbelast dan hé wat zó belangrijk is als eerste stap bij conditie opbouw.
1 is een actieve kudde in een ruime wei, wat heel belangrijk is voor vooral socialisatie, lenigheid en sprint conditie.
2 is draven en galopperen naast een ander paard, fiets of de step. Waarbij een paard dus onbelast, psychisch en fysiek de beste voorbereiding krijgt voor het rijden over langere afstanden. En dus een mens kan dragen en gewend is dit te doen met een goede (onbelaste) lichaamshouding.
3 is longeren waarbij een paard draaft en galoppeert in cirkels en daarbij zijn lichaam goed leert buigen. Een cirkel draven geeft meer spier opbouw dan een recht stukje. Alleen met cirkels je spieren opbouwen, is meer geschikt voor dressuur sport dan voor buitenrijden. Train zoals je wilt rijden, immers.
Groet, Michiel
Warboel
