Nadine Claessen schreef op zondag 28 december 2008, 21:32:


ik vind het maar een rare vergelijking, paarden en oorlog
maargoed, het komt neer op leiderschap en hoe je daar mee omgaat.
zelf ben ik het met jullie beide eens. ik vind dat een paard het ook moet ''willen'' doen, niet alleen moeten. voor beter teamwork, dat jij je paard ook beter kunt aanvoelen.
maar aan de andere kant, soms moeten dingen gewoon. ik kan sommige paarden echt niet lekker vrij laten lopen in sommige situaties, dan gaan ze onder het wandelen ongevraagd staan vretuh . dat is dus echt effe niet de bedoeling. ( welk leiderschap heb je dan...? )
bij een schriksituatie moet je het paard bij je kunnen houden, t paard kan niet zomaar effe aan de kletter gaan omdat ie dat wil. jij moet dan leiding geven.

het is denk ik een beetje van beide. soms moet je streng zijn, en soms kun je je paard laten kiezen. dat ligt geheel aan de situatie.
of zit ik nou verkeerd?

marjolijn schreef op zondag 28 december 2008, 22:01:


Inderdaad! Het kleinste druppeltje water zorgt bij onze geiten al voor een stormloop richting schulstal!

Mijn vroegere pony heeft meer dan 10 jaar tussen een kleine kudde geiten gestaan. Hoewel ze elkaars gezelschap wel op prijs stelden(als ik een ritje ging maken gaven de geiten een gratis mekkerconcert tot ik terug was), zag ik mijn pony toch nooit echt interactie zoeken met de geiten, buiten dan wegjagen van een hooibergje.

Namoro en Rocky zijn allebei ook vrij 'lui' van karakter, maar ze doen toch wel bijna dagelijks een ren-spelletje. Denk dat een shet dat beter kan vervangen dan een schaap of geit. Ik heb mijn pony vroeger nooit achter de geiten zien aangaan.

Groomen met een shet mag dan beperkingen hebben, maar met een geit heb ik het nog nooit gezien. Heb ook eens ergens gelezen in een wetenschappelijke artikel dat allogroomen vooral gebeurt in het begin van een 'relatie' en later veel minder frequent plaatsvindt. Eczeempaarden buiten beschouwing gelaten...

Een paard heeft naast groomen ook nog andere vormen van sociale gedragingen die het uitvoert met soortgenoten. Nog een reden waarom ik niet voor een geit zou gaan.

marjolijn schreef op zondag 28 december 2008, 22:01:


BIS! BIS! BIS!
Als er ook maar 1 spatje valt, per vergissing van een wolk ofzo, weet ik dat meteen - staat mevrouw geit naast de kachel binnen met een beteuterd koppie van "'t REGENT!!!".
Maar Marjolein, je mag als het écht regent best even naast mijn andere geit naast de kachel hoor. Hebben jullie samen vast wel wat te mekkeren

Heidi_Aiden schreef op zondag 28 december 2008, 18:15:


Ja en de eigenaar zelf leren hoe een rasp te hanteren is natuurlijk geen optie...

Gudrun schreef op zondag 28 december 2008, 20:05:


ja ik ook. Amaroc en Niño zijn onafscheidelijk in de weide. Die band is veel sterker dan met de andere paarden. Sinds een aantal weken is de band nog sterker geworden in die zin dat Amaroc nu ook de shet gaat uitdagen om met hem te spelen. Daarvoor was hij enkel zijn beschermeling. Amaroc speelt normaal nooit of nooit (met geen enkel ander paard), maar blijkbaar is nu, Niño 2,5j geworden is en veel minder breekbaar is, toch iets gewijzigd. Groomen lukt wel maar niet thv de schofstreek. Dus een geit vind ik niet echt een enorme verrijking voor een paard. Wel beter dan niets natuurlijk.

marianne laenen schreef op vrijdag 26 december 2008, 20:13:


Insgelijks, denk het ook vaak van mezelf als ik sommige mensen hier lees.
Ik ben beginnen rijden met Ulke op haar 4, gekocht toen ze 1 was.
Nu, bijna 10 jaar en heel veel km's later is ze in de bloei van haar leven

jan.

Snoopy schreef op zondag 28 december 2008, 22:15:


Nope, volgens mij niet ... vandaar 49% paard/51% ruiter.

ah fijn om te weten, laten we de geiten bij de geiten lekker binnen in het stro

jan seykens schreef op zondag 28 december 2008, 22:46:


Hoe groter het paard wordt, hoe later het uitgegroeid is. Een arabier zal eerder 'klaar' zijn dan een kwpner.
Als ik logisch denk, ik ben geen dokter, dan geloof ik dat een piekbelasting bij een kind anders is omdat het kind tamelijk verticaal belast zal worden.
Wij zitten op de doornuitsteeksels van de rugwervels die vrij horizontaal liggen. Een soort van stelen bovenop de wervels, die als hefbomen kunnen werken op diezelfde wervels. Er is dus veel minder kracht nodig om de stand van een wervel (of het kraakbeen te beschadigen) via de punt van het steeltje te veranderen dan aan de wervel zelf.

Piet
Natuurlijk Bekappen - Outcome Based!

Arabesk schreef op zondag 28 december 2008, 22:24:


Blijven jullie nu echt bij de idee dat hoeven gezond maken en houden niet meer dan een kwestie is van "ach eventjes aanleren in een half dagje of zo"??
Een probleem ter dege aanpakken (hoe klein het ook is) gaat echt wel veel verder dan dit hoor.
Zelfs al gaat het maar om het passend houden van een paar hoefschoenen!
Misschien is dit het "zelfbedruipende" van dit forum?

Koen

e m kraak schreef op zondag 28 december 2008, 20:03:


Hint ! In het leger geweest ? Alleen al dat MOETEN beleven ALS WILLEN !DAAR loopt het spaak Egon