Debbie schreef op woensdag 24 december 2008, 10:30:


Gewoon ivermectine. Dat zit in bijna alle gangbare wormspuiten. Moxidectine heeft ongeveer dezelfde werking, maar wordt ook nog opgeslagen in het lichaam en werkt daardoor langer, en doodt ook de ingekapselde larven.
Maar bij de geringe besmetting die jouw paarden hoef je voor ingekapselde larven niet te vrezen (inkapselen gebeurt pas bij zware besmettingen), en ik zou dan dus ook voor de ivermectine gaan.


Wat ze al aan weerstand hebben opgebouwd verliezen ze niet zomaar. Alleen zullen ze na de ontworming niet meer verder werken aan hun weerstand omdat ze daar dan geen reden meer voor hebben. Maar geen zorgen, ze zullen vrij snel weer opnieuw besmet raken en dan kunnen ze weer verder werken aan hun weerstand. Op een gegeven moment blijft de eitelling onder de 50 en dan hoef je eigenlijk niets meer te doen.

Daarom zou ik nu eenmalig ontwormen, en dan over een tijdje (in mei of zo) weer eens opnieuw de boel evalueren.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Sieta schreef op woensdag 24 december 2008, 8:32:

> Ik las juist weer ergens dat de cijfers van 7 jaar niet bleken

Even een hoop ingekort omdat anders het forumspook waarschijnlijk weer langs komt
Wat interessant zou zijn is ook te weten waaraan die paarden doodgaan, misschien zitten in die gemiddelden ook die kleine Shetjes die gezond de worst in verdwijnen. We kunnen nu er allemaal wel vanuit gaan dat paarden te jong komen te overlijden door slijtage, maar er zijn natuurlijk veel meer oorzaken waardoor paarden dood kunnen gaan zoals wormen, kolieken, ongelukken etc.
Interessant zou ook zijn te weten hoe oud de paarden ingereden zijn, hoe ze gehouden zijn enzovoorts.
Ik kan alleen maar een voorbeeld noemen van hier, paard 23 jaar oud, laat ingereden pas toen ze bijna 8 was. Nooit op stal gestaan. Wel een paar veulens gehad. Doodsoorzaak een metabolic disease. ( onvermogen tot opnemen sel en E)
Misschien eens een soort poll maken, maar ja die zal ook niet objectief zijn omdat de bezoekers op deze website geen stalpaarden hebben. Maar wellicht kan het toch een beeld geven over buitenpaarden en de gemiddelde leeftijd.

Nathalie Lagasse schreef op woensdag 24 december 2008, 10:27:


Ik probeer het altijd te vergelijken met kinderen die topsport doen. Als je op de vooropleiding ballet gaat kijken, daar moet een heel deel na 2 jaar stoppen omdat ze totaal overbelast zijn. Ik heb bijna mijn hele leven ongeveer 3 uur ballet per week gedaan en heb daar nooit last van gehad.
Dus ik kan me niet voorstellen dat als een paard een jaar of 5 is en je rijdt af en toe eens op hem of haar, dat dat kwaad kan. Ik zou op die leeftijd nog steeds geen ritten van 8 uur per dag maken ofzo, maar af en toe eens iets doen is misschien wel goed als er toch ooit echt mee wilt gaan rijden.
Ziggy gaat er waarschijnlijk ook vrij snel stevig genoeg uitzien om op te rijden, terwijl we Koda van bijna 3 nog steeds echt een veulentje vinden...
Ik heb ooit op een paardje gereden toen die ongeveer 3 was, leuk beest toen. Als ik die nu nog eens zie, issie echt uitgegroeid tot een enorme reus gewoon. Dus die is echt nog heel veel gegroeid na zijn 'inrijdbare leeftijd' volgens de meeste mensen.

Geertje schreef op woensdag 24 december 2008, 11:03:


Ik ben bang dat het geen kwestie is van stevig genoeg uitzien.
Quarters kunnen er op 2,5 jaar hartstikke stevig uitzien.
Het gaat erom wanneer de rug volwassen is. Hoe groter het paard hoe later. Een kwpn merrie na 7 jaar, een hengst nog een half jaar later.
Piet
Natuurlijk Bekappen - Outcome Based!

sassie schreef op woensdag 24 december 2008, 10:30:


Als ik zo terugkijk naar hoe wij van beslagen stalpaarden enzo naar de huidige situatie zijn gegaan, dan is de grootste positieve verandering die we zagen eigenlijk nog wel ontstaan door het volledig stoppen met alle goedbedoelde graanproducten en supplementen. Deze factor had meer resultaat dan het natuurlijk bekappen op 24 uur weidegang.

Het lijkt tevens voor de meeste mensen de moeilijkste factor te zijn, als we gaan kijken hoe de forumbezoekers hun paarden houden dan denk ik dat zonder ijzers op nummer 1 staat, zonder stal op nummer 2 staat, en zonder voedingssupplementen op nummer 3 staat. Op een of andere manier is de angst voor tekortjes zo gigantisch groot dat bijna niemand de verleiding kan weerstaan om op een of andere manier toch weer extraatjes het voedingsschema binnen te freubelen.

Baladeika is hier het paard met de slechtste hoeven, met een zomereczeem-verleden, etc. en gewoon hypergevoelig als het om voedsel gaat. Ze heeft ook de neiging om wat aan de magere kant te blijven, dus Ilona ging regelmatig op zoek naar extra's die geen slechte gevolgen hebben.
Nou, voor alle mensen die denken dat een handje "natuurlijke" granen geen effect hebben: vergeet het maar. Doe dat een week lang en ze krijgt jeuk, de hoeven gaan achteruit, de benen worden dik, en... ze begint af te vallen.
Geef haar een winterpeen en ze heeft de volgende dag "stalbenen", en een week later korstjes tussen haar manen. Geef haar uitsluitend gras en hooi, en het is een tevreden en gezond paard...

Nou is dit misschien een extreem paard (hoewel, als ik op het forum lees zijn er meer van dit soort troublemakers, en hoeveel daarvan krijgen ook niet wat "onschuldige" supplementjes) maar wel een heel geschikt paard om duidelijk te laten zien wat er wel en wat er niet in een paard thuis hoort. Dat veel andere paarden dit soort voedingsmiddelen tolereren wil nog niet zeggen dat het ook goed voor ze is...


OF je hebt het nooit geweten. Bij een paard zie je dat "last hebben" pas als het vrij ernstig is.
Je kunt hiermee wat experimenteren natuurlijk. Ik zou het nu gewoon zo laten, en kijken of het eind van de zomer nog zo is. Zit er duidelijk verschil tussen de fructaanrijke en de fructaanarme periode dan kan dit wat te betekenen hebben.


Ik zou daar ook gewoon mee stoppen. Zolang je geen aanleiding hebt om te veronderstellen dat ze ergens niet genoeg van zou krijgen heeft het geen enkel nut. Is er iets dat ze te weinig krijgt, voer dat dan bij, maar douw er niet zomaar zo'n chemisch mengelmoesje in. Ik weet zeker dat Baladeika er van op tilt zou gaan, dus hoe gezond is zo'n koek nou eigenlijk?


Wij hebben ook vrij lang nog wortels gevoerd (lekker goedkoop, en zo leuk om te voeren, vooruit, Bala mag dan maar een halve) maar zijn daar dus ook al weer een paar jaar volledig mee gestopt omdat we gewoon zagen dat het niet goed voor ze is, zelfs niet die halve wortel voor Bala. Winterwortels zijn een product dat gekweekt is voor mensen (lekker zoet!) maar het is vergif voor paarden.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Toen wij ons shetje, onze Bella, kochten, wisten we niet dat ze zwanger was. Toen we erachter kwamen was het te lat. Ze had een dood veulen op zitten dat enorm groot was en er onmogelijk uitkon. Het hoofd zat naar achter gedraaid en de veearts heeft gezwoegd om het eruit te krijgen. Arme bella.
Het is niet gelukt en de enige optie was het veuelen in de baarmoeder in stukken te snijden en zo het veulen eruit te halen.
Maar omdat ik het niet zag zitten om te laten gaan zagen in de baarmoeder van een kleine shet, haar prognose was erg slecht; de kans dat ze het zou overleven uiteindelijk minimaal, hebben we besloten haar ter plaatse uit haar lijden te verlossen. Was fun. Had mijn jongste zoon van toen 7 jaar bij me en een vriendinnetje. Was behoorlijk traumatisch, voor ons allemaal overigens.
Ik had beter moeten weten want toen ik onze Bella kocht stond ze op een wei met een e n or m e grote hengst....Mij werd verteld dat die onmogelijk die shet kon dekken......

Met schaad en schand wordt men wijs (en bitter)

Esther schreef op woensdag 24 december 2008, 11:03:


Je kan het aan de slager vragen, en aan de dierenarts. Daar kom je de grootste groep tegen die niet van ouderdom doodgaat.
Toevallig zijn wij heel vaak naar de slager geweest om de hoeven te halen voor de cursus, en hoorden we vaak via de slager wat de motieven waren voor de slacht.
Op nummer 1 staan de been- en hoefproblemen, meestal samengevat onder "chronisch kreupel". Daana meer de categorie ongedefinieerd "niet zo'n goed paard", "vaak ziek", "niets mee aan te vangen".

De specifiek voor de consumptie gefokte paarden zitten hier niet zo bij, die worden meestal naar het buitenland afgevoerd.

Ik denk dus dat de slager en dierenartsen degenen zijn die de paarden krijgen die NIET van ouderdom doodgaan of speciaal voor de slacht bedoeld waren. Hier zit dus je doelgroep.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Frans Veldman schreef op woensdag 24 december 2008, 11:26:


Het argument 'vaak ziek' is eigenlijk een rare, dat zo'n paard dan geschikt is voor consumptie vind ik raar, maar goed er wordt dus ook nogal wat uitgevoerd naar het buitenland, maar die zullen dus wel meegeteld worden voor die 'gemiddelde' leeftijd. Gemiddelde leeftijd komen we dus gewoon niet achter door gebrek aan gegevens. Maar een gemiddelde leeftijd van vijf jaar lijkt me wel erg onwaarschijnlijk.

Frans Veldman schreef op woensdag 24 december 2008, 11:26:


Zo ook de slachter waar wij kwamen

nr. 1 met stip: hoef en beenproblemen
nr 2. dravertjes niet snel genoeg voor renbaan en arabiertjes van de kossack stud die niet drachtig wilden worden

De paarden die wij voorbij hebben zien komen (ja we zagen ze geslacht worden), waren vooral kwpn-ers afgekeurd door de verzekering, met héle dure papiertjes en een hele lange stamboom.....

Niet om de vorige eigenaar af te kraken, maar het paard dat je gekocht heb ken ik. Een aantal jaren geleden stond het paard nog op een pensionstal waar ze overdag in een buitenbak gingen en 's nachts op stal ( in de winter).

Zachte hoeven zijn eerder hoeven die wat nat zijn doordat het land nat is. Je kunt de hoef stimuleren om slijtvaster en dikker materiaal te produceren door regelmatiger slijtage aan te brengen (raspen) en het paard meer beweging te geven.

Hij zal echt niet tot z'n neus afslijten hoor en als hij erg gevoelig wordt gebruik dan tijdelijk hoefschoenen.