Ilona Kooistra schreef op woensdag 24 december 2008, 9:58:
> Spirithorses schreef op woensdag 24 december 2008, 9:03:
>
>> Mij wordt zo vaak gevraagd waarom we nog naast die paarden
> sporadisch en maar heel erg kort. Of ik niet beter nog langer
> had kunnen wachten, ik weet niet. Ik weet niet hoeveel het nou
> écht uitmaakt als het paard ondertussen ook steeds een paar
> weken vrij heeft.
Jullie halen terug een heel interesant punt aan. Iedereen in mijn omgeving kijkt nu al verwonderd dat ik nog niet op Huppel zit... Ze is toch immers al groter dan een hoop andere paarden waar mensen opzitten? De paardenvrienden weten dan wel dat ik nog even moet wachten, maar langer dan drie jaar? En, waarom doe ik dan niet zoals de overbuurman en fok ik aan haar twee jaar nog eerst een veulentje bij Huppel? Als ik immers toch moet wachten tot ze drie is om er op te rijden? Dan is ze tenminste nog nuttig, want ik kan er toch niks mee doen als ik niet kan rijden hé?
... en ik maar telkens uitleggen dat ze pas echt volgroeid zal zijn aan zeven jaar (of is het acht? of zeven voor een merrie?). Maar ik weet ook nog niet hoe lang ik dan wel wil wachten. Tot haar zeven vind ik dan ook wel lang. Ik hoop maar dat het zal gaan als met het spenen (dat ik aan negen maand heb gedaan), dat ik zie dat ze er klaar voor is. Maar dat is wel errug subjectief weeral, nauwelijks verschil met de mensen die ook 'zien' dat een tweejarige quarter al helemaal klaar is. Ik weet dat ik bij de jonge hengst van een vriendin was, drie jaar en net gestart, en dat ik die echt nog een babylijf vond hebben.
Nathalie
Warboel
