Debbie schreef op dinsdag 23 december 2008, 23:36:


Nou, dan is die uitslag echt wel goed hoor! Dan hebben je paarden al een zekere weerstand tegen de wormen, anders was de eitelling niet zo laag geweest.


Tsja, zo kun je je er ook vanaf maken...


Die herhaling op korte termijn is achterhaald. Je kunt het beste nu ontwormen, en dan ergens in het voorjaar weer opnieuw een eitelling doen en kijken of het nut heeft om dan nog iets te doen.


Ik denk dat ik ze nu eenmalig zou ontwormen (allebei of alleen de jongste) en dan in het voorjaar een nieuwe eitelling om te dien hoe de vlag er dan bij hangt.

Maar ik ben geen dierenarts he? Ik vertel alleen hoe ik het zou doen.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

"Poeperd" is Mister-Proper-schoon en geen losse haartjes te bespeuren !

Als ik jullie reacties (waarvoor dank !) lees, neig ik hoe langer hoe meer naar 2 mogelijkheden :
- of overgevoelig voor mugjes (die rotdingen zijn de laatste dagen weer opgedoken)
- of aarswormen (ongeacht mijn ontworm-ijver ... met misschien het verkeerde produkt).

... met een voorkeur voor de eerste oorzaak omdat het sinds de herfst een tijdje goed ging en nu plots het schuren weer opduikt (tegelijk met het iets warmere weer en die frut-mottige-mugjes).

Bestaat er zoiets als een muggennetje voor de paardenpoep ?
[onnozel grapje]
Iets serieuzer : ik trek ten strijde tegen de mugjes en hoop op goed resultaat !
Hadjime !

Piet schreef op dinsdag 23 december 2008, 20:58:


Piet,
Jammer van je eerste zin. Ik weet dat je af en toe wat wanhopig wordt maar ik (die minder kennis heb omtrent dit probleem dan jij) ben blij om met mensen die met het zelfde probleem te kampen heeft te praten.

Als ik mijn paard kan helpen om soepel te blijven tijdens de veranderingen van haar hoeven door haar te masseren of gericht oefeningen te doen lijkt mij alleen maar goed.

Ik heb op je site gekeken. En moet zeggen dat de hoef van Zoë er niet zo uitziet. (gelukkig). Ik laat haar hielen zover als mogelijk dan ook al zakken. Maar het hoefje blijft samen geknepen en nog wat recht. Ik zal vanavond even de foto's plaatsen die ik vorige week donderdag van haar bokhoefje heb gemaakt. Misschien dat je even naar de foto's wilt kijken?
Ik ben benieuwd wat jij aan adviezen kan geven.

Gr Patricia

sassie schreef op woensdag 24 december 2008, 8:50:


Dat er steentjes in de witte rand komen hoort niet. Ik heb dat probleem ook gehad het eerste jaar nadat de ijzers eronderuit waren, maar tegenwoordig zitten er nooit meer steentjes in. OOK niet in dit natte jaargetijde. Als er steentjes in de witte lijn komen dan is dat toch een teken dat die witte lijn niet helemaal optimaal is. Aan jou de uitdaging om uit te zoeken waardoor dit komt en er iets aan te doen.
Het heeft niets te maken met "meer vragen" van je paard.


De hoefwand blijft er wel wat zachter van, maar op de witte lijn zou het geen effect moeten hebben.
Je schrijft er niet bij wat ze te eten krijgt? Kan ze gras eten (erg fructaanrijk zo nu en dan)? Gaat er toch stiekum het een en ander aan graanproducten in?

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Spirithorses schreef op woensdag 24 december 2008, 9:03:


Het heeft niks te maken met wat jij vindt en hoe Spirit er dan uitziet. Zijn botten zijn pas uitgegroeid als hij ca 8 jaar is. Je moet je afvragen of je een skelet van 4,5 jaar goed genoeg volgroeid vindt.

Voor mezelf weet ik het ook allemaal nog niet zo precies trouwens. Khani is nu 6 en dit jaar heb ik voor het eerst echt op hem gereden (ook langere buitenritten), maar hij heeft wel steeds een paar weken vrij gehad en ik heb slechts 1 keer drie dagen in een week gereden. Toen hij 5 was reed ik heel sporadisch en maar heel erg kort. Of ik niet beter nog langer had kunnen wachten, ik weet niet. Ik weet niet hoeveel het nou écht uitmaakt als het paard ondertussen ook steeds een paar weken vrij heeft.

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 24 december 2008, 0:43:


En ik begin, ondanks mijn gebrek aan ervaring, er ook een aardige kijk op te krijgen. Te triest voor woorden!

Ilona Kooistra schreef op woensdag 24 december 2008, 9:58:


Jeen was net 5 toen ik hem kocht. Gelet op mijn zeer summiere ervaringen als ruiter en de kennis uit diverse boeken, doen wij het rustig aan.
Vanaf juli dit jaar staat hij dag en nacht met zijn hoofd in de wei, hij had daarvoor 24/7 op stal gestaan. Het is het barokke type, maar ik vond hem weinig barok. Ik heb hem de eerste weken na zijn verhuizing in juli lekker laten staan en helemaal niets mee gedaan. Nu rijd ik hem 2 tot 3 keer per week, een half uurtje. Veel stappen en een beetje draven. Ik wandel met hem en doe veel grondwerk. Jullie willen niet weten hoe hij gegroeid is, je kunt aan zijn lijf zien dat hij sterker geworden is en je merkt aan zijn gedrag dat hij sterk in zijn hoofd is. Ik doe veel met hem, maar meer onbelast dan belast. Zo kan ik ook op een rustige manier leren rijden, beter een kwartiertje echt wat leren dan een uur zitten prutsen. Zo blijft het voor iedereen leuk en goed. Hij wordt in maart 6 en groeit uit tot een adembenemende Fries. Ik vraag mij af of hij er zo uitgezien zou hebben als hij nog in een handelsstal gestaan zou hebben. Hij is minder zwart en zijn manen en staart zien er niet meer zo verzorgd uit, maar wel een teken dat hij buiten is. Dat noem ik nu een happy athlete, daar zijn ze bij de KNHS toch zogenaamd zo gek op?

Trek het je niet aan, was niet meer dan een tijdelijke lichte frustratie Niet persoonlijk bedoeld.

Piet
Natuurlijk Bekappen - Outcome Based!

Ilona Kooistra schreef op woensdag 24 december 2008, 9:58:


Jullie halen terug een heel interesant punt aan. Iedereen in mijn omgeving kijkt nu al verwonderd dat ik nog niet op Huppel zit... Ze is toch immers al groter dan een hoop andere paarden waar mensen opzitten? De paardenvrienden weten dan wel dat ik nog even moet wachten, maar langer dan drie jaar? En, waarom doe ik dan niet zoals de overbuurman en fok ik aan haar twee jaar nog eerst een veulentje bij Huppel? Als ik immers toch moet wachten tot ze drie is om er op te rijden? Dan is ze tenminste nog nuttig, want ik kan er toch niks mee doen als ik niet kan rijden hé?

... en ik maar telkens uitleggen dat ze pas echt volgroeid zal zijn aan zeven jaar (of is het acht? of zeven voor een merrie?). Maar ik weet ook nog niet hoe lang ik dan wel wil wachten. Tot haar zeven vind ik dan ook wel lang. Ik hoop maar dat het zal gaan als met het spenen (dat ik aan negen maand heb gedaan), dat ik zie dat ze er klaar voor is. Maar dat is wel errug subjectief weeral, nauwelijks verschil met de mensen die ook 'zien' dat een tweejarige quarter al helemaal klaar is. Ik weet dat ik bij de jonge hengst van een vriendin was, drie jaar en net gestart, en dat ik die echt nog een babylijf vond hebben.

Nathalie