Cindy Helms schreef op zondag 7 december 2008, 9:50:
>
> Volgende week wordt alles geleverd normaal gesproken (werd deze
> week gegelvaniseerd) en dan hebben we besloten alles zelf in
> elkaar te gaan knutselen. Met mijn ventje zou dat geen probleem
> mogen zijn, alleen moeten we dan er eens heel veel tijd voor
> vinden. En dan ga ik inderdaad foto's plaatsen aangezien ik zo
> blij als een klein kind zal zijn.
> Ondertussen heb ik midden in de nacht wat rubberen matten aan
> het versleuren geweest naar de hooiruif. Als we het in ons
> hoofd hebben, dan hebben we het in ons ***! Mijn rug is er
> zowat van gebroken, maar ik ben al tevreden met voorlopige het
> resultaat, nog 5 te gaan!
Goeie moed verder met de matten en het andere werk!
Ik wacht al zeker op die foto's om eens te zien wat het bij jullie wordt.
Ik ben begonnen met eerst drainagekanaaltjes te trekken rond de hooiruif en dan stilaan de heuvel terug een beetje zijn natuurlijke glooiing te geven. D.w.z. de blubber terug naar boven verplaatsen, niet echt een leuk werkje en stinken naar de vermengde mest... Ook wel vermoeiend, een goeie test voor mijn huidige conditie!
Gezien de situatie heb ik de paarden toch terug op de wei toegelaten, in de hoop dat ze die nu niet volledig vernielen. Ze genoten er echt terug van: springen met 4 benen in de lucht, bokjes enz, net alsof het lente was!
Nu kunnen ze ook terug liggen in het gras om te rusten.
Gisteren was ik wel wat benauwd omdat Tachat een paar keer hoestte toen ik aankwam en daarna een hele tijd heel snel ademde. Misschien had hij zich wel verslikt of zo, ik weet het niet.
Hij stapte ook bijna niet rond maar zijn hanetred heeft daar met dit weer ook veel mee te maken, dan heeft hij het sowieso moeilijker stappen. Ik had ook de indruk dat een van zijn achterbenen onderaan een beetje dik was, heb daar extra gemasseerd waardoor zijn darmen dan weer erg begonnen te rommelen
Had al bijna in paniek naar de veearts gebeld (die de dag tevoren nog maar pas langsgeweest was, nota bene), maar dan toch maar besloten om het eerst een beetje aan te zien. Aangezien ik toch de ganse dag bij hen gebleven ben kon ik de evolutie goed opvolgen.
Na een paar uurtjes was hij terug volledig normaal, gelukkig maar.
Enfin, ga seffens kijken hoe het daar ginder nu is.
Het viel me wel op dat ze niet meer naar het hooi gegaan zijn sinds ze terug op het gras kunnen - dat baart me wel wat zorgen want als het zo koud is hebben ze toch hooi nodig om te warmen? Ze weten het staan, kunnen er naartoe maar moeten dan wel terug door de blubber... Ook voor het water trouwens en daar zijn ze precies ook bijna niet aangeweest.
Zou ik hen wat moeten motiveren en naar daar leiden?
Als ik zelf door de blubber moet met hooi in mijn armen om dat dan op de weide te gooien is dat ook niet echt te doen... Dan moeten zij maar zelf naar hun hooi komen, niet?
Warboel
