Katja Goovaerts schreef op woensdag 3 december 2008, 17:44:
> het is nu een week en 2 dagen geleden dat ik mijn maatje heb
> moeten afgeven..
> verloren is het woord dat het meest in de buurt komt bij mijn
> bij. En toch, hij is dan zo vrij en onbezonnen dat het mij blij
> maakt want zo wou ik dat hij kon leven.
>
> Filas mijn liefste vriend, rust zacht!
Hoi Katja,
Het is vreselik moeilijk en als ik dit lees voel ik jouw leegte ook weer.
Alleen ik had nog andere paardjes dus de gewone dagelijkse zorg ging verder.
Het moet voor jou nog moeilijker zijn dan voor mij en diep in je hart wil je weer kunnen zorgen en je hart geven om dit gevoel kwijt te raken.
Ook het schuldgevoel komt om de hoek kijken want dit was nooit jouw bedoeling want als we jouw naam aanklikken staat er dat je Filas voor geen ....kwijt zou willen!.
Denk aan dat oog!!!!...het blijft je volgen en ook bij het zoeken naar een andere lieverd die je weer een plekje in je hart kunt geven en daar gaat Filas voor zorgen.
Reken maar!!
Warboel
