van lennep schreef op donderdag 4 december 2008, 8:37:


Het is ook naar, sowieso al om je paard achter te laten in zo'n kliniek, ongeacht wat er aan de hand is. Maar als ze zich enkele dagen naar moet voelen om geholpen te worden aan haar been, en daar vervolgens iets aan gedaan kan worden, dan is het het waard.
Ze zal het vast heel fijn vinden om je te zien straks, fijn ook dat je de operatiekamer mee in mag.
Ik hoop dat het meevalt en dat het weer goed kan komen, weet niet zo goed wat het inhoudt allemaal.
Sterkte en een knuffel voor Namkje!

Groetjes Franca

Cindy Helms schreef op donderdag 4 december 2008, 8:42:


Woops lees nu de andere berichten en ik zie dat er hevig gereageerd is geweest. Nu mensen, ik wissel graag gedachten uit hoor, houd me scherp En als ik iemand een tip kan geven over hoe ik een verband goed kan fixeren bv. of over welk materiaal, dan doe ik dat gewoon toch even, niet. Diegene die het daarna zelf eens willen proberen, kunnen er maar iets aan gehad hebben.

Sieta schreef op donderdag 4 december 2008, 8:47:


Sterkte vandaag en succes voor Namke!

yES - training schreef op donderdag 4 december 2008, 8:38:


Nou nee het is geen aversie, ik vraag mij gewoon echt af wat jullie daar nou zo geweldig aan vinden, misschien kan ik beter vragen wat vinden jullie nou de voordelen van clickertraining.
Ik heb namelijk mijn eerste paard altijd beloond met iets lekkers en op een gegeven moment was het zo dat hij zijn oefeningen dan af wilde raffelen zodat hij sneller zijn beloning had hahaha (paarden zijn zo slim) dus vandaar dat ik mijn vraag stel worden ze daar niet juist onrustig van? Dat ze hun oefeningen zoals mijn paard dat wilde gaan doen afraffelen. Nu doe ik het alleen nog vanuit mijn houding en stem, tussendoor als hij het goed doet dan krabbel ik hem en staat hij heel trots te kijken en als we klaar zijn dan krijgt hij wat lekkers en een hele dikke knuffel en staat hij weer heel trots en tevreden te kijken. En nu doet hij echt zijn best en doet niet afraffelen zodat hij zijn lekkers krijgt.
Ik ben ook niet bang voor onrust, en paarden zijn idd van nature meewerkend, ik heb onlangs een pony gekocht een hengstje van 2 jaar en hij is zwaar mishandeld en zwaar verwaarloost geweest en hij was dus extreem onrustig, in het begin heb ik hem alles geleerd met stukjes wortels en dat werkte prima maar nu ben ik dus weer verder gegaan met de manier die ik hierboven beschreven heb en dat werkt ook prima en voor mijn gevoel voorkom ik zo dat ze gaan afraffelen.

Groetjes Lineke