Wil schreef op dinsdag 2 december 2008, 12:58:


om jaloers op te zijn!!

Hoi bedankt voor jullie reacties.
Ik denk dat ik maar voor horsemaster ga!
Geloof dat dat een goede sterke grasmat gaat vormen.
En dat heb ik helemaal nodig hier!
De buurman heeft het ook hoorde ik.
Het grappige is dat, dat stuk land gehuurd is van ons.
Maar die heeft dus ook horsemaster gebruikt, en dat is een stevige mat.
Dus ik ben wel geholpen op mijn vraag.
Dank u allen hartelijk

groetjes Marina

vagebond schreef op dinsdag 2 december 2008, 20:15:


Gekneusde voeten met dunne zooltjes zet ik zolang het nodig is op een animalintex (1/3 deel) gefixeerd met powerflex (strak om de hoef) tot aan de kogel (lichtjes gefixeerd en niet te gespannen rond de huid) en dan reepjes duck tape aan de onderkant van de hoef elkaar overlappend en einigend thv halverwege hoefwand. En op het laatste nog eens rondom meest distale deel hoefwand om de boel vast te houden. Dat verband blijft bij alle paarden (buiten eentje dan) makkelijk 3 dagen op zijn plaats zitten. Voorkomt ook verdere kneuzing hoef.

vagebond schreef op dinsdag 2 december 2008, 20:15:


Gekneusde voeten met dunne zooltjes zet ik zolang het nodig is op een animalintex (1/3 deel) gefixeerd met powerflex (strak om de hoef) tot aan de kogel (lichtjes gefixeerd en niet te gespannen rond de huid) en dan reepjes duck tape aan de onderkant van de hoef elkaar overlappend en einigend thv halverwege hoefwand. En op het laatste nog eens rondom meest distale deel hoefwand om de boel vast te houden. Dat verband blijft bij alle paarden (buiten eentje dan) makkelijk 3 dagen op zijn plaats zitten. Voorkomt ook verdere kneuzing hoef.

Het is nu al weer ruim een maand geleden dat we Avanti zijn gaan halen.

Avanti werd bij zijn aankomst op de Poedertoren in de "ontvangstwei" gezet.
Daar kon hij bekomen van de trip, en alvast de eerste indrukken van zijn nieuwe omgeving - zijn nieuwe thuis - opdoen.

Een kleine week later hebben we hem bij de mannenkudde gelaten. Vanaf de eerste dag blijkt Avanti bij Filas een goed weidemaatje en veel bescherming te vinden. Ze waren haast onafscheidelijk.

Avanti is héél sterk op de mens gericht. Dat blijkt wanneer ik hem (amper 2 weken bij ons) in de weide ga opzoeken, en hij me vol vertrouwen helemaal mee volgt tot aan de afsluiting.
Alles wat we met Avanti doen is spelen. Al spelend leren en vertrouwen opbouwen.
Ik speel vooral in de piste. De rijpiste moet voor Avanti een feest zijn, een plek waar hij graag is en waar altijd wel iets leuks te beleven valt.
Wat doen we zoal in de piste: Eerst en vooral wandelspelletjes, backups vragen, voetje geven, in vrijheid mee stappen, stoppen, volgen, ...
Er staan altijd enkele kegels in de piste. Onlangs had ik ze allemaal op een rij gezet met ruim 4 meter tussen elke kegel.
Daar ben ik dan in slalom tussen gewandeld, Avanti aan het leidtouw mee volgend. bij de laatste kegel draaide ik er dan volledig rond en wandelde terug naar het begin. Eerst begreep Avanti het niet goed. In de plaats van mee rond de kegel te stappen, draaide hij zich 180° om, om zo snel mogelijk weer bij mij te zijn. Op dat moment draai ik me terug om en maak nog eens een rondje om de kegel. Uiteindelijk had hij door wat de bedoeling was, en liep hij letterlijk in mijn voetsporen.
Grappig om zie is dat, wanneer hij iets niet snapt, hij echt héél dicht tegen je aan komt plakken met zo'n onzekere uitdrukking van "hey, 'k snap het niet ...". Maar wanneer hij de vraag eenmaal begrepen heeft, dan voert hij ze ook met grote zelfstandigheid uit.
Zo ging het ook bij het spel met de balk.
Er ligt een springbalk in de piste. De bedoeling was dat Avanti er gewoon zou overstappen.
Na enkele rondjes "achteloos" om de balk te hebben gewandeld, ga ik - even achteloos - recht op de balk af en stap er over. Avanti volgt (met ontspannen leidtouw) gewoon mee ... tot hij aan de balk komt.
Hij blijft plots staan, besnuffelt de balk en kijkt me dan niet begrijpend aan. Ik stond immers al aan de andere kant van de "barrière". Ik blijf hem vragen - uitnodigen - maar hij stapt er niet over. En opeens heeft hij het gevonden. Hij gaat langs de balk heen tot aan het uiteinde om zo aan mijn kant van de balk te geraken.
Aangezien dat niet de vraag was, stap ik meteen weer terug over de balk. Verbazing alom.
Weer stapt hij richting einde van de balk, om hetzelfde maneuver te maken. Ik stap weer over de balk nog voor hij er rond is. Avanti komt gelijk heel dicht bij mij staan. Hij begrijpt het écht niet. Daarop stap ik een volte en ga terug richting balk, Avanti weer achter mij aan. En nú snapt hij de bedoeling. Hij laat mij over de balk stappen, wacht dan even en stapt er dan zelf heel fier over heen.

Enkele dagen later heb ik dezelfde oefeningen met kegels en balk herhaald, maar dan zonder leidtouw of touwhalster. Hij begreep het meteen.

In ons werken aan het vertrouwen gaan we ook regelmatig op stap. Eerst onder begeleiding van Eddy, meteen de drukke Diestsebaan op, om zo het bos in te trekken. Of gewoon een rustige wandeling langs het boswachterspad naar een verderop gelegen lekkere wei.

In de voorbereiding om Avanti zadelmak te maken hebben we enkele weken geleden voor het eerst gewerkt met een grote badhanddoek.
We wisten niet hoe Avanti zou reageren wanneer hij iets op zijn rug gelegd krijgt. Dus dat moet uitgetest worden.
Jolien had de handdoek opgevouwen over haar schouder hangen. Zo is ze in de piste naar Avanti gegaan. Meteen al steekt hij zijn neus tegen de handdoek. Snuffelen, voorzichtig met zijn lippen happen.
Jolien neemt de handdoek voorzichtig en begint Avanti er overal zachtjes mee aan te raken. Uiteindelijk beland de handdoek op zijn rug, om het dan pas langzaam open te vouwen.
Avanti volgt vanuit zijn ooghoek elke beweging, maar laat het allemaal gewoon gebeuren.
Vorig weekend hebben we dan voor het eerst gewerkt met een longeersingel. Maar ook hier geen enkel probleem. De enige actie die Avanti ondernam was af en toe eens op de riempjes sabbelen. Dan hebben we de singel afgedaan, een zadeldoek op de rug gelegd (weerom eerst kennis mee laten maken) en opnieuw de longeersingel aangedaan. Telkens wat stappen, afgewisseld met voetje vragen of een backup, om dan weer een gaatje verder aan te singelen.
Uiteindelijk zijn we zo met Avanti een half uurtje gaan wandelen. Het maakt hem allemaal niks uit. Zolang hij er maar bij mag zijn, is alles ok voor hem.

Ik heb de indruk dat Avanti wel eens véél vlugger onder het zadel kan zijn dan we tot nu toe gedacht hadden.

Eddy heeft Avanti ondertussen ook al gelongeerd. Hier heb ik best ook wel een goede begeleiding nodig. Avanti heeft namelijk alleen maar geleerd linksom gelongeerd te worden. Rechts lukt gewoonweg niet, volgens de vorige eigenaars. Het heeft Eddy ongeveer 5 minuten gekost om Avanti rechtsom te zetten.

Ik oefen vaak in volledige vrijheid. Na het werk (spel, verzorging of wandeling), wanneer ik Avanti terug naar de wei breng, loopt hij inmiddels al gewoon met me mee, zonder leidtouw, zonder touwhalster.

Foto's en filmpjes volgen nog.
_______
Herman
"Art in Nature - Nature is Art"

Ben terug...pffff even bijkomen.

Het rijden ging prima! In en uitladen ging goed , Namkje was kurkdroog!
En er waren toch best wel heftige dingen onderweg. Tweebaans weg , natte weg , dus een hoop kabaal als er een vrachtwagen als tegenligger echt vlaklangs stoof. Het eerste stukje nog in de duisternis , maar daar reageerde ze helemaal niet op. Maike op de terugweg, alleen ,ging ook goed , maar dat is dus wel degene die het meest schommeld en verstapt in de trailer. Sow , wat ging hij soms te keer. Zal wel door de ataxie komen denk ik.
Maike vlak bij huis nog even laten grazen , en toen weer op de trailer gezet om het laatste stukje naar huis te rijden.
Dat ging wat moeizamer , maar goed , ik kan me dat ook wel voorstellen.
6 uur in totaal op de trailer gestaan!

Uitslag Namkje is minder goed ; echo wees een geiiriteerd botvlies , geiiriteerd kapsel , matige lange kruisband [die van binnen naar buiten gaat ] , wat rafelig , en veel vocht in het gewricht ,uit.
Morgen een scopie waarbij ze het gewricht gaan spoelen , en zonodig de boel gaan schoonkrabben.
Aan de kruisband is niets te doen [ niet in dit stadium] , en zal een zwakke plek blijven.En niet echt een duidelijke aanwijzing voor botsplinters , maar ze moeten vanmiddag nog meer foto's maken.
Ik had daar graag bij willen zijn , maar dat wou ik Maike en Tekla niet aandoen.
Oh god , wat hoop ik dat ze een beetje geduld hebben.......

De echo is onder een ''roesje'' gegaan.[het scheren dus ook ] Dat deden ze altijd , omdat er geen paard was die zo lang zo rustig doodstil kon blijven staan. De sprong is wat dat betreft een lastig iets om een echo van de maken , doordat de kop van het echo apparaat eigenlijk wat te groot is om goed contact met de huid te blijven houden bij al die botten.

Maar wat een bedrijf zeg...
Ik ben ook helemaal niets gewent...
We moesten een stukje draven , en Namkje deed dat keurig op een baantje wat daar voor was , maar de volgende stond al te wachten , en Namkje had het een beetje moeilijk met al die andere paarden. Ze durfde er niet langs.
Direct iemand te zeuren dat ze vandaag die baan ook nog wilden gebruiken , en direct achter Namkje tegen de kont aan slaan.
Niet hard of zo , maar dat ongeduld , jemig bah!!!
En ik maar zeggen , ze komt wel , laat maar...
Wat dat betreft heeft Namkje nog niets meegemaakt in haar leven. Ze keek letterlijk haar ogen uit , en moest soms even stilstaan om alles een beetje te kunnen opnemen.
Op het parkeerterrein het nodige geschreeuw en getrek en gesjor met paarden die de trailer niet op wilden. Zelfs Erik zei er wat van!
Allemaal dekens en beenbeschermers. Een vette hoefsmederij , en alles op klinkende ijzers. Lieve paardenmeisjes die je een beetje meewarig aankijken als ik langsliep met mijn bemodderde Fries.
Nee , ik voelde me daar niet prettig.

Namkje mag tot 16.00 uur vandaag nog eten , en dan blijft ze nuchter.
Ze staat op een mega grote stal , volgens mij een merrie-met-veulen stal.
Wel op zaagsel...tja , stro vreet ze op!
Ik ben niet bang dat ze zich daar snel zal vervelen. Genoeg te zien voor haar!

Ik ga morgen bellen of ik bij de operatie aanwezig mag zijn. Daar was ik vandaag te laat mee...
Ze staat voor 10.00 uur gepland.

De mensen van de kliniek waren verder best wel aardig , en informeerden ons goed.Maar alles gaat daar onder tijddruk.Het lijkt wel een gewoon ziekenhuis

Arme meid , zo onder de indruk van alles...

Gr Esther