Piet schreef op dinsdag 2 december 2008, 19:13:
> NIET om "contact" zolang aan te houden of zelfs te
> verhogen tot het paard gaat snappen wat je bedoelt (
> Want wat als je paard niet reageert op een gefluisterd
> maar ook niet op een 'normaal' uitgesproken woord 'Galop'
> Frans?)
Dan zet je de situatie zodanig op dat de gewenste response vanzelf moet volgen. Ik heb al vanaf dag 1 gezegd dat bijvoorbeeld bij het achteruit leren gaan van het paard je het paard moet 'helpen', dus iets moet verzinnen waardoor de gewenste response komt, en niet zo hard moet zwiepen met het touw oid dat het paard achteruit ontwijkt. Maar ik heb dan ook geen paarden die met weggedrukte rug achteruit gaan.
Ik ben blij dat eindelijk eens de essentie van wat ik al jaren bedoel begint door te dringen.
Steeds heb ik gezegd dat "opvoeren van druk" bij mij betekent dat je met MINDER begint dan iemand die "aanhoudende druk" gebruikt. Iedere keer weer struikelden mensen over het woord "opvoeren" en "druk", zonder nou eens te begrijpen wat er stond. Hehe, we beginnen er te komen...
> Waarom is er zoveel moeite, ook bij clickertrainers , die
> grondwerk zonder enige vorm van druk kunnen aanleren, dat
> ook te doen als ze erop zitten?
Omdat rijden per definitie communicatie via contact is?
Vergelijk het inderdaad met stijldansen (ik hoor dat Inge dat voorbeeld heeft gebruikt, ik ken het echter niet, maar lijkt me zeer toepasselijk). Communiceer je liever met je partner via geklikker, of toch liever via "druk", door aan te geven welke kant je opwilt en welk figuur je wilt maken?
In sommige gevallen is communicatie via "contact" (= natuurkundig druk) veel intuitiever dan communicatie via geluiden (klikker). Dansen is zo'n voorbeeld, maar paardrijden ook.
> Niemand zegt dat het makkelijk is, tuurlijk is druk geven
> of verhogen en laten vallen als je paard eindelijk doet
> wat je wilt veel simpeler. Maar is dat een excuus om
> maar ineens niet meer zo diervriendelijk mogelijk
> trainen? Omdat de kennis ontbreekt?
Is dansen zonder klikker ook "vrouwonvriendelijk"?
> Het wordt dan niet anders dan dat het paard het
> gelaten over zich heen moet laten komen en daarop
> leren reageren ipv dat hij het wil leren om een yes
> te horen en voor dat goede gedrag een beloning te krijgen.
Vertaal het eens naar dansen? Hoe "erg" is het om niet geklikkerd te worden maar gewoon een licht communicatief duwtje in de goede richting te krijgen?
> Enne, iedereen negeert het, maar heeft Egon niet aangetoond
> dat dat beter werkt?
> R+ ipv eerst een P+ om daarna een R- te moeten geven?
Ik hou niet zo van een mathematische benadering van gevoelskwesties. Ik heb ooit eens psychologie gestudeerd, en ben bekend met de terminologie, maar heb toch altijd moeite me er een beeld bij te vormen. Ik ben meer iemand van beschrijvingen, redenatie. Afgezien daarvan doe ik het trainen van paarden als hobby. Ook hier weer dringt de vergelijking met dansen zich op: zou je dit met behulp van een rekenmachine willen doen?
P.S. ik kan die mathematische benadering van Egon niet vinden, heeft iemand een link?
frans