Wow, Huppel is en echte HUPPEL geworden. Ze is precies nog gegroeid sinds ik ze het laatst zag.

Het gaat er fijn en losjes aan toe. Jouw Parelli kennis gebruik je echt wel zacht en fijn.

Wil schreef op vrijdag 21 november 2008, 14:35:


Hallo Wil,
Ik denk dat je mij bedoelt?
Mijn paardje heeft vorig jaar eenmalig op ijzers gestaan en daarna niet meer.
Ben intussen wel 7 hoefzweren verder, en ga hier niet garanderen dat ik haar nooit meer op ijzers zal zetten!!
De enige reden dat ik dit tot nu toe toch niet opnieuw gedaan heb, is dat de ijzers niet echt bevielen. Niet bij mijn paardje (ging met die zware dingen voorzichtiger lopen en werd pas weer echt vrolijk toen de ijzers er weer af gingen) en niet bij mij (durfde haast niet over een steile weg met asfalt af te dalen, zeker niet bij nat weer).

Ik ben nu heel consequent met de hoefschoenen, ook als ik naast het paard loop. Maar vorig jaar december heeft ze 2 hoefzweren gekregen zonder dat ik iets met haar gedaan had, gewoon in het land. Ik houd m'n hart vast voor komende winter.

Als er nog één keer een hoefzweer komt dan ga ik toch weer iets proberen. Misschien kunststofijzers, of aluminium...
Groet,
Coralie

Ik gebruik Shine & Silk van Sectolin.
Toen Sieta nog op stal stond had ik het idee dat ik het elke dag moest doen, nu ze nooit meer op stal staat zijn haar manen vrijwel nooit vies, in de knoop of plakkerig (Logisch want ze ligt niet meer in dr eigen stront )

1 keer in de 2 weken spuit ik dat spul erin en borstel ik (met een gewone borstel, geen haarborstel) hoogstens het zand er even uit.

Lineke schreef op vrijdag 21 november 2008, 18:22:


Wij hebben het hier vandaan: http://www.puinrecycling.nl/puinrecycling.nsf/0/296BE5470A58675FC1256E4E00586D77?OpenDocument

Ze hebben het in twee formaten, tot 2 cm en tot 4 cm. Vorig jaar hebben we een stuk laten doen met stenen tot 2 cm. De reden daarvoor is dat je mest dan gemakkelijker weghaalt zonder dat de stenen ook meegaan (de kleinere steentje vallen gewoon door de mazen van de mestvork). Dit jaar hebben ze niet gevraagd welke maat ik wilde en kwamen ze aanzetten met grote stenen (officieel tot 4cm maar daar zit ook echt wel groter spul bij). "Ach, is tenminste echt een hoeventraining" dacht ik dus we hebben het zo gelaten en weer een extra stuk verhard.

Mest ruimen is in het begin wat lastig maar het wordt na een tijdje hard (harder) en dan wordt het echt een soort plaat (daarom zakt het ook niet gauw weg in veen). Als het harder is geworden na een paar weken is het mestruimen dus ook niet zo moeilijk meer. Het wordt hard omdat het een mengsel is van gebroken beton met (grof) grind. Alleen grind blijft zacht en wordt geen plaat.

Let wel op met paarden met nog gevoelige hoeven. Onze paarden hebben er ook even aan moeten wennen maar dat ging heel snel en het gaat nu heel goed. Met uitzondering van Baladeika, die vindt het nog steeds niet zo fijn, maar ze staat ook niet permanent op het stuk waar het is gelegd dus krijgt ook niet echt training, zij had ook hele slechte hoefijzerhoefjes. Zij heeft door deze stenen voor de allereerste keer in haar leven een hoefzweer gekregen omdat ze er in een gekke bui veel te hard overheen rende (leermoment voor haar).

Op het filmpje (8 nov) zie je het pad. De zijkanten van het pad zijn niet bedekt met stenen, je ziet aan de sporen dat de paarden er eerst naast liepen. Dat was toen ze nog moesten wennen aan de grofheid van de stenen. Inmiddels lopen ze dus liever gewoon over het pad : http://www.youtube.com/watch?v=2nt06WCn31U

Geen enkel paard heeft trouwens ook maar een minuut hoeven wennen aan het kleinere grind, dat vonden ze allemaal direct vanaf het begin prima lopen.

Voor hoeventraining bij paarden die geen overgevoelige hoeven hebben raad ik dus zeker het grove spul aan. Heb je paarden die net van de ijzers af zijn dan kun je beter het fijne nemen.

We hebben twee kuddes, de voorste loopt nu voor een groot deel op het menggranulaat. Ze staan daar de hele dag op en nog steeds (vorig jaar ook) zakt het nergens verder dan een paar cm in. Op de meeste plaatsen zakt het helemaal niet en is het gewoon echt altijd droog, zelfs als het echt erg regent! Nou als je weet dat ze er de laatste tijd voor het was gelegd echt 25cm inzakten is dat dus geweldig.

Fotootje:

Op de foto (8 nov) zie je het gedeelte van vorig jaar waarbij we op een deel dit jaar nog wat hebben gelegd.

Close-up van het pad (8 nov) (allemaal met de grote stenen):



Peter Donck heeft er vraagtekens bij omdat er beton in zit (daarom wordt het ook een soort plaat). Hij zegt dat het teveel aan de hoeven vreet om een paard er fulltime op te laten lopen. Ik heb een aantal keer beton aan mn handen gehad en inderdaad, dat vreet. Zijn bezwaren las ik pas toen het bij ons al voor de 2e keer was gestort dus dat was te laat. Ik houd het in de gaten en ook al staan de paarden er nu al maanden op, ik zie niks raars aan de stralen. Ik kan me echter wel iets bij zijn redenatie voorstellen. Als jullie willen kan ik morgen wel even wat foto's van de onderkant van de hoeven maken.