Ik zat er nog aan te denken van de week, 2 jaar geleden, erge ontsteking in de hoef, drie maanden ellende.
Vanmorgen liep m'n paardje dus licht kreupel, vanmiddag liep ie erg kreupel, bij nadere inspectie zag ik een mini wit steentje midden op de toon, in de witte lijn van zijn gevoelige bokhoef. grrrrrrr.
Steentje eruit, in de biotex, betadine erin, animalintex, vetwrap en hoefzak om. Er zit dus een mini gaatje, is dat genoeg, of moet het verder opengemaakt worden?
Hij heeft eigenlijk nooit steentjes in de witte lijn zitten, en nou net daar op de meest gevoelige plek van zijn steile hoef krijgt ie dit weer. Ik voelde nog geen pulsaties trouwens in de kootholte. Ze hebben nog 2 uurtjes in de wei gelopen, de hoefzak zit er nog steeds om heen, zal ik maar laten zitten tot morgenochtend. Ik wilde m netjes aan het halster uit de wei halen, maar hij dacht er anders over, als 2 raketten schoten ze naar voren.
Of toch beter nog een keer in de biotex zo meteen?

Frans Veldman schreef op donderdag 20 november 2008, 12:59:


ha,Frans, blij dat het bij jullie dus ook werkt.
dat was even afwachten met die veengrond bij jullie.
hier is het na 3 jaar (ook bij deze nattigheid)nog steeds een groot succes.
het wordt zo'n harde plaat dat ik het inmiddels kan vegen!
nooit last gehad overigens van bijwerkingen voor de paarden, in tegendeel, ze hebben allemaal prachtige hoeven, die goed uitslijten op de oneffen ondergrond.

Michiel schreef op vrijdag 21 november 2008, 17:59:


Ik heb het even gelezen, maar er staan veel halve waarheden if, of zaken die volledig uit verband zijn getrokken (misschien met opzet, of niet zo goed begrepen door de auteur), en vergelijken van appels en peren. Kortom, je hebt er niet zoveel aan.

Wat bemesting met zeewater betreft: bedenk dat iedere plant een bepaalde mate van zout nodig heeft. De verkeerde hoeveelheid zout, en de plant gaat dood. Rivierplanten sterven in de zee, en zeewater planten gaan dood in zoet water. Vele planten zitten ergens tussen die twee uitersten in.

Uiteraard kun je sommige planten, die in een te zoutarme omgeving staan, helpen door ze extra zout te geven. Het is natuurlijk omzin om dit resultaat te gaan generaliseren, want je kunt evenveel planten vinden die juist niet goed op een zoute ondergrond groeien, en die gaan dan dood.

Het is net als met gewone mest: Sommige planten gaan dood op een te arme grond, anderen weer op een te rijke. Door de juiste planten op de juiste ondergrond te gebruiken voor mijn experiment, kan ik geheel naar wens bewijzen dat mest goed is voor planten, maar net zo gemakkelijk bewijzen dat mest slecht is voor planten.

Veel gebieden op aarde worden wel eens geteisterd door een overstroming met zeewater. Niet altijd komt dat de oogst ten goede. Het ligt er maar net aan wat je verbouwt en hoe de staat van de grond was.


Een groot probleem is dat (voor zover ik weet) gras ook Kalium nodig heeft. Paarden hebben in ieder geval ook Kalium nodig. Dat zit normaal in groot overschot in het gras, maar dat gras moet het wel tot zijn beschikking hebben. De Kaliumbalans in zeewater is echter heel ver zoek.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

marjolijn schreef op donderdag 17 januari 2008, 11:55:


Helemaal met je eens, Marjolijn, maar ik geloof dat je roepende bent in de woestijn! Zo te lezen blijft men maar smeren en dat is, als je niet weet wat voor mok het is, symtoom bestrijding!

Hier in de duinen hebben ze een 'gat' gemaakt, om de zee weer een stukje in de duinen te laten stromen. Daar groeien nu allerlei leuke plantjes.

Er was ook een keer een vat met zonnebloempitten aangespoeld, het jaar erna stonden er in de Kerf (zo heet het daar) allemaal minizonnebloempjes van 10 cm hoog. Eigenlijk was het veel te zout voor ze, maar ze deden toch een poging. Zag er heel lief uit

Beetje offtopic, maar ik moest daar meteen aan denken.

Overigens onze paarden drinken uit de zee, de eerste keer spuugden ze het uit, maar gingen toen weer verder met drinken. De liksteen blijft dan ook bijna onaangeroerd bij ons. Ook omdat er al veel zout het land op waait met dit soort weer, je proeft het zout soms in de wind als het hard waait. Maar wij zitten dan ook wel erg dicht bij zee.

Zeewier lusten ze niet, bananenschillen op het strand dan weer wel. Het was niet de bedoeling, maar de schil verdween zó in de slurf van Volare.

wel een certificaat vragen bij zand of puin dat je laat aanvoeren, daar op moet staan dat het zand dat je gestort hebt schoon is. Je mag de bodem niet vervuilen en in puin kunnen zware metalen, PAK's etc zitten. Zo'n certificaat goed bewaren voor als de gemeente begint te miepen.

Cindy Helms schreef op woensdag 19 november 2008, 11:22:


Ik gebruik Cowboy Magic en ik heb een Fries, dus manen en staart genoeg! Goed inmasseren, lijkt vettig, maar verdwijnt. Manen kam ik ook uit met mijn vingers, geen borstel, niets. De staart idem. Blijft in mijn geval weken goed, in weer en wind, zand of hooi rollen, maakt niet uit. Geen klitten meer.

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 19 november 2008, 19:19:


Te readen?????

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 19 november 2008, 19:19:


Te readen?????

hallo,

ik heb een quarterruintje van 5 jaar, hij staat nu op stalling bij de man waar ik hem vroeger gekocht heb. Mijn beste vriendin heeft haar paard nu bij hem staan. Wij wilden graag dit jaar de paarden constant buiten laten, maar de eigenaars zijn het daar niet mee eens. Ze vonden het zielig. Ze hebben enkel een wand en bomen om te schuilen en dat vinden de eigenaars niet goed. Vandaag is de bom gebarsten en hebben ze ons verteld dat als de paarden niet op stal gaan dat ze de dierenbescherming zullen bellen, want 'we mishandelen onze paarden!' want een paard is zoals een mens...
Mijn paard maakt zich niet druk om binnen te staan, maar het paard van mijn vriendin staat dan constant over de baren van het weefrek te schuren met zijn tanden. Dus we willen ze echt buiten.

Nu heb ik een huis gekocht met 60 are weide aan. Ik wou daar graag een paddock paradise op maken tegen de zomer, met dan 2 kleine weitjes voor gras. Maar nu lijkt het er op dat we een nood weide zullen moeten maken. Maar overal staat nog draad en staan hokken enzo. Ik heb misschien 2 stukken die nog zijn afgespannen van 20 op 40 ofzo. Zouden ze daar opkunnen? Is dat groot genoeg? Dan krijgen ze hooi bij, en er is een stalletje maar vrees dat het grote paard met zijn oren tegen het dak komt als hij rechtstaat.

Hebben jullie een snelle oplossing???
Alle ideeen zijn welkom...
Vreselijke misvattingen altijd...

Wow, Huppel is en echte HUPPEL geworden. Ze is precies nog gegroeid sinds ik ze het laatst zag.

Het gaat er fijn en losjes aan toe. Jouw Parelli kennis gebruik je echt wel zacht en fijn.

Wil schreef op vrijdag 21 november 2008, 14:35:


Hallo Wil,
Ik denk dat je mij bedoelt?
Mijn paardje heeft vorig jaar eenmalig op ijzers gestaan en daarna niet meer.
Ben intussen wel 7 hoefzweren verder, en ga hier niet garanderen dat ik haar nooit meer op ijzers zal zetten!!
De enige reden dat ik dit tot nu toe toch niet opnieuw gedaan heb, is dat de ijzers niet echt bevielen. Niet bij mijn paardje (ging met die zware dingen voorzichtiger lopen en werd pas weer echt vrolijk toen de ijzers er weer af gingen) en niet bij mij (durfde haast niet over een steile weg met asfalt af te dalen, zeker niet bij nat weer).

Ik ben nu heel consequent met de hoefschoenen, ook als ik naast het paard loop. Maar vorig jaar december heeft ze 2 hoefzweren gekregen zonder dat ik iets met haar gedaan had, gewoon in het land. Ik houd m'n hart vast voor komende winter.

Als er nog één keer een hoefzweer komt dan ga ik toch weer iets proberen. Misschien kunststofijzers, of aluminium...
Groet,
Coralie

Ik gebruik Shine & Silk van Sectolin.
Toen Sieta nog op stal stond had ik het idee dat ik het elke dag moest doen, nu ze nooit meer op stal staat zijn haar manen vrijwel nooit vies, in de knoop of plakkerig (Logisch want ze ligt niet meer in dr eigen stront )

1 keer in de 2 weken spuit ik dat spul erin en borstel ik (met een gewone borstel, geen haarborstel) hoogstens het zand er even uit.

Lineke schreef op vrijdag 21 november 2008, 18:22:


Wij hebben het hier vandaan: http://www.puinrecycling.nl/puinrecycling.nsf/0/296BE5470A58675FC1256E4E00586D77?OpenDocument

Ze hebben het in twee formaten, tot 2 cm en tot 4 cm. Vorig jaar hebben we een stuk laten doen met stenen tot 2 cm. De reden daarvoor is dat je mest dan gemakkelijker weghaalt zonder dat de stenen ook meegaan (de kleinere steentje vallen gewoon door de mazen van de mestvork). Dit jaar hebben ze niet gevraagd welke maat ik wilde en kwamen ze aanzetten met grote stenen (officieel tot 4cm maar daar zit ook echt wel groter spul bij). "Ach, is tenminste echt een hoeventraining" dacht ik dus we hebben het zo gelaten en weer een extra stuk verhard.

Mest ruimen is in het begin wat lastig maar het wordt na een tijdje hard (harder) en dan wordt het echt een soort plaat (daarom zakt het ook niet gauw weg in veen). Als het harder is geworden na een paar weken is het mestruimen dus ook niet zo moeilijk meer. Het wordt hard omdat het een mengsel is van gebroken beton met (grof) grind. Alleen grind blijft zacht en wordt geen plaat.

Let wel op met paarden met nog gevoelige hoeven. Onze paarden hebben er ook even aan moeten wennen maar dat ging heel snel en het gaat nu heel goed. Met uitzondering van Baladeika, die vindt het nog steeds niet zo fijn, maar ze staat ook niet permanent op het stuk waar het is gelegd dus krijgt ook niet echt training, zij had ook hele slechte hoefijzerhoefjes. Zij heeft door deze stenen voor de allereerste keer in haar leven een hoefzweer gekregen omdat ze er in een gekke bui veel te hard overheen rende (leermoment voor haar).

Op het filmpje (8 nov) zie je het pad. De zijkanten van het pad zijn niet bedekt met stenen, je ziet aan de sporen dat de paarden er eerst naast liepen. Dat was toen ze nog moesten wennen aan de grofheid van de stenen. Inmiddels lopen ze dus liever gewoon over het pad : http://www.youtube.com/watch?v=2nt06WCn31U

Geen enkel paard heeft trouwens ook maar een minuut hoeven wennen aan het kleinere grind, dat vonden ze allemaal direct vanaf het begin prima lopen.

Voor hoeventraining bij paarden die geen overgevoelige hoeven hebben raad ik dus zeker het grove spul aan. Heb je paarden die net van de ijzers af zijn dan kun je beter het fijne nemen.

We hebben twee kuddes, de voorste loopt nu voor een groot deel op het menggranulaat. Ze staan daar de hele dag op en nog steeds (vorig jaar ook) zakt het nergens verder dan een paar cm in. Op de meeste plaatsen zakt het helemaal niet en is het gewoon echt altijd droog, zelfs als het echt erg regent! Nou als je weet dat ze er de laatste tijd voor het was gelegd echt 25cm inzakten is dat dus geweldig.

Fotootje:

Op de foto (8 nov) zie je het gedeelte van vorig jaar waarbij we op een deel dit jaar nog wat hebben gelegd.

Close-up van het pad (8 nov) (allemaal met de grote stenen):



Peter Donck heeft er vraagtekens bij omdat er beton in zit (daarom wordt het ook een soort plaat). Hij zegt dat het teveel aan de hoeven vreet om een paard er fulltime op te laten lopen. Ik heb een aantal keer beton aan mn handen gehad en inderdaad, dat vreet. Zijn bezwaren las ik pas toen het bij ons al voor de 2e keer was gestort dus dat was te laat. Ik houd het in de gaten en ook al staan de paarden er nu al maanden op, ik zie niks raars aan de stralen. Ik kan me echter wel iets bij zijn redenatie voorstellen. Als jullie willen kan ik morgen wel even wat foto's van de onderkant van de hoeven maken.