Mariss schreef op vrijdag 14 november 2008, 15:54:


Tsja, moeilijk. Aan de ene kant, don't fix what ain't broken, aan de andere kant kan juist een ouder paard gebaat zijn bij een reeds voltooide omschakeling naar natuurlijk voedsel. Stel dat hij in de toekomst Cushing krijgt, met de bijbehorende gevoeligheid voor insulineresistentie e.d., dan moet je toch van het krachtvoer af. Maar juist dan is het erg belastend om er aan te beginnen.


Dit soort dingen zeggen iets over hoe geschikt een bepaald voedingsmiddel is voor paarden...

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Peter Donck schreef op vrijdag 14 november 2008, 16:02:


Ook toen gebruikten ze al kettingzagen om een gat in het ijs te zagen, of blokken te maken voor hun iglo. Ook toen al gebruikten ze metalen vishaakjes en houten hengels, twee stoffen die ze waarschijnlijk niet ergens op het ijs hebben gevonden. Of buskruit aangedreven werktuigen, zoals harpoenen en geweren.

Natuurlijk weet ik ook al dat er al langer daar mensen wonen, maar die beschaving is bij lange na niet zou oud als de beschaving in meer gematigde streken. Ik denk dat mensen pas op de polen konden gaan wonen na de uitvinding van het vuur, en de uitvinding om beestenvellen om te hangen. Per slot van rekening overleef je rond de polen niet zo lang in je nakie, en zonder vuur...

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Britt Claeys schreef op donderdag 13 november 2008, 22:32:


Prachtig kado Britt!!!!

Peter Donck schreef op vrijdag 14 november 2008, 16:07:


Niet uit mijn hoofd, maar staat wel dacht ik genoemd in ons boek Paard Natuurlijk. Heb het hier niet zo bij de hand (ok, klinkt raar, maar het magazijn is aan de andere kant van de boerderij), maar als ik er aan denk zal ik er even in kijken.

Jouw geval kennen we ook; ik heb daar ook al eens over zitten denken; waarschijnlijk heeft dat ook te maken met hoe lekker ze iets op een bepaald moment vinden. Die onderzoeken daarentegen waren uitgevoerd met twee soorten hooi als ik me goed herinner, ze wilden immers niet de smaakbeleving van de paarden testen maar hun verzadigingsgevoel.

Probeer het experiment anders eens met krachtvoer? Na hoeveel kilo stoppen ze vanzelf? Is dat nadat ze genoeg voedingsmiddelen hebben gehad, of nadat ze omvallen van de hoefbevangenheid/koliek/etc. ?

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

stumperd schreef op vrijdag 14 november 2008, 17:03:


http://www.wintec.net.au/noflash.html

KNIP

Lijnzaad heb ik niet in huis. Zou mooi zijn als ie zand in z'n darmen had zitten, daar heb ik ook aan gedacht! Vanmorgen de mest op water gezet.... en ik zie zo geen grote hoeveelheden zand.... Nu lopen ze ook niet in zand, maar op rode leem. Maar goed... weer een idee gehad... wat dus waarschijnlijk ook niet de oorzaak is.

Inmiddels zijn de meeste bloed/mest uitslagen binnen.
Allereerst: GEEN parasieten.
Alle bloeduitslagen zijn normaal, alleen lever- en nierfuncties waren niet helemaal goed. Maar, volgens de DA kan dit komen omdat tijdens de bloedafname hij al iets aan het uitdrogen was. Zou hij bloed getrokken hebben NA de 2 x 5 Ringer infusen.. zouden die waarden waarschijnlijk normaal geweest zijn.

Wat er wél uit is gekomen is dat Chaser een duidelijk Vitamine E gebrek heeft, dit wordt opgelost met een E-supplement.

Kortom...... de DA weet het niet! Hij is nu met de uitslagen naar 2 andere DA's om ook hun te vragen of hun nog iets kunnen bedenken...
En: sommige uitslagen moeten nog binnenkomen, dus we zijn er nog niet helemaal uit.
Ik heb alle uitslagen per PDF file binnen gekregen....

Tsja.... (krabbelt eens achter haar oren....) ik ben al helemaal geen DA.... dus ik weet het gewoon niet!

Het schijnt overigens wel zo te zijn dat als een paard begint te vermageren..., en dit proces niet gestopt wordt door meer voer.... de cellen gewend raken aan vermageren en dus niet uit zichzelf stoppen.....

Hoe is de situatie nu met Chaser? Gisteren hebben we hier in de buurt een malse grasplek gevonden. En daar flink van geplukt. 1 speciekuip vol.
Geleidelijk aan, pluk voor pluk, steeds aangeboden in vele etappes en met tussenpozes. Hij heeft een paar emmers vers gras gegeten, tussendoor stond ie aan hooi te knabbelen. We hebben hem ook weer zien drinken.
Niet voldoende, niet Chaser-normal-modus.... maar: er gaat wat naar binnen.
Hij is normaler op de mest. Begint weer te mesten zoals het hoort.
Hij begint weer wat meer rond te dreutelen, is alerter.
Vanmorgen begon ie te mompelen omdat ik een appeltje bij me had... zo ken ik hem tenminste....
Hij staat nu gewoon hooi te knabbelen. Traag, maar knabbelt.

Het knijpen van de flanken en dampgroeve is veel minder geworden....

Een reactie op de Moxidectine van vorige week kan het niet geweest zijn, zo'n reactie treedt vrij snel na toediening op.... dat is het dus niet geweest.

Het beste wat ik nog kan bedenken is dat wat Nick schreef... over een eventuele lichte vergiftiging met b.v. een plant of paddestoel, want die laatsten staan hier wel.
We hebben ook het hele terrein, voor zover we kunnen komen, nog bekeken of we aangevreten vreemde zaken zagen, maar niets.

Jongens... leuke puzzel he?????

Heeft me wel bijna m'n paard gekost!!

Groetjes,

Wil.

Frans Veldman schreef op vrijdag 14 november 2008, 17:13:


zo maak je cirkeltjes wel héél snel rond
meeste materiaal werd uit been gemaakt,
inkluisief vishaken, werpharpoenen en de hulpstukken daarvoor
licht en warmte met oliepitten enzovoorts
een mens kan heel inventief worden met een minimum aan middelen
zeker als je onze overdaad nooit hebt gekend
feit is dat ze wel generaties lang goed overleefd hebben op een dieet
van vis, vlees en massas vet en blubber
niet alleen de inuït, maar ook siberïers allerhande
de noordamerikaanse zalm- en bisonkulturen deden eigenlijk hetzelfde
al hadden die natuurlijk ook wel knollen en bollen om de winter door te krabben

Frans Veldman schreef op vrijdag 14 november 2008, 17:30:


dat experiment riskeer ik niet eens
mijn hooi is hoofzakelijk afkomstig uit de franse ardennen en champagne
maar ook wel variabel in samenstelling
(vorig jaar inklusief moeder en kinderen hazelworm en ringslang)
dus in de winter is de "lust" soms meer, soms minder,
op regenachtige dagen eten ze méér van het zelfde hooi
dan op droge zonnige dagen overigens,
maar bij echt volop voorjaarsgrasgroei zie je ze zwellen als balonnetjes,
dan maakt het niet uit welk hooi je hen aanbiedt
ze zeggen alleen maar °°burppp°°°°

vagebond schreef op zondag 9 november 2008, 12:57:


Wat een verwarring allemaal..Ziekte van Weil? Die is nieuw voor mij....
Ik heb begrepen dat tetanusenting ook wel 7 jaar beschermt.
Ellende is dat paarden drager zijn van de tetanus, het zit in de mest. Dus, stap in iets scherps, vervolgens in de mest, je staat er niet altijd bij.
Ik ent mijn paard om het jaar met tetanus. Griep helaas ook, om mijn stalgenoten tevreden te houden. Tetanus is de echte belangrijke.
Kwam die hoefzweer van een nageltred? Of kwam het van binnenuit?

Ik heb pas nog geëmmerd met een hoefzweer, letterlijk, paard steeds in een emmer biotex.
Het was spontaan ontstaan, ik had geen idee, maar paard kreupelde. Na 4 dagen een ineens dik onderbeen. Volgende dag als bij toverslag zwelling verdwenen, maar dus een ventiel op de kootrand. 12 dagen lang zo fanatiek mogelijk gesopt met biotex, daarna groene leem erop, stappen op het asfalt, en vervolgens in de paddock. Goed genezen.
Ellende met uitsnijden is, dat je dan met een wond onder in de zool zit, probeer dat maar eens schoon te houden...
Inpakken is dan de enige optie, en dan moet het op stal omdat de bandage er anders snel afligt. Heb dit scenario ook meegemaakt (nageltred en uigesneden), op de dag voor kerst bleek de bestelde schoen voor bescherming niet te passen, verband was ook op...wat te doen, stal is zo'n beetje de vieste plek die je kunt bedenken..
Ik heb er een dikke laag groene klei op gedaan, zo goed mogelijk droog gestapt op het asfalt, en toen losgelaten in de paddock, het is toen goed gekomen.
Destijds ben ik ook flink in de war gemaakt door de dierenarts, en die wil ik ook nooit meer tegenkomen. Over het algemeen zijn hoefsmeden wat praktischer ingesteld en da -s wat klinischer. Ik kan veel beter overweg met mijn hoefverzorger, dan met de DA, ik weet er nog steeds geen. Die ene leuke van Wil, die wil ik wel eens uitproberen
Sterkte!

groetjes Clarissa

clarissa ruijgrok schreef op vrijdag 14 november 2008, 19:03:


Huhuh..... die hou ik lekker zelf!!!!

Aafke schreef op donderdag 13 november 2008, 10:47:


Wodan heeft al jaren zomereczeem en kreeg vorig jaar behoorlijk wat lijnolie en lijnzaad.
Achteraf ook nog probiotica en een drankje om te ontzuren (naam ontsnapt me nu effe).
Ik hoopte dus dat het dit jaar zou beter zijn. Het ging ietsje trager en was iets minder erg dan de vorige jaren. Op zich dus al een beetje beterschap, maar zeker nog niet om te juichen. Maar of het nu van het één of van het ander is???

Sinds september staan mijn paarden op onze eigen weide en nu krijgen ze enkel nog beperkt gras en hooi. Later in de winter mogen ze ook 1 voederbiet per dag van de DA.
Hopelijk heeft dat volgend jaar toch meer effect dan.

Zal weldra terug met de probiotica (poedertje) moeten verderdoen. Vroeger ging het dan in een beetje krachtvoer maar dat wil ik nu helemaal niet meer geven.
Maar hoe geef je ze dat als ze enkel hooi krijgen? Het gewoon oplikken doet hij niet, in een spuit lukt het niet omdat het niet in het water oplost.

Suggesties?

Dank voor jullie reacties.

Ik heb dus:
- toch op straat blijven stappen zolang hij niet gevoelig loopt.
- als ik de binnenkant bijvijl niet verder dan de zool gaan (deed ik niet)
- als ik de binnenkant bijvijl, meteen ook de binnenkant straal beetje mee inkorten zodat ze gelijk komt met de hoefrand, immers een extra uitstekende straal (paar mm) zou de hoefgroei aan die kant stimuleren. Lijkt me niet gek, te proberen.
- geduld. Dat heb ik bij mijn andere paarden ook moeten hebben. Zij hebben ondertussen goede, gezonde hoeven die behoorlijk wat werk aankunnen. Ze hebben zelden of nooit problemen.
Maar véél draven op straat of erop galopperen is bij ons niet aan de orde. Zelfs met schokdempende hoeven moet dat erg belastend zijn voor pezen en gewrichten, zeker voor een paard met ruime bewegingen en veel afdruk. Ik hoef niet zonodig het onderste uit de kan ...

Ik ga jullie raadgevingen toepassen. Nogmaals dank, Koen

Aafke schreef op donderdag 13 november 2008, 10:52:


Op onze weide staan ook 4 oude ras-appelbomen, maar ik durf de paarden er niet onder te laten zolang we niet alle appels eerst opgeraapt hebben. Billy eet ze anders allemaal op, zelfs de rotte en uitgedroogde!
Ik heb altijd horen zeggen dat hierdoor risico is op gisting in de darmen met koliek als gevolg en geef ze er dus maar af en toe eentje (plus diegene die wat te ver van de boom rolden en die ze zelf nog terugvinden).

Een dame in de buurt geeft haar paard elke dag een hele emmer appels zegt ze, en haar paard mankeert niks maar is wel wat te dik.
Maar ik durf mijn paarden er toch niet veel van geven, ook al zeker niet aan Wodan met zijn zomereczeem.

Katrien Imbrechts schreef op vrijdag 14 november 2008, 14:08:


Als u het aan onderstaande vraagt, die zal u zeker niet voor gek verklaren.
Hij heeft Utah heel goed geholpen.

http://www.equitom.co.nr/

jan.