e m kraak schreef op dinsdag 11 november 2008, 16:49:
> Gudrun schreef op dinsdag 11 november 2008, 15:21:
>
>> e m kraak schreef op dinsdag 11 november 2008, 14:37:
> Wat dacht je van spelenderwijs vriendjes worden?
> Waarom, als wij zo ons best doen van de ruk en pluk
> marionettencultuur af te komen, zouden kinderen daar nog in
> opgevoed moeten worden?
Zonder touwtje?
Geen probleem voor mijn dochter, laatst buitenrit op halsring (met halster en leidtouw aan het zadel voor het geval dat), gisteren nog in de bak springen met een bloot paard.
Maar dat is na meer dan 9 jaar rijden
en met haar zeer goed opgeleide pony.
Welk beginnend ruitertje heeft die luxe om zo'n pony te hebben? Goede kinderponies zijn heel zeldzaam. Volwassenen die een pony zo goed kunnen opvoeden, of daar het geduld voor hebben, nog meer.
Aangezien Eva net een boekje over NH voor jonge kinderen schreef omdat er zo veel vraag was zal het wel geen unicum zijn?
Spelenderwijs vriendjes worden allemaal ok, maar uiteindelijk wil zo'n kind ook wel eens op die pony en willen ook lieve vriendjesponies wel eens uittesten.
En als je dan met een touwhalster op tijd een ophouding kan geven waarmee je voorkomt dat hij het gras in duikt of over je heen loopt, naast al het andere wat je er mee doet en naast het respect dat het kind voor de pony moet hebben...
En ja, dit werkt. Bewijs: mijn dochtertje van 7 die boos naar een vreemde man toe stapt die zijn hond "verslipkettingt" en hem zegt dat hij zijn hond niet pijn mag doen.
Dit had 10 keer meer effect dan om het even welke opmerking ik gemaakt zou hebben.
Ik snap je niet goed... is naast een bit een touwhalster in de handen van een klein kind ook al een martelwerktuig?
Maar net zoals ik van de kinderen verlang dat ze respect hebben voor de pony wil ik dat ook andersom, pony mag best ook wat rekening houden met zijn ruitertje. Een kind hoeft ook niet over zich heen te laten lopen door hond, paard, ander kind noch volwassen mens.
Warboel
