marjolijn schreef op dinsdag 11 november 2008, 13:07:




Inderdaad! Ik heb van alles geprobeerd om van mijn (gelukkig lichte!) overgewicht af te komen, maar niets hielp. Ieder jaar kwam er gewoon een kilootje bij, of ik nou iedere dag een uur ging fietsen, stopte met alles wat dik zou maken, mijn voedsel rantsoeneerde (krijg ik alleen maar honger van), etc. Ik ben redelijk actief maar eet zowat niks, en toch gingen de kilo's er niet af. Ik begon er moedeloos van te worden, tot ik ontdekte dat voor mensen hetzelfde geldt als voor paarden. Ik het boek Paard Natuurlijk schrijf ik nog ergens dat wij mensen gemaakt zijn om van koolhydraten te leven maar paarden niet. Ik beschouw dat als de grootste fout in het boek. Ook mensen zijn gebaat bij een koolhydraatarm dieet.

De hele voedingsindustrie probeert mensen wijs te maken dat je vetarm moet eten, en dat je van vet dik zou worden. Deze grote leugen is verantwoordelijk voor heel wat leed.

In plaats van twee boterhammetjes 's ochtends begin ik nu de dag met een flinke scheut olijfolie in een pan, twee plakken spek, twee eitjes erop, twee plakken kaas, en een plak ham erop. Inderdaad, dat zijn meer calorieen dan voorheen, veel meer, maar... nul koolhydraten.

De rest van de dag gaat het zo door. Zoveel plakjes kaas als ik zin in heb (al jaren durfde ik al geen kaas meer uit de koelkast te bietsen), en van alle beschikbare varianten kopen we nu alleen nog maar de allervetste. Geen margarine meer maar alleen nog maar echte boter.
Naast de computer staat steevast een zak pinda's, voor als we zin hebben om wat te knabbelen, en daarvan gaan er meer dan twee kilo per week doorheen (ok, Ilona doet ook mee).

Het resultaat is frappant, maar ik val nu een kilo per maand af. En dat is geen vocht- of spierverlies, maar vet. En ik heb nooit meer honger. En hoef me niet meer schuldig te voelen als ik bij lekkere trek de koelkast open trek.

Maar: de koolhydraten blijven staan. Geen brood meer, geen aardappels meer. Geen zoet, snoep, frisdrank, etc. ook niet in de light variant. Het leek een hele opgaaf maar bleek uiteindelijk een grote meevaller te zijn.

En hoe zit het met de cholesterol? Nou, volgens de onderzoeken wordt dat met dit dieet juist lager. Ik heb het in de praktijk kunnen ondervinden. In mijn familie komt te hoog cholesterol veelvuldig voor. Toen ik voor de verlenging van mijn brevet weer een medische keuring moest ondergaan koos ik er voor om dat in Duitsland te doen. Tot mijn grote schrik gingen ze daar (in tegenstelling tot bij de Nederlandse keuring) mijn cholesterolgehalte bepalen. Toen ik voor de uitslag bij de arts moest komen vreesde ik toch ook te lijden aan die familiekwaal, maar wat bleek? Mijn cholesterol was bijzonder... laag!

Voor mij geen krachtvoer meer.

Misschien wordt het tijd voor een www.mensnatuurlijk.nl

En uiteraard zie je net als bij paarden dat er vele traditionals zijn die zich hand en tand verzetten tegen deze informatie (zonder het uiteraard zelf te hebben geprobeerd). Er is dan ook weer veel nonsens te vinden.


Artsen lijken soms wel op dierenartsen.


Er schijnen mensen te zijn die van hun diabetes afkomen door dit dieet te volgen.

Frans

"If your only tool is a hammer, you tend to see every problem as a nail."

Peter Donck schreef op dinsdag 11 november 2008, 14:20:


Tja, precies het verschil. Daar heb ik mij ook suf over gepeinsd.

Zelfde ondergrond, zelfde grasmengsel ingezaaid. Eerste land was heel intensief begraasd gedurende ca. 10 jaar, we hadden toen 1500 m2 voor twee fjorden. Voor die tien jaar was het akkerland en door dezelfde tuinder gebruikt als het andere land. Dat land was jaars voor wij het gingen gebruiken ingezaaid en enkel begraasd door schapen. Dáár voor heeft het een jaar braak gelegen. Ik heb het helemaal afgezocht naar "verkeerde" kruiden, maar niets kunnen vinden.

Het gras op het nieuwe land was dus veel jonger en aanmerkelijk langer dan op het oude land.

En dan is het nog de vraag of het wel door het gras is gekomen en of hij niet iets onder zijn leden heeft gehad wat niets met het land te maken had. Blijft altijd gissen. Froukje, die even oud was als Fjordson, is er niet ziek van geworden.

Els.

Peter Donck schreef op dinsdag 11 november 2008, 14:13:


copypaste uit verkeersreglement:

"5° 14 jaar voor de bestuurders van niet ingespannen trekdieren, van last- of rijdieren of van vee.

Die leeftijd wordt echter teruggebracht op 12 jaar voor de bestuurders van rijdieren, op voorwaarde dat zij begeleid worden door een ruiter die ten minste 21 jaar oud is."

dus 14 jaar om alleen te rijden
12 jaar om samen met volwassenen te gaan rijden en zelf paard te besturen

maar ik meen dan te begrijpen dat als een volwassene het paard leidt dus vastheeft met een touw, het wel mag onder de 12 jaar
dus te voet of met fiets mee, of op ander paard en paard van kind als handpaard mag onder de 12j?
of interpreteer ik dat verkeerd?

AMA schreef op dinsdag 11 november 2008, 14:06:


Eva schreef ook;
Alleen het eerste boekje is reeds uit, de andere twee volgen begin januari en februari

Nils en Olly

Frans Veldman schreef op dinsdag 11 november 2008, 14:44:


maar wat je hier beschrijft is erg verschillend van je theorie omtrent paarden
bij paarden vervang je de koolhydraten door ruwvoer, hooi
jijzelf vervangt de koolhydraten door protëïnen en vet, waarom niet door ruwvoer, vezels en groenten (uiteraard + beperkte hoeveelheid proteinen en onverzadigde vetten zoals in vis)
heb je dat geprobeerd in de praktijk alvorens op eiwitten en vet over te schakelen? hoeveel groenten eet je nog?

ik volg je in je theorie over het verminderen van de hoeveelheid koolhydraten, maar vind je huidig dieet toch ook niet erg "natuurlijk"

en een opmerking bij verminderen van hoeveelheid koolhydraten bij mensen met diabetes die een behandeling hebben met insuline of sulfonylurea: verwittig je arts en vraag advies, want zoals aafke correct opmerkt: je moet je medicatie verminderen of stoppen dan of je veroorzaakt hypoglycemieën

e m kraak schreef op dinsdag 11 november 2008, 14:37:


En waarom ga jij er van uit dat een kind een shet wil ringeloren?
Weinig respect en vertrouwen in kindertjes?

Mijn ervaring is dat juist kleine kinderen heel erg openstaan voor goed omgaan en hun pony zeker geen pijn wilen doen. (veranderd helaas vaak bij iets oudere kinderen met wedstrijdambitie, maar dat is je verantwoordelijkheid als ouder om daar mee om te gaan en bij te sturen).
Hoeveel goed en correct opgeleide kinderponies zijn er die nooit eens ondeugend zijn en geschikt voor beginnertjes?
Ik denk dat eens de vingertjes een paar keer verbrand/geschaafd door dat strotouwtje er al gauw een paardenvriendje minder is.

Ellen2 schreef op dinsdag 11 november 2008, 15:02:


Als ik een paard leid, dan ben ik de bestuurder. Of er dan al of niet iemand op zit maakt niet uit.
12 jaar zelfstandig ridjen onder begeleiding van een volwassene, 14 jaar alleen buiten.
Ook pas vanaf 14 jaar een paard aan de hand buiten.

Verder vind ik het alleen maar mooi als kinderen waar dat verantwoord is buiten kunnen rijden.
Mijn dochter rijdt van voor haar vierde verjaardag. Eigen pony vanaf haar 6e en de pony die ze nu heeft is bomvast en super betrouwbaar bij haar. Ze is nu 13. Stel je voor dat ze tot vorig jaar alleen maar in de bak of op de weide had mogen rijden.
Waar blijft dan het plezier en het avontuur voor zo'n kind?

Ik zou echt een ruiterbewijs of zo willen, net als voor auto's. En niet leeftijds- maar wel ervaringsgebonden.
De eerste de beste 14-plusser die enkele lessen heeft gehad of denkt te kunnen rijden kan in theorie met om het even welk paard de straat op. Dat vind ik pas gevaarlijk.

De tip van een touwtje aan halster naar zadel gaan we eens proberen, ik denk als de pony een paar keer door heeft dat dat niet lukt hij er wel mee ophoudt.

Frans Veldman schreef op dinsdag 11 november 2008, 14:44:


Zo'n 35 jaar geleden was dit dieet (Atkins) al een revolutie in dieetland. Je moest toen op een strip plassen om te zien of je in "ketose" was. Dan begon je af te vallen en de kilo's vlogen er werkelijk af, tot je eens een paar boterhammetjes at, dan sprongen de kilo's er terug aan.

Mijn vader volgt dit dieet al sinds het verschijnen van Atkins zijn boek. Hij is erin geslaagd de 110 kg te bereiken en is al verscheidene keren aan zijn hart geopereerd, van balonnetjes tot stentsen met tot slot een openhartoperatie met overbruggingen wegens: dichtgeslibte aders.

Marianne

Gudrun schreef op dinsdag 11 november 2008, 15:35:


hé leuk, de mijne ook, paardrijden was haar verjaardagscadeau
ik ga elke week met haar een uur naar buiten, meestal zelfs op indy of nu jur (ik te voet mee), soms shet, indy of jur vind ze nog veel leuker en daar zit ze ook vaster op
goed voor MIJN conditie (alé mama, draven!!!! mama haar tong tot op haar tenen....

Ellen2 schreef op dinsdag 11 november 2008, 15:18:


Maar goed dat de bakker mij nog heeft, ik eet 12 boterhammen per dag, ontbijt met brinta (granen dus), 1 klontje suiker in mijn kopje koffie en thee.
Sinds mijn dolecentie ben ik nog niet boven de 72 kg gewicht geweest.
Ga ik zwaar werk doen en zou de koolhydraten weg laten, ga ik teren op mijn niet aanwezige vet, dus zou gedaan met werken.
IK heb het gedaan en ben in 14 dagen 12 kg verspilt, ik woog nog 60 kg


Het was natuurlijk anders om we hadden ruwvoer vervangen voor koolhydraten


Naar ik meen, is ons darmgestel niet in staat de celwand van het groenvoer te breken, we hebben dus alleen de ruwe vezel, niet wat daar in opgesloten zit.


Nils en Olly

Ellen2 schreef op dinsdag 11 november 2008, 15:02:


De term handpaard is echt wel niet gekend door de be-wetgever
dus dat wordt interpretatie door de rechter
een kind op een pony meeslepen aan een touw vanop een paard
zal vrees ik niet door de beugel kunnen
net als je géén hond vanop de fiets mag vasthouden
zal dat voor een paard/pony ook zo zijn
het zekere voor het onzekere nemen ?

kinderen onder de 12 kunnen eigenlijk niks met een paard
als het een beetje hevig begint te worden
woonden we hier op een steppe of een prairie
tja, dan was het allemaal zo risky niet