Even een andere topic-titel van gemaakt om het andere topic over gapen niet teveel te onderbreken.

Spirithorses schreef op maandag 10 november 2008, 8:22:


Hé leuk om te lezen. Kan een paard ook flemen vanuit stress. Nancy deed het namelijk altijd wanneer ze het hoofdstel zag. Precies zoals jij schrijft over Maggio, precies hetzelfde ritueel alleen dan niet gapen maar flemen. Sinds we haar bitloos rijden doet ze het niet meer, een paar keer heeft ze het gedaan... nu zien we het haar nooit meer doen.

Inge Teblick schreef op maandag 10 november 2008, 8:22:


Mijn dochter .
Haar hond springt op commando tegen de schouder van haar pony, die ze dan weer eerst gestationneerd heeft, om haar aan - en af te lijnen.
Haar pupje heeft gisteren in stap (ging goed), in draf (ging niet) en in galop (minder moeilijk dan draf) op Piablo's rug ge"reden".
Ze wil de sheltiepup leren om op Pluk te "rijden". En samen uit rijden, grote hond los mee en kleine hond voor het zadel.

Leuk zou vb zijn hond in Spaanse pas terwijl paard iets apporteert, daarna omgekeerd.
Hond die doorheen de benen van het paard weaved.
Hond die over rug minishet springt (kan hier ook bedenk ik me nu, Laïla springt over een shettie).
Dressuurproef /pas de deux met hond en paard.

Kijk eens bij doggydance (of vraag Ellen hier) voor meer ideeên.

Aafke schreef op maandag 10 november 2008, 9:55:


Één van mijn paarden had vorige week woensdag koliek... Ik kwam thuis en zag onmiddelijk dat het niet goed zat aan z'n blik en bewegingen. Een hoop pijn, angst, stress, arts en slapeloze nacht maar alles is weer helemaal goed gekomen. Tijdens het wandelen met hem was hij voortdurend aan het flemen. Non stop, niet iets dattie normaal doet dus... een paard kan weldegelijk flemen van de stress die de pijn is.

3 opvallende gaap-situaties:

1. Foxy (extreem relaxed paard, die ik normaal nooit zie gapen) kreeg laatst met buitenrit tak in haar oog: stress: DIRECT traanoog en gapen, gapen, gapen. Zeker een kwartier lang achter elkaar door
2. Wout (kwpn 5 jaar) stond bij aankomst in het land wel erg met zijn hoofd omlaag: Zo gauw hij ons aan ziet komen, gaat zijn hoofd weer wat hoger en hij begint me toch te gapen....? Tot hij zich half omdraait en ik in hetzelfde moment zie, dat de veer bij de ingang van het weiland verdwenen is: deze hangt dus in zijn staart en zo te zien aan het hele paard heeft hij daar tijdens onze afwezigheid een hele poos mee rondgerend. Hij stond eigenlijk erg 'relaxed'(overgave?) te wachten en het gapen begon, toen hij mij zag: zo van: okay, nu kan zij het oplossen????
3. Joukje (fries) stond altijd in rust erg veel te gapen: we hebben er vaak om gelachen. Helaas heeft buuv haar in het voorjaar laten inslapen: chrinische darmontstekingen bleek later........ Oftwel had ze inderdaad altijd wat buikpijn????

Bij honden is gapen ook een symptoom van óversprongedrag' is mij geleerd, zou bij paarden ook kunnen zijn, gezien punt 1 en 2. Punt 3 komt meer bij jou paardje in de buurt (hopenlijk zonder de buikpijn....)

Groeten Bianca die van dit verhaal erge koffie-gaap krijgt.....(hihi, met een koekje)

heidy smid schreef op maandag 10 november 2008, 9:19:

Coulash schreef op maandag 10 november 2008, 10:16:


Interessant verhaal. Wij hebben namelijk ook Winner die wel eens enórm wil gapen, minutenlang, compleet met wegdraaien van zijn ogen.
Ik verdenk hem er al een hele tijd van dat zijn maag/darm gebeuren niet helemaal in orde is, hij heeft ook vaak last van dunne mest. Hij heeft één keer heftige koliek gehad en heeft een paar dagen in de kliniek gestaan maar toen werd toen er niks geks gevonden.

Toch maar weer eens wat aandacht aan besteden....

Groet, Pien

Het is natuurlijk prachtig, alles wat je bitloos kan!
Heb het laatste jaar ook alles bitloos gedaan van longeren , langelijnen (over straat) wandelen, grondwerk en het rijden/buitenritten.
Dat is allemaal mogelijk!
Zalitha ging goed en braaf door consequent er mee bezig te zijn, vooral
over straat, waar veiligheid voorop staat.
Maar ik was niet tevreden met de rijerij.
Ze zakte niet genoeg, nam de hand niet mee, liep hoog en bleef daar.
Nou wil ik graag bitloos maar niet op zo'n manier.
Heb gevraagt naar andere ervaringen , paard trainen wat nooit een bit in heeft gehad, hoor daar niks over!
Paarden die prachtig bitloos rijden, maar weer altijd met bit gereden zijn.
Om het na te rijden is het probleem niet.
Ik rij sinds kort weer met bit en Zalitha zweeft "letterlijk" de bak door.
Dat ze talent had, had ik al een vermoeden van maar hoe ze nu met bit loopt is Goddelijk!
Nou wil ik absoluut het bit niet promoten, ik wil aandacht voor het paard.
Je kan zo graag bitloos willen rijden, ik vind de houding het belangrijkst!
Nou zijn we erg bezig geweest met overgangen paard loopt mooi en kreeg al meer swung, lange lijnen zakte ze al maar met behulp van de longeersingel.
Rijdend zit je veel hoger met de handen ook door veel overgangen te rijden en continue met de achterhand bezig te zijn "op zit terug", kwam ze niet goed over de rug.
Ik ben bij Wim Vonck aan het lessen en ook zijn ervaring is aanleren met bit, narijden kan je het dan!
Ik geloof ook dat het zonder bit te realiseren is, maar de weg is veel langer in de tussentijd verkeerd ruggebruik!
Daar sta ik niet achter, heb teveel ervaring om nu op een ongemakkelijke manier te gaan rijden, wat verkeerd voelt voor het welzijn vh paard!
Voorop gesteld dat ik nooit een antibit persoon ben, het gaat om de manier waarop.
Nu zakt nu op de buitenteugel en gaat strekken, het gevoel waar ik naar gezocht heb heb ik nu, door haar ruggebruik.
Hoe het verder in de toekomst gaat dat weet ik niet, wil de basis er goed in hebben.
Zal nu vanalles te horen krijgen, maar voor mij is het duidelijk dat dit paard nu ze zoveel beter loopt, beter af is nu op deze manier.
Ik wilde toch mijn ervaring van het laatste jaar delen, blind staren op iets daar word het niet beter van, Recent Lammert Haanstra bezocht Wim Vonck en binnenkort Antoine de Bodt.
Tunnelvisie is er niet bij,

Anita

Het hele verhaal: Volgens de DA heeft Joukje (ze is slechts 5 jaar geworden) waarschijnlijk in haar veulentijd (opfok) een wormbesmetting opgelopen. Hierbij hebben de wormen vele kleine littekentjes in haar darmen achter gelaten. Deze kleine littekens waren telkens (alles waarschijnlijk en gissing) aanleiding om bij het minste en geringste door te gaan als koliek: hoevaak hebben we niet met haar gelopen: als we al nieuw hooi hadden gehaald, stond Joukje met buikpijn, als we haar aan de andere kant van het land zetten (strookbegrazing)...buikpijn. De buuv kon haar paard lezen en schrijven: ze wist meteen wanneer het weer zover was: nooit heel erg (ik dacht weleens dat ze erg overbezorgd was) maar ze had het altijd goed: na een half uurtje lopen, was Joukje er dan ook wel weer. Het was altijd sluimerend wat aanwezig (maar misschien beseffen we dat nu pas). Afgelopen zomer hebben zich echter waarschijnlijk meerdere ontsteking tegelijkertijd geopenbaard: ze ging zo verschrikkelijk snel achteruit (een paard kan in 1 nacht heel erg mager worden....) en uiteindelijk (na ALLES te hebben geprobeerd) ging het niet meer......

Het gapen hebben we het laatst nog over gehad: zou dat er wat mee te maken hebben gehad? Het blijft gissen, maar toch: altijd in de rust: hoofd laag, zelfs als wij er waren en de paardjes in onze ogen er heerlijk relaxed bijstonden: Je gaat het toch weer zo snel op menselijk gedrag terug redeneren: wat zijn ze lekker ontspannen: kijk, Joukje gaapt ervan (en dan ook alleen zij maar)! We hebben er heel lollige foto's van gemaakt!
Hadden we het toen geweten.... Maar of het ook echt zo is?
Voor ik iedereen die zijn paard wel eens ziet gapen, bang maak; het blijft gissen!

Groet Bianca

stumperd schreef op zondag 9 november 2008, 15:36:


Vandaag heb ik haar toch te pakken gekregen. Ze had nooit mailtjes van mij ontvangen - erg vreemd, toen ik met haar een afspraak wilde maken ivm Indy was het namelijk geen enkel probleem.

Ik ben verdorie geen bibliotheek met gratis haal en breng service. En dan ook nog boos worden, dat ze gratis een keer bij mij geweest is om Indy te beoordelen, moest ik maar komen om het boek te halen. Een gratis beoordeling bood ze verdorie zelf aan. Ze stuurt het boek nu per post - ach, het zal wel ergens onderweg verdwijnen?

Jammer dat mensen zo reageren - ik denk dat ik veel te naief ben, ik had het boek persoonlijk terug gebracht.

Bah..... dat was de laatste keer dat ik iets uitleen.....

Kwam ook al in de verleiding op de advertentie van Piet te reageren ivm zadel. Ik heb een westernzadel in de aanbieding, te ruim voor Indy, wellicht passend voor een tinker. Maar ik durf nu helemaal niet meer. Sorry, Piet, ligt niet aan jou.....

Monique

Herman schreef op zondag 9 november 2008, 23:33:

Herman, helemaal geweldig van je. Ik weet zeker dat het nog goed kan komen met die merrie!

Machteld

Even een vraag over een schuivend zadel.

Ik rijd momenteel een jong paard van een vriendin in.
Ze is ontzettend braaf met rijden. Alleen tijdens de gallop, dan is het bokken, heel verschrikkelijk. En wat blijkt, het zadel schuift gewoon helemaal over de schoft naar voren! Logisch dat ze zo reageert. Het is een dressuurzadel, zo'n Wintec, waar je verschillende mogelijkheden hebt met de singelstoten.
We hebben een zogenaamde zadelexpert, die zelf ook zadels maken, en dit zadel hebben aangemeten, gevraagd om te komen kijken.
Wat bleek, het zadel, nieuw, moest weer opgevuld worden. Zo gezegd zo gedaan.
Even leek het beter te gaan, maar al gauw schoof hij weer vreselijk naar voren! De haren op haar rug stonden overeind. Weer gebeld me de specialist. Het paardje heeft weinig schoft, en is vrij rond gebouwd. We moesten maar proberen wat schouderspieren te kweken, zodat het zadel daar achter blijft liggen, en voor nu maar een anti-schuifmatje eronder leggen. En als laatste middel een staartriem gebruiken.
Mijn gevoel zegt dat dit niet helemaal de juiste oplossing is.
Wat vinden jullie hiervan? Ik kan toch zo niet door blijven rijden?

groetjes,
Machteld

Anita Cats schreef op maandag 10 november 2008, 10:42:


Wat voor reactie verwacht je dan? Wat wil je horen?

Ik heb geen idee of Zalitha nu beter af is op deze manier..... jij zegt het, dus wat kan ik of een ander daar nu tegen in brengen.

Machteld Jansen schreef op maandag 10 november 2008, 11:31:


Hallo, Machteld,
Mijn paardje heeft ook niet veel schoft en ze is ook rond gebouwd.
Ik heb echter nooit het probleem gehad dat het zadel naar voren schoof. Ik denk dat jouw zadel gewoon niet past, ondanks dat een zadelexpert erbij geweest is?
Groeten,
Monique

gister weer rustig aan de slag gegaan,weer op dezelfde manier,als het haar even teveel werd meteen weer een stapje terug nemen.
heb nu alleen niet de vijl gepakt maar de mesjes,mocht zonder problemen de steunsels en kwartierboogjes bijwerken dus dat gaat super,het vijlen zal nog wel even op zich laten wachten,maar ik ben blij dat ik dit in ieder geval wel bij kan houden.