Aafke schreef op zaterdag 8 november 2008, 20:48:


Ik "zweer" bij groene leem!
Nee, eerlijk, ik ben zelf allergisch voor vanalles en nog wat en gebruik nu voor de paarden groen leem bij wondjes zodat ik het zelf kan doen. Ik vind dit een super middel. We hebben hier al vanalles gehad, van bijtwonden tot blijven hangen in een draad en hele flarden eraf.
De groene leem dekt de wonde af, er kunnen geen vliegen op, er plakt geen vuil in.
Het blijft er dagen opzitten, wanneer het eraf valt, is de huid eronder mooi droog en dicht. Ik koop het bij de AVEVE.

Marianne

Aafke schreef op zaterdag 8 november 2008, 20:48:


Ja, stom hè? Sta ik daar met zo'n trutpleistertje, betadine op het wondje ... euhhhh hoe ga ik hem plakken. Paard is vettig van zichzelf; euhhh toch maar proberen. Nee werkt niet! Muts, hè?

Maar wondje is dus niet droog. Ik heb het idee dat door het bewegen van de hals tijdens het grazen het wondje steeds open spring. Vandaar mijn pleisteraktie, ik wil voorkomen dat er troep bij komt. Goudsbloemzalf ga ik aanschaffen.

Sky schreef op zaterdag 8 november 2008, 20:57:


Stoepkrijt!
Hebben we al gebruikt op kinderkampjes om de paarden te versieren, lukt prima zolang het niet regent.
Alternatief is van die vingerverf voor peuters, die is gegarandeerd niet giftig en eetbaar, wel een pak duurder dan stoepkrijt.

Gudrun schreef op zaterdag 8 november 2008, 21:04:


Ok bedankt voor de tip! Ik zal wel moeten uitzoeken wat voor mij het handigst is.

Anja Seijn schreef :


Ja behoorlijk, maar wel érrug leuk. Ik zie het namelijk weer eens helemaal voor me, heerlijk!

Groet, Pien

marianne laenen schreef op zaterdag 8 november 2008, 20:58:


Voor mij geen groene leem meer.
Heb het dik 2 jaar geleden gebruikt voor Piablo en voor mezelf na een gemeenschappelijke valpartij.
Piablo heeft nadien ontstekingen, met etter gehad en vrij grote littekenvorming, mijn ene knie heb ik met groene leem behandeld en de andere met isobetadinezalf en die met de zalf genas sneller en met minder littekens.
Er komen barsten in de leemlaag en via die kamen er blijkbaar bacterien in.

Gudrun schreef op zaterdag 8 november 2008, 21:04:


Haha, inderdaad, doen wij ook, Laura heeft bij ons van Midou nog een indianenpaard gemaakt!

Piet schreef op vrijdag 7 november 2008, 19:28:


Blij dat jij al zo duidelijk hebt verwoord wat mij ook in deze filmpjes opviel

Albertje

Ilma Meijer schreef op vrijdag 7 november 2008, 16:00:


Vandaag hebben we het maar eens 's avonds geprobeert. Niek gewoon van stal gehaald en hem toen meegenomen naar de bak.
Dit scheelt echt enorm. De bak is echter te groot dus we rennen ons zo rot. Eerst maar een lijn spannen om de bak kleiner te maken de volgende keer. Even vragen waar ze die hebben liggen.
We zijn vanavond dus maar overgestapt op de longeerlijn. Dat ging een stuk makkelijker (voor ons iig) Niek reageert al aardig goed op mijn stem. Mijn man moet meer moeite doen maar dat is logisch, ik ben er veel vaker.

Het ging dus duidelijk een stuk makkelijker zo, dus dat gaan we voorlopig vaker doen. We zijn nog niet begonnen met targettraining etc. Komt allemaal nog wel...

het is op onze pensionstalling verplicht om een halster of halsband bij het paard om te laten wanneer ze in de wei staan. Ik vind het persoonlijk niet echt veilig vanwege het gevaar van vasthaken met alle gevolgen vandien.
Hebben jullie goede tips om dit veiliger te maken zodat er minder kans is op vervelende ongelukken?

Spirithorses schreef op vrijdag 7 november 2008, 10:50:


Ja vorige winter lag mijn grens bij 20 minuten op natte grond bij 5 graden, nu enkele graden er onder. Vorige winter waren mijn voeten iets sneller koud dan mijn handen, nu is dat omgedraaid. Er zijn ook mensen die nog niet zo lang op blote voeten lopen wiens voeten het beter doen. Net als bij paarden veel verschil vermoed ik. Het ligt er ook aan hoelang je voeten bekneld hebben gezeten, bij mij meer dan 50 jaar.
Heb jij binnen pantoffels aan, voor de gezelligheid en warmte, en uit gewoonte? Dan zijn je voeten nog kouwelijk, ik moet er niet aan denken zo gloeien gaan ze dan doen.

Groet, Michiel

van lennep schreef op maandag 3 november 2008, 11:27:


Ons eerste paard werd ook opgeleid samen met zijn ruitertje. Ruiter werkte wel nooit alleen zonder instructeur en dat is prima gegaan. Ik vind het idd ook héél belangrijk om zeker niet te gaan experimenteren wanneer je kennis niet erg stevig is maar vind het toch belangrijk om baasje en paard samen te begeleiden. Zo ook bij probleempaarden, het heeft volgens mij weinig zin om een paard tijdelijk door iemand te laten begeleiden wanneer de eigenaar niet mee wordt begeleid want wanneer paardje eenmaal thuis is gaat het binnen te kortste keren opnieuw fout.
grtjes Myr

veb schreef op zaterdag 8 november 2008, 19:34:


Een klophengst is per definitie onvruchtbaar , dus zou je jezelf de vraag kunnen stellen WAAROM dan opereren ! Komen toch geen kleintjes van ? Het risico bij opereren van klophengst ,open van het buikwandvlies , kans op infecties ! Zeer groot ! bij complicaties overlevingskans gering .Laat hem< gewoon joeperen en leer hem perfekt op

eddy DRUPPEL schreef op zaterdag 8 november 2008, 23:23:


Dat kan niet altijd Eddy! JJ (de paint die we ooit gefokt hebben) had een niet ingedaalde teelbal die toch klem bleek te zitten... Daar had ie wel degelijk flink last van gekregen.... helaas!
Het is idd. een vrij zware operatie, omdat het buikwandvlies geopend wordt, met alle risico's van dien... daarna, althans, in onze situatie, moet zo'n dier zo'n 2 weken stalrust.....

Greetz,

Wil.