Een aardige tijd geleden heb ik contact gehad met Monique de Rijk ivm Indy. Zij zou met haar aan de slag; echter Indy is kort voor de eerste sessie in een gat gestapt en heeft haar SI gewricht flink beschadigd. Ze mag van dierenarts en ostheopate absoluut geen krappe wendingen maken, ze geeft dan ook een duidelijke pijnreactie, alleen flink rechtuit stappen is de enige optie haar aan de praat te houden en haar nog wat jaren goed te houden. Ik heb Monique toen daarvan op de hoogte gebracht en verteld dat ik niet van haar diensten gebruik zou kunnen maken, misschien in de toekomst wel, je weet nooit hoe iets hersteld.

Aangezien zij veel interesse toonde in natuurlijk bekappen, heb ik haar in goed vertrouwen mijn boek van Frans en Ilona uitgeleend, natuurlijk bekappen. Ze zou het mij per post terugsturen. Het is nu al een tijdje geleden en nu wilde ik mijn boek ook wel eens terug hebben. Maar helaas kan ik haar tot op heden niet bereiken, niet per telefoon, mobiel, ze beantwoordt ook mijn e-mails niet. Ik zou nu toch mijn boek wel terug willen.

Ze woont in Haren, wel niet zover bij mij vandaan, maar ik heb eerlijk gezegd geen zin om persoonlijk bij haar langs te moeten om mijn boek weer op te halen. Ik weet trouwens niet eens of ze dan wel thuis is en of ze daar nog wel woont.

Heeft iemand van jullie misschien een nummer / e-mail adres voor mij waarop ik haar wel kan bereiken, of kennen jullie haar persoonlijk en willen jullie mijn vraag aan haar doorgeven?

Monique

Michiel schreef op vrijdag 7 november 2008, 10:19:


Je hebt vast gelijk. Wat voor paarden geldt geldt natuurlijk ook voor ons.
Maar ik vind persoonlijk schoenen best een fijne uitvinding.

marjolijn schreef op vrijdag 7 november 2008, 11:51:


Ja, en rubber laarzen ook

Spirithorses schreef op vrijdag 7 november 2008, 11:36:


Ik ga me niet mee verlagen naar dit niveau. Ik kan alleen maar hopen dat jij met jouw rug nog net zolang kan rijden als ik dat op mijn leeftijd nog doe. Zou jij het rijden missen Pien? En weet je daarna niets meer?
Maar inderdaad ik rijd inmiddels zo'n 3 maanden niet, omdat na 3 minuten vanuit mijn rug mijn been aardig lam raakt.
Het is helaas bij een keer of 10 op Shiny gebleven, zeer tot mijn spijt maar verdiep me op het moment samen met allebei in de klassieke dressuur aan de lange lijnen.
Nog meer sneren Pien?

Piet
Natuurlijk Bekappen - Outcome Based!

Cindy Helms schreef op donderdag 6 november 2008, 20:55:


Hoi Cindy...nou ik zal het zeker kopen maar wel met handtekening natuurlijk!!!.
Hoe gaat het heten??????

Groet Conny

4bozzza schreef op donderdag 6 november 2008, 21:18:


Zie het helemaal voor mij...Onze supermooie lichtblauwe ford escort stacing passen presies 6 balen hooi in,kar erachter met 20 balen en karren maar.
Maar oh wee als hij naar de garage moet of we moeten onverwachts iemand thuisbrengen van verjaardag.
Soms weten we dat van te voren en soms niet,komen ze thuis met hooi in hun haar want dat hangt als SLINGERS aan het plafond wan de auto!!!

Groet Conny

Wil schreef op woensdag 5 november 2008, 16:21:

Mijn eerste stappen op het NH pad waren via Parelli NH zoals de meesten nu wel weten denk. Even voor diegene die nieuw zijn en niet precies weten wat de methode van Pat Parelli inhoudt: wijken-voor-druk (in fases opbouwend indien nodig).

Heb door wat vragen die in mij opkwamen over Parelli NH kennis gemaakt met Conrads 'Subtiel Trainen' en daarna ook via Conrad met Clickeren. Het laatste ben ik mij nu in de schaarse momenten dat het gezondheidstechnisch kan voornamelijk aan het gebruiken. Maarrr... Doordat ik te weinig met Peppermint bezig kan zijn moet ik soms dingen ook via wijken-voor-druk oplossen. En dan vooral als het met veiligheid te maken heeft. Dan wel aangepast aan wat ik eerlijker vind, namelijk niet alleen als beloning het weg laten vallen van de druk maar ook met de stem prijzen en een aai erachteraan.

Zoals gisterenmiddag bv: Pep belandde, omdat ik tussendoor even iets uit de auto moest pakken, met haar kont richting buurman. Dit doordat zij voedsel aan het verdienen en er wat voedernijd naar boven komt als er een ander paard naar haar idee te aandachtig toekijkt. En ik was even buiten beeld natuurlijk en de clickersessie was daarom even gepauseerd.

Er moest dus erg nijdig naar hem worden gedaan en zelfs gedreigd worden met trappen. Echt een wijf dan hoor! Pffffff..... Omdat ik weer verder met haar aan de gang wilde heb ik haar via wijken-voor-druk 'Parelli' met haar kont bij buurman weg gezet. Daar kies ik dan voor omdat ik dat alla de minute gedaan wil hebben. En dit omdat ik al met iets anders bezig was en het dan door elkaar zou gaan lopen. Is dus nog een gaatje in de clickertraining zeg maar...

Dus eigenlijk ben ik ook bezig zoals Wil hierboven beschrijft.

Ik heb oa 2 boeken van Alexandra Kurland: 'The Click That Teaches - A step-by-step guide in pictures' en 'The Click That Teaches - Riding with the clicker'.
Daar wil ik uiteindelijk naar toe..... Maar die weg is vooralsnog langer dan gewild.

Sieta schreef op donderdag 6 november 2008, 14:15:

Hans Arendse van Paardenservice dan maar? Doet Pep nu al maanden, heb ook hoefschoenen 'vóór' bij hem kunnen kopen. Gaat allemaal heel erg goed. Enne... Hij maakt geen probleem van vieze hoeven hoor! Krabt ze zelf uit met de achterkant van zijn mes.... Heb ook wel eens gehad dat ik haar voeten nog niet schoon had toen hij er al was. Zijn 2 Haffen staan ook altijd buiten.

Je moet Pep momenteel zien: heb er echt al maanden geen borstel overheen gehaald! Kom er niet zo vaak wegens gezondheid en dan heb ik wel belangrijker dingen met haar te doen dan haar 'opkuisen'. Wintervacht onder het zand en vettig! WOW! Zooo Viehiezzz....

Elzaliene Proost schreef op vrijdag 7 november 2008, 12:29:


Wacht even... Zie ik nu pas... Woonde jij niet al in Landsmeer zoals bij je naam staat of ben je daar nu juist naar toe verhuist? Ik val zelf wel een ietsje buiten zijn regio (Noordholland, hij zit in Zuidholland) maar als je nu verhuist bent naar bv drenthe of zo zal dat hem misschien een iets te ver zijn...?

veb schreef op donderdag 6 november 2008, 15:07:


Staat het paard alleen of samen met anderen?

Ik heb twee fjorden, één te dikke en één mager. De magere is hier in juni gekomen en was toen al te dun naar mijn smaak. Nu begon hij steeds meer af te vallen, terwijl voor mijn gevoel de ander steeds dikker werd.
Daarom voer ik sinds vier weken gescheiden in de stal. Ze staan 2 x daags allebei zo'n anderhalf uur in een eigen box met flink hooi en de magere ook twee liter geweekte bietenpulpbrok (=1 drinkbeker droge brok + 2 liter water). Dit gaat heel goed. Hij heeft nu eindelijk wat vet tussen zijn ribben en ziet er veel beter uit.
's Middags krijgen ze gras, als het land droog genoeg is, of anders hooi, dan eten ze wel gewoon samen.

Het kan dus zijn dat als het paard samen met anderen loopt, het ondanks dat er voldoende wordt gevoerd, toch te weinig binnen krijgt.

Els.

Monique Meijer schreef op vrijdag 7 november 2008, 11:45:


Jeetje Monique,Indy heeft ook geen geluk he,sterkte maar weer!

Tja, ik moet zeggen dat ik na eerst drukgetraind te hebben, daarna enkel clickeren nu ook op een mengvorm uitkom. Op dit moment, dit kan uiteraard veranderen .

Ik train en werk met mijn paarden "tussen positive en negatieve" bekrachtiging in. De ene keer dit, de andere keer dat, hoe het maar uitkomt.
Het enige waar ik echt probeer aan vast te houden is consequent zijn in de gemaakte afspraken/aangeleerde cues.
Misschien gewoon voor mezelf, omdat dit makkelijk is dan consequent clickeren, trainingsplannen uitdenken, planmatig werken, te veel chaos daarvoor in mijn bovenkamer, ik ben er te impulsief voor denk ik.

En ook met mijn puberreu heb ik onlangs gemerkt dat alleen belonen niet werkt, ben toch wel eens echt boos moeten zijn op mijnheertje (naast een time-out die ik al nu en dan moest toepassen), zijn respect voor me is toegenomen en zijn werklust en gehoorzaamheid evenzeer, met een onstpannen kwispelend staartje er bij.

Ik ben absoluut 100% blij met clickertraining en overtuigd van het nut er van, maar voor mij is het niet de enige weg. Kijk, zolang je nadenkt en in het belang van jezelf en je paard blijft handelen en je tevreden bent met de omgang met je paard en je paard uiteraard blij met jou is als zijn mens, dan ben je wat mij betreft "goed bezig".

Maar ja, ik heb dan ook echt wel makkelijke en brave paarden/honden natuurlijk .

Els Kleverlaan schreef op vrijdag 7 november 2008, 12:39:


Yep, hier idem. Conny en Moon eten zowat de ganse dag door, Piablo wisselt emer af met andere dingen doen. Piablo wordt nu ook magerder, de 2 anderen zijn lekker rond (niet te, maar in de herfst heb ik ze graag wat voller dan in de lente/zomer).
Piablo krijgt nu na het rijden ook wat muesli bij sinds een goede week, ik wacht nu op resultaat.
Extra energie zonder heet te worden kan je inderdaad bereiken met bietenpulp of maisvlokken. Bij jonge/groeiende paarden wel opletten met bietenpulp ivm Ca-Ph verhouding, wat haver er bij om het in orde te krijgen als ze dat verdragen.

Wil schreef op woensdag 5 november 2008, 14:57:

...KNIPPERDEKNIP...>

Same here...

In de Algarve rijdend in ons huurautootje hond langs de kant gezien... (Heb radar voor dit soort dieren). STOP! Wout mag weer zo veilig mogelijk op de rem gaan staan. Hond onder de schurft en weet niet wat allemaal. Denk ook vlooienallergie. Broodmager. Viel me mee dat hij niet weg stoof. Super onderdanig. Hadden nog wat brood en water in de auto. Brood nat gemaakt en hond opgevoerd. Daarna telefoontje met ons logeer adres. Mocht hem niet daar mee naar toe nemen wegens ziektes maar ze wist een Duitse vrouw in die contreien die een asiel runde. Wilde hem daar mee naar toe nemen, desnoods voor een dodelijk spuitje. Wil hond gaan pakken is hij al verdwenen, weer op weg naar..... Kon hem niet meer vinden helaas.

La Palma, Canarische Eilanden. Huis gehuurd aan de rand van de 'beschaving' eindje tegen de bergen op, erachter niets dan wildernis. Hoorde continu een hond ergens in die wildernis blaffen en janken. HUP! Elza's radar treedt weer in werking!

Even op onderzoek uit... Kilometertje verderop een grot in de berg met grote ijzeren deuren ervoor. Daarachter het geblaf en gekef van verschillend decibel, dus allooi. Kon ik niet bij, was afgesloten.

Maar de hond die ik had gehoord bleek tussen de struiken te leven aan een ketting van een meter. Wel een oude kist als onderkomen. Een schaars bewijs van eten in de vorm van een enkel leeg blikje of een kluif.

Met in mijn achterhoofd een alarm belletje van: pas op! Hij kan aggressief zijn... Toch niet kunnen laten om contact te maken. Hond kruipt door het stof als ik hem rustig nader. Kijk hem ook absoluut niet direct in de ogen.
Ik mag hem aaien, staart tussen de achterpoten, oren plat en plat op de grond. Als hij erin had kunnen verdwijnen had hij het gedaan!

Even zien.... Halsband zit met ijzerdraad vast aan ketting. Even peuteren hoor! Zo, Los. Hond mee naar huis. Heb de volgende uren wel met het zweet in de bilnaad gezeten, en niet alleen van het mooie weer daar!
Hond zeer onzeker bleef maar blaffen. Alleen als ik bij hem kwam zitten werd hij iets rustiger. Ik zag in gedachte de eigenaar al komen, gewapend met geweer.

Hond was het type wat daar voor de jacht gebruikt wordt: middelgroot, bouw van een hazewind. Op het vaste land (Spanje is het moederland) vind men ze nog wel eens opgeknoopt aan een boom, nadat ze niet meer nodig zijn. (Zus en zwager wonen in Spanje) Ze hebben ook een naam maar ben vergeten wat...

Had onze hostess van onze reisorganisatie namelijk gebeld. Heeft daar een huis en trekt zich het lot van deze honden aan. Zij kon hem pas na het werk 's avonds op komen halen. We hadden beneden aan de rand van de stad afgesproken.
Eigenaar hond gelukkig niet op ons nek gehad en de hond in de auto (zijn ze gelukkig wel gewend) naar 'beneden' gebracht. Daar over gezet in haar auto.

Volgende morgen belde ik haar om te vragen hoe het ermee ging. Bleek hij na zich lekker vol gegeten te hebben aan het blikvoer, 's nacht over de omheining (zij had al 2 honden) ontsnapt te zijn.

Tsja......

linda lou schreef op vrijdag 7 november 2008, 12:42:


Dat van het SI gewricht is al een tijdje geleden, we kunnen inmiddels al weer veel doen, maar krappe wendingen blijven verboden.