izi schreef op donderdag 6 november 2008, 18:57:
> trouwens als ik haar hoeven ga doen zet ik haar wel altijd aan
> een lang touw vast,maar ook met hoevenkrabben en poetsen en dan
> is het geen probleem en blijft ze vrij netjes staan,waarom is
> het dan wel bedreigend als ik in precies dezelfde situatie met
> een vijl of mesje aankom?
> ik neem alle tijd,blijf zelf rustig met de instelling van; -wat
> vandaag niet lukt komt morgen wel-,dus hoe kan het dan dat ze
> dan zo heftig reageerd?
>
> ik begrijp haar hiermee echt niet en weet ook niet goed hoe ik
> hier op moet reageren,doe ik het dan zo slecht?moet ik haar dan
> maar over me heen laten lopen en laten pletten?
Hoihoi,
Ik heb 2 maanden terug een zwaar verwaarlooste en mishandelde pony gekocht, die helemaal door het lint ging als je alleen al naar zijn beentjes wees. Hij is een hengstje van 2 jaar oud. Wat ik heb gedaan is samen met een vriendin (waarvan ik weet dat zij droog is in haar reacties en zich niet snel druk maakt) ik hield hem vast (omdat hij mij al een beetje begon te kennen)aan een slap hangend halstertouw (om zo te laten merken dat het dood normaal is en dat als hij echt niet wil hij nog ruimte heeft om opzij te gaan of naar achter te gaan, mijn eigen ademhaling laag houdend) Iedere x als zij zijn beentje mocht aanraken zei ik goed zo en gaf ik een stukje wortel. van aanraken konden we de volgende dag al over op oppakken! Ik gaf hem iedere keer als hij braaf was een klein stukje wortel. hij had eerst de grootste moeite met zijn evenwicht en heeft echt wel geprobeerd dwars over ons heen te rennen en zelfs te trappen en te bijten. Maar omdat ik hem vast had en rustig steeds zei nee en mijn vriendin ook heel rustig bleef in haar beweging en wij verder alles negeerde en hem weer terug leidde naar de plek waar hij stond en hem beloonde als hij het goed deed begon hij snel door te krijgen dat dit niet de manier was en bleef hij rustig staan. Hij doet het nu echt heel goed. Ik kan hem nu zelfs al in de wei zijn hoeven uit krabben en onze mannelijke hoefsmit (hij was als de doods voor mannen) heeft hem zelfs vorige maand al kunnen bekappen! Alles vanuit rust en beloning en kijken wat hij aan kon. Het ging super goed. Dus wat ik denk is dat het handig is om je paard misschien eerst niet vast te zetten maar dat iemand haar voor je vast houdt, zodat ze daar steun bij kan zoeken. Degene die hem vasthoudt kan dan ook meteen zien wat je paard voor seinen geeft en het stoppen als blijkt uit je paard zijn houding dat het genoeg is. En haar belonen met een wortel (of iets anders natuurlijk) als ze haar been optilt en omhoog houdt. Geef haar de ruimte en zet haar (net als dat je het zelf niet wil ) niet klem tussen jou en de muur, want dat benauwd alleen maar en zo te horen is het geen gemeen gedrag maar meer niet snappen en onzekerheid (als ze je echt wat had willen doen had ze daar zo te horen al meerdere keren de kans voor gehad).
En als laatst als je haar slaat (dat stond hierboven ook al ergens) dan gaat ze dit koppelen aan het bekappen en ben je veel verder van huis. Basseer het op vertrouwen, rust en beloning.
Ik hoop dat je hier wat aan hebt succes!
Warboel
