Unartica schreef op donderdag 6 november 2008, 13:22:


Heey Jolanda!

is het misschien een optie om te gaan rijden met een van de paarden en dan nog eentje als handpaard mee te nemen? dat kun je ook steeds afwisselen met wie je meeneemt. zo krijgen toch 2 paarden in 1 rit hun beweging.
Lijkt me moeilijk hoor, zoveel werk. heel veel succes ermee! ik hoop dat je snel een oplossing vind.

Groetjes,

Anne

Wat is je probleem precies?

Neem een half uur de tijd, een stopwatch en schat de afstand die je paard loopt in vijf, tien of 15 minuten en bereken dit verhoudingsgewijs naar 24h.

Onze paarden bewegen in de paddock toch nog zo'n 12-15 km per etmaal. Grazend in een weide kom je ook ongeveer daar op. In een HITactiefstal lopen paarden zo'n 10 km.

In een box van 3x3 lopen ze 800 meter.

Voor wilde paarden worden schattingen gemaakt van 20-80 km per etmaal.

Als jij verder geen endurance wedstrijden wilt rijden van >30 km hoef je echt niet elke dag te rijden.

En anders neem je toch gewoon een paar leuke bijrijdstertjes?

ter info

wij hebben vier paarden, arno 2 en ik 2.

Als we met z'n tweeën zijn kost het drie kwartier om te voeren en te mesten. In m'n eentje red ik het in een uur, mits de kruiwagen niet omflikkert met alle poep erin.

Wat heel veel tijd scheelt:

- kruiwagen met twee wielen
- mestboy's waarmee je de poep schept en in die kruiwagen gooit
- hooinetten van www.hooinet.nl , daar hebben wij er vijf van en in elk hooinet gaat een lading hooi van ongeveer één kruiwagen vol.
- rondom de hooinetten is het betegeld, omdat dat makkelijker schoon te houden is
- water staat in speciekuipen en er ligt een tuinslang daarna toe standaard, zodat je niet met water hoeft te slepen

Rijden doen we 's zomers heel veel, 's winters wat minder.

We hebben voordat de paarden verhuisden twee leuke meiden gehad van 13 jaar. Ze hoefden van ons niet te helpen met voeren en mesten, ze mochten gewoon lekker rijden.

Tijdens een cursus endurance training leerde ik dat 'topruiters' hun paarden óm de dag rijden. Of dat ook echt goed is weet ik niet, maar zij hebben daar kennelijk de beste ervaringen mee. (endurancepaarden staan ook altijd buiten, omdat ze anders verzuren)

Als je gaat meten hoeveel jouw paarden lopen zal het je verbazen hoeveel dat nog is

hapje stapje, is in een minuut misschien maar een paar meter, maar is in 24 uur, meer dan 10 km

Unartica schreef op donderdag 6 november 2008, 13:22:


De paarden moeten je plezier blijven. Als het een beetje een sleur wordt dan heb je groot gelijk om eens stil te staan hoe je het anders kan aanpakken.
Je bent trouwens niet alleen, als ik alles doe wat ik wil doen op de wei dan ben ik ook uren bezig. Vanaf ik terug naar school ben gegaan en deels nog ben blijven werken, is mijn bompa een grote hulp geworden in de mest scheppen en eten geven. Wanneer ik niet kan, gaat hij. Het is zelfs zo ver gekomen dat hij er soms al is wanneer ik eraan kom, hij vindt het leuk en heeft voordien niets gehad met paarden. Kun je zo niemand bedenken? Al is het maar voor 2x in de week. Of je vriend mss (hoewel da ik de mijne ook ni zo ver krijg zenne).
Wat het rijden betreft, mag ik al blij zijn dat ik 2 keer per week Jeanneke en Soraya kan rijden (met Nobody wordt niet meer gereden). Zeker met deze donkere dagen. De ene keer is het meer, de andere keer minder. Bwa, 't is ook niet dat ze in een stal stilstaan hè. Als ik minder tijd heb, geef ik ze een extra poetsbeurt of knuffel en daar genieten ze ook van.
Als je een bosrit maakt, kan je mss een andere meenemen als handpaard, 2 vliegen in 1 klap.
Wat ik wel heel belangrijk vind is dat ik rustig ben als ik met de paarden bezig ben, dus geen gehaast en kijken op de klok. Ik ben al een stresskonijn genoeg, de wei is de ontspanning. En dat helpt want ik ga er nooit heen met een 'ik-moet-weer-gevoel'. Want ook al helpt mijn bompa me, ik ga dagelijks en schep dagelijks de mest (al is het dan minder), ik doe het gewoon te graag.

Omdat we zijn verhuisd hebben we een nieuwe hoefsmid. Een traditionele. Vandaag voor het eerst kennis gemaakt.

Op zich was hij wel oké met de paarden, hoewel ik het idee had, dat dat ook gedeeltelijk kwam doordat hij wel snel doorhad dat wij niet zo gediend waren van de harde aanpak .

Na te hebben betaald maakten we een nieuwe afspraak. Zegt hij ineens dat hij geen natte paarden bekapt. Dus ik denk..... natte paarden... natte paarden.....?? Wat is dat dan?? Is dat een term die ik niet ken ofzo??

Nee... hij bedoelde letterlijk natte paarden, je weet wel, door de regen.
In de maatschappij van tegenwoordig horen paarden op stal te staan, dus die zijn altijd droog.
Dus wij: meneer, dan hebben we een probleem, want onze paarden staan altijd buiten. Het hele jaar? Ja.. het hele jaar.. dus ook in de regen...

Nou... dan moesten we ze de dag van tevoren maar op stal zetten, zodat ze droog waren als hij kwam.
Juist ja... op zoek maar weer..

Oh, en hij wou me ook nog even héél veel succes wensen met mijn hengstveulen... want hij hoopte maar dat dat goed ging. Hengsten waren namelijk gevaarlijke wezens die regelmatig klappen nodig hadden. En zo'n klein meisje als ik met een hengst vond hij maar een slecht idee geloof ik. Die zouden elke dag proberen boven mij uit te komen.

Nou das ook niet zo moeilijk.. ik ben maar 1,62...

Sieta schreef op donderdag 6 november 2008, 14:15: