saskia vanhet schip schreef op woensdag 5 november 2008, 20:53:


Mijn Chaser is nu 18. En ik ben d'r stikzuinig op. We durfden in Nederland beiden over asfalt te galloperen. Ik weet dat het kan, z'n hoefkwaliteit liet het toe.
Toch hou ik altijd in mijn achterhoofd dat er weinig verends aan asfalt kan zijn... en dat de pezen, banden, spieren etc. flinke klappen krijgen.
Dus of het nu zo goed is? Gewetensvraag.
Chaser gaf zelf aan of ie daar zin in had of niet. Ik heb hem nooit gedwongen tot een asfaltgallopade.... Echter: als ie zelf vrolijk was en dacht: we gaan een tandje harder, heb ik dat toegestaan. Maar nooit te lang. Nooit verder aangespoord dat dat ie zelf wilde en aangaf.
Moet ik er ook bij vertellen dat Chaser geen lui paard is... maar zichzelf ook nooit dood zal lopen.

Wijsheid is.... luisteren naar je paard. Dat is het beste advies wat ik je kan geven.

Groetjes,

Wil.

Amaaaai, echt wel mooi gedaan! Het geeft een goed beeld van die dag.
Complimenten voor dit mooi filmpje!

AMA schreef op woensdag 5 november 2008, 23:47:


Hmmmmmm, voorlopig houd ik het nog maar even bij grondwerk... en glazen water, geen chocola, koekjes etc. Ik krik het BMI gehalte helaas wel weer op. Maar Niek is een goede motivator om weer op de pondjes te letten. Hij laat mij flink doorlopen op de ruiterpaden in het bos en ook nog eens in de blubber. Wie traint er nu wie?? Gelukkig ben ik zelden ziek, en indien wel, binnen 3 dagen weer ok..Zo zie ja maar weer, ieder nadeel heb z'n voordeel

Spirithorses schreef op woensdag 5 november 2008, 23:53:


Nee, geen sprake van dus. Snap dat 't een grapje is...
Het punt is dat de eigenaren werkelijk hele aardige mensen zijn, ook hart voor dieren, maar gewoon de ballen verstand niet hebben van paarden.
Ze doen hun best, en hebben de prachtigste paardenboeken gekocht en ook gelezen ) Die paardjes van hun leven in een PN paradijs waar je alleen maar van kunt dromen... lopen vrij rond op zo'n slordige tig hectare.....
Die hoeven slijten van nature al een heel eind.... en conditie krijgen ze ook wel... want het is echt berg en dal daar...
Heel erg mooi. Altijd buiten, nooit in stallen, vrij.
Maar nu het omgaan met paarden, opvoeden, ermee wandelen, rijden, verzorgen... en vorig jaar een hengstveulen erbij gekocht. Gezellig toch?
Tis ook een droppie hoor... Hij is nu 1,5 jaar en zij denkt dat ze daarmee problemen gaan krijgen, want de merrie is zijn halfzus.
Nou, onervaren paardenmensen.... een jonge hengst en een eigenwijze merrie...
Dat denk ik dus ook.
Wat ik dus probeer te doen is ze zoveel mogelijk vertellen.
En hun leren hoe ze met die paarden om moeten gaan.
En spijtig genoeg.... denk ik dat ze die hengst vroeger of later moeten laten castreren. Want anders kunnen ze ze niet bij elkaar laten lopen.
Daar komen kindertjes van. En andere problemen....

Maar goed, er wordt aan gewerkt.

)

Wil.

eddy DRUPPEL schreef op woensdag 5 november 2008, 23:49:


Ah ja, dat was ik vergeten. Je vroeg een paar maanden. Dus je had voerbeloning nodig? Goh, interessant!
Dan zal het slecht clickeren zijn geweest als je daar nog twee weken voor nodig had.
Wat wil je dat ik je bewijs, dat ik dit elk normaal paard in een dag aan kan leren?
Of bedoel je shapen?
Dat heeft Inge je op de Poedertoren al bewezen als je het tot je door had willen laten dringen.

Piet
Natuurlijk Bekappen - Outcome Based!

Piet schreef op donderdag 6 november 2008, 0:13:


Moeten jullie twee nou echt eeuwig strijd bllijven leveren om wiens methode nou het beste is?
Jullie lijken wel haantjes.
Of kinderen in de zandbak ('míjn papa is de sterkste'. 'Nee, MIJN papa is de sterkste en als je niet ophoudt sla ik je met m'n schepje op je kop").

Groet, Pien (die nu echt naar bed gaat, morgenvroeg 8 hoefschoenen aanmeten bij 2 weerbarstige ezeltjes).

Doei!

Wil schreef op woensdag 5 november 2008, 22:59:


Ik heb ontzettend veel geleerd de afgelopen 2 jaar , maar paarden lezen , nee dat gaat nog te ver denk ik.
Ik probeer meer rekening te houden met het paard , en daaraan koppel ik de vraag die ik zou kunnen stellen.
Tekla is echt wel leuk om mee te trainen , maar ik wacht er nog even mee , tot ik me zekerder voel bij haar, Het is me er eentje , en haar spanningsboog is nog zo allemachtig kort.
Ik zie wel veel meer , en dat helpt mij om me steeds zekerder te gaan voelen!
Zoals jij het nu opschrijft , een heerlijk compliment!!
Dank je wel!!!

Gr Esther