sibyl de jager schreef op dinsdag 4 november 2008, 9:18:
> Ik wilde jullie even op de hoogte houden hoe het gegaan is op
> dé grote dag.
> Samen met haar weidemaatje hebben we haar op de van gezet,

> toch de beste keuze hebben gemaakt.
> Blij en opgelucht dat het allemaal goed verlopen is, zucht,....
>
> Groetjes Sibyl
Hallo Sibyl,
Ik ken je nog van de TIND-tijd en dacht al dat je je zorgen om niets maakte.
Het is inderdaad niet leuk als je een paardje moet loslaten maar ik ben er zeker van dat je haar het beste meegegeven hebt en dat de nieuwe eigenaar wel goed zal uitgekozen zijn ook.
Toen ik in september mijn 3 ruinen verhuisde naar onze eigen weide hebben zij zich alleszins heel snel aangepast. De thuisblijvers hadden het echter veel moeilijker: de merrie die het maatje was van mijn Tachat (herinner je hem nog?) heeft zo'n 3 weken getreurd en haar zoon, die als zijn eigen veulen werd opgenomen van zodra hij gespeend was heeft het ook een ganse week moeilijk gehad.
Terwijl ik dacht dat diegenen die op gekend terrein bleven het zouden gemakkelijker hebben, bleek dat net het tegenovergestelde.
Mijn 3 jongens stonden natuurlijk wel nog samen, dat scheelt ook een stuk natuurlijk.
Ik wens dat al de paardjes zich snel aanpassen aan de nieuwe situatie.
En jijzelf ook natuurlijk. Ga je haar nog bezoeken in de toekomst of vind je dat geen goed idee?
Groetjes,
Anne Marie