Jolijn schreef op vrijdag 24 oktober 2008, 19:13:


Kop op meiske.. en wees eens eerlijk, kijk eens in je eigen hart. Wat denk en voel jij t.o.v. mensen die met allerlei ijzeren middelen hun paard denken te moeten rijden.

Wanneer ik eerlijk ben naar mezelf toe zie ik niet zoveel fraais en moet ik me met regelmaat inhouden t.o.v. 'hen'.

Ga gewoon je eigen weg waarin jij en je paardje gelukkig zijn, doen wij ook.

Kreeg vandaag nog weer en opmerking via een mail.

Citaat:
"Heb ook al even op je website gekeken. Bitloosrijden! Onverwaardelijk vertrouwen moet je dan hebben volgens mij, vind het wel mooi maar die van mij rennen volgens mij dan gewoon door."

Heb de mogelijkheid gekregen het één en ander uit te leggen. Maar soms... soms kriebelt het me vreselijk wanneer ik een bit in een paardenmond zie. Dit terwijl ik een aantal jaren geleden dit normaal vond, zelfs genoot van bijv. 'de kür op muziek'... nu griezel ik d'r soms van op welke wijze dit (soms?) gaat.

e m kraak schreef op vrijdag 24 oktober 2008, 17:41:


Flauwe ollander

Trudy schreef op vrijdag 24 oktober 2008, 18:01:


Een paard zal iets doen VOOR iemand als hij daar een beloning (in de meest brede vorm)voor krijgt ! Je gaat me niet vertellen dat een kriebel in de hals voldoende is om "belangstelling" te tonen in een bepaalde persoon .Er is één groot verschil met onze situatie tegenover de meesten ! Ik leef 14U/dag tussen mijn paarden, ben onderdeel geworden van hun dagelijkse routine en train er dagelijks mee .Gewoon de sleur van alledag doorbreken door interresante dingen te doen JA dat kan al voldoende zijn om..... .Ik leg mijn mestvork altijd bovenop de kruiwagen als ik effe weg ben !Lucero staat geheid aan de kruiwagen als ik terug kom maar hij wacht met de mestvork op te nemen totdat ik in de onmiddelijke nabijheid van de kruiwagen ben !Wil hij hem aangeven ? Heeft hij andere redenen ? Het interreseerd me eigenlijk niet, maar een lekkere krabbelbeurt op de moeilijk bereikbare plekjes is zijn deel dan !! OP één of andere manier vind ik dit véél méér waard dan een paard dat op zijn snoepje staat te wachten omdat hij "zogezegd" een wil om te werken toont dan !!

Aafke schreef op vrijdag 24 oktober 2008, 19:29:


Niks van aantrekken, Jolijn. Doorgaan zoals je bezig bent, het komt nog wel.
Een oude ex-LRV commandant hier in de straat die ik nu een jaar ken staat vol bewondering dat ik met een arabier alleen bitloos buitenritten maak langs wegen die hij kent en vreoger met zijn warmbloeden nooit kon nemen, want "ze deden dat niet" of "ze durfden dat niet".
En een lusiatono-mevrouw uit de straat die altijd met sporen en zweep (maar zonder cap) en een zwaar bit in wandelt ik geïnteresseerd komen vragen om eens samen mee te wandelen, want ze wil dat wel eens zien. Haar dochters rijden zoals zijzelf en wedstrijd, mijn dochter is laatst op haar welshke met een halsring mee gaan wandelen (wel halster aan met touw aan het zadel vast voor het geval dat, noodstop, verzekeringen ed).
Ik rijd ondertussen bijna 10 jaar bitloos hier in de buurt rond, veel andere paardenmensen in de buurt maar niemand echt NH bezig, maar er komt toch wel wat belangstelling en vragen.
Gewoon blijven doen waar je je samen goed bij voelt dus!!!

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 24 oktober 2008, 16:34:


Wel ja, Eddy, ze krijgen er dus wel degelijk iets voor terug, namelijk een betrouwbare leider. En ik hoef jou niet uit te leggen hoe belangrijk dit voor een paard is...

Aafke schreef op vrijdag 24 oktober 2008, 19:29:


Lieve, lieve Jolijn!
Ik snap helemaal wat jij bedoelt. Ik heb ook een Fries en de eerste 4 maanden in een pensionstal gestaan. Mensen weten niet wat ze zeggen en doen een dier tekort, dat is mijn mening.
Ook nu komen er wel eens mensen bij mij kijken en die maken dan rare opmerkingen over "sportpaarden" en dressuur ... Kijken dan weer naar mij en maken dan een opmerkingen over Jeen, mijn Fries. Tja, met een KWPN-er is dat toch anders! Hoe zo anders? Eén van die meisjes ging op Jeen rijden .... hee, hij stopt ineens! Dus niet beleerd! Ga toch fietsen, jij kunt dus niet rijden zonder bit, sporen en zweep. Wil je op Jeen, dan laat je die troep lekker thuis.
Je bent geneigd om in de verdediging te schieten, maar eigenlijk moet je je er inderdaad helemaal niets van aantrekken. Die zogenaamde paardenkenners (dat heb ik nu wel door na ruim 6 maanden) lullen over het algemeen maar wat en doen net of ze de wijsheid in pacht hebben. Ha!
Leuk voorbeeldje? Ik krijg clickertraining van Conrad en tijdens één van de sessies hebben we het over dominantie gehad. Conrad moest daar wel een beetje om lachen en vertelde dat paarden zeker wel 100 gedragingen hebben, maar de meeste mensen er maar één kende: DOMINANTIE.
Mijn Jeen heeft karakter en is onderzoekend (vind ik), anderen vinden hem dominant. Ik heb recent tegen een meisje, die hem 5 minuten had gezien en hem dominant noemde, gezegd dat dat 1 van de 100 gedragingen is en dat als ze de anderen 99 kon opnoemen ik gelijk van haar aan zou nemen dat Jeen dominant was. Wat denk je? Ik heb haar niet meer gehoord en ik hem nog nooit iemand zo perplex naar mij zien kijken. Rot toch op met die vooringenomen meningen. Ik, met mijn bescheiden kennis van 6 maandjes, denk dat de "prestaties" van een paard mede afhankelijk zijn van zijn eigenaar/ruiter (wat doe je?) en niet of hij geschoren, gepoetst, vol lullige knotjes of rozen, met een bit in zijn mond en peesbeschermers om ieder been een bak binnen stapt met een dito opgedofte juf op zijn rug. Het zal mij werkelijk waar jeuken als ze Jeen een boerenknol vinden, ik vind hem een geweldige knol met een kracht en dynamiek waar je stil van kan worden. Gewoon een ruwe diamant, je moet er alleen oog voor WILLEN hebben.
Groetjes,
Anja

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 24 oktober 2008, 16:55:


ah nee zeker
die paardetende mensen nog nie gezien die in bomen klimmen en met hun electrische zaag de takken afzagen...
en de kinderen die hier onlangs passeerden en ballonnen lieten vliege
en die katten die begonnen te vechten
en die hond die achter de koeien naast onze wei liepen
en water die plots door de grachten stroomt, stel je voooooor!
Grrr
O ja, maar tractors en bromfietsen en andere onnatuurlijke dingen, niets om bang voor te hebben S:

Spirithorses schreef op vrijdag 24 oktober 2008, 19:18:


Ook dit bericht was een stuk vriendelijker geweest / overgekomen als je alleen de regel tussen die haakjes had geschreven.
Vind je het nou echt gek dat ik het schrijven van bepaalde mensen dan zo opvat, dit forum kennende ?
Zeker als ik het net over het denken aan de breedte van een paard heb gehad ?

Het berichtje wat je hierna schreef was ook volkomen overbodig en klopt niet , je leest mijn berichten wel want anders had je nu ook niet ge-antwoord.
IK denk dan weer dat je dit schreef om een geheel andere reden....
bijv. om niet op mijn voorgaande (ja idd. lastige) vragen in te gaan of op die test te reageren....

Dan terug inhoudelijk :
Als je paard altruistisch was zou het volgens mij om die laaghangende tak heen lopen zodat jij niet eens hóéft te bukken , of weigeren verder te lopen als dat eromheen niet lukt

marjolijn schreef op vrijdag 24 oktober 2008, 16:16:


Dat ben ik niet met je eens.

Ik heb jaren lang gewerkt en 2 regio's opgezet voor Amivedi.
Leverde me niks op , koste me alleen geld en een hele boel tijd.
Nu doe ik datzelfde werk ook al jaren voor de maag/lever en darm stichting.
Zo zijn er gelukkig velen die zich geheel belangeloos inzetten voor andere , op elk gebied.

Om even het woord Altruïsme duidelijk te maken :

Altruïsme is een handeling, een gewoonte of een ethische doctrine. Het woord is voor het eerst gevormd in 1851 door de filosoof Auguste Comte (1798 - 1857), afgeleid van het Latijnse woord "alter" (een ander) in de betekenis van onbaatzuchtig in tegenstelling tot het veel oudere woord egoïsme.

Altruïsme kan worden toegepast in de volgende vormen:

* Anderen behulpzaam zijn met geen of nauwelijks eigenbelang (de informele definitie). Dit is verschillend van elkaar behulpzaam zijn, aangezien dat vaak gepaard gaat met eigenbelang.

* Acties die anderen op een netto basis helpen met een negatief of neutraal effect op degene die de actie onderneemt ongeacht iemands persoonlijke filosofie, motivatie of de oorzaak van zijn acties. Dit type altruïstisch gedrag wordt in de ecologie vaak aangeduid als "commensalisme".

* Een ethische doctrine die vindt dat individuen een morele plicht hebben elkaar te helpen, indien noodzakelijk tot de uitsluiting van diens eigen interesses of voordelen. Iemand die een dergelijke doctrine aanhangt staat bekend als een "altruïst".

Dit concept heeft een lange geschiedenis in het filosofische en ethische gedachtegoed en is sinds de jaren 70 een thema geworden voor psychologen, sociologen, evolutionair biologen, experimentele economen, speltheoretici en ethologen. Terwijl ideeën over altruïsme van een vakgebied invloed kunnen hebben op de andere vakgebieden, hebben de verschillende methoden en doelen van deze vakgebieden geleid tot verschillende zienswijzen m.b.t. altruïsme.

[bewerk] Altruïsme binnen het dierenrijk

Altruïsme is niet een puur menselijke eigenschap, maar wordt ook vaak aangetroffen bij dieren en met name dieren die in sociale groepen leven. Sommige dieren riskeren hun leven om nakomelingen of partner te redden. Indien echter een individu zijn leven opoffert voordat het voor nakomelingen gezorgd heeft, dan kan het zijn genen niet doorgeven aan de volgende generatie. Dit betekent dat na een aantal generaties de genen die verantwoordelijk zijn voor dit gedrag weggeselecteerd zullen worden.

Bron : http://nl.wikipedia.org/wiki/Altru%C3%AFsme

Eva Saegerman schreef op vrijdag 24 oktober 2008, 20:39:


http://nl.youtube.com/watch?v=VAyn7R7KHSA

Eva Saegerman schreef op vrijdag 24 oktober 2008, 12:25:


Leuke vragen Eva. Waarom had Luna vandaag heel veel moeite om met mij uit de wei te gaan en deed ze het toch? Ze hangt erg aan haar maatjes in de kudde en heeft net een maand bij ons nog te weinig vertrouwen dat het met mij ook leuk kan zijn. Toch gaat ze mee, enerzijds door de druk die ik uitoefen en die wegvalt als ze meeloopt en anderzijds de beloning van een appelstukje als ze méér passen zet. En ook omdat ze verbondenheid voelt (mij met leidtouw), en daarmee in harmonie wil blijven. Paarden zijn groeps-harmonie verslaafden Een kat niet, die is verslaafd aan zijn eigen gang.

Groet, Michiel

eddy DRUPPEL schreef op vrijdag 24 oktober 2008, 19:55:


Ik riskeer het ni meer om mijn kruiwagen achter te laten op de wei, 1 keer heeft Jeanneke een bomvolle omgegooid en zij kreeg enkel een mopperende Britt als 'beloning'

Spirithorses schreef op donderdag 23 oktober 2008, 22:35:


Hij kan toch ook van die wip afstappen...????
Myriam

Aafke schreef op vrijdag 24 oktober 2008, 21:12:


Deze is leuk Aafke!!

Zie je nou wel... ze bestaan!!!

Michiel schreef op vrijdag 24 oktober 2008, 21:26:


Luna als groen paard was bij de tandarts redelijk rustig. Ze vond het niet leuk, en week wel wat naar achteren, maar de behandeling kon doorgaan. Waarom? Ik denk dat een jonge hond of kat heel wat meer gevochten zou hebben om er aan te ontsnappen. Waarom voor zo'n sterk beest? Ik had wel Jur ernaast staan die kalm bleef, dat scheelt veel, toch dat groeps-harmonie-diges? Omgedraaid sprinten ze razend weg, als de groep schrikt. Ik denk dat heel veel training op deze basisbehoefte berust, meer dan we denken.

Groet, Michiel