Hier herken ik m'n Haflinger wat in en ik rijd ook thuis op de weide.
Ik rijd ook met de bosal, gaat super op de weide, maar daarbuiten is dat een ramp als er iets gebeurd, als hij een ander beige paardje ziet met witte staart en manen dan luistert hij nergens meer naar (we passeren altijd eentje op wandeling). Als hij bokt en echt z'n kop tussen z'n benen steekt heb ik gemerkt dat de bosal ook geen invloed meer heeft en ik niet sterk genoeg ben om hem weer in horizontale positie te krijgen.
Ik ben ook van mening dat het niet goed is om in eigen omgeving te rijden, maar heb ook geen andere keus.
Gisteren ben ik naar de manege gaan rijden en dat ging veel beter, alhoewel hij in't begin flipte van zoveel paarden bijeen te zien lopen door elkaar.
Ik durf eerlijk gezegd nog niet te galopperen in groep, vrees dat ik de sterkste kol aan m'n broek zou moeten plakken om te blijven zitten. Ben zeker dat ik dan niets meer te zeggen heb met die bosal.
Ik denk dat dat karakter beetje eigen is aan die beige grote pony's
.
Warboel
