e m kraak schreef op donderdag 16 oktober 2008, 12:36:
>
> Nu weer niet denken dat ik op JOU reageer; maar je citeert nu
> zélf iets waarvan je zou kunnen weten dat het zichzelf
> (!), zich ophoopt met iedere tree omhoog in een voedselketen.
> Vandaar dus dat de beesten aan de top van voedselketens,
> roofvissen, zeehonden, etc. zo goede indicatoren zijn van wat
> er aan de basis mis is.
> Die wieren dus... staan aan de voet van die voedselketens.
> Zullen geen direct dodelijke concentraties derrie bevatten.
Niet geheel onbelangrijk ?
> Daarbij eten jullie ook nog eens geen dagelijks grote
> hoeveelheden zeewier; ik neem aan dat het als paardenvoer ook
> niet om grote hoeveelheden gaat.
Net als deze ook niet geheel onbelangrijk is ?
> Maar wat ik nu zo vreemd aan het hele verhaal vind... ik ken
> geen enkel paard, zelfs niet uit de litteratuur (ik bezit maar
> 1 verwarrende vermelding van de Shetlandeilanden waar de ponies
> gebruikt werden voor wier-oogst, maar onduidelijk is of dat ook
> aan de ponies zelf gevoerd werd), zelfs niet van
> begrazingslocaties die daar bij uitstek geschikt voor lijken,
> die uit zichzelf besluit maar eens zeewier te gaan grazen.
En waar liggen die begrazings lokaties die daar bij uitstek geschikt voor lijken te zijn ?
Zou het iets met de inhoud van de bodem en gewassen kunnen zijn dat het niet gegeten wordt omdat dat behoorlijk verschilt met bijv. ons eentonige graslandje hier in Olland ?
> Wat bezielt mensen hun paarden zeewier te voeren?
Door de eisen en het soort voer wat men de paarden hier geeft (ja ook die enkel op gras/hooi en mineraalsteen staan) denk ik nog steeds dat een aanvulling zéker noodzakelijk is bij een hoop paarden.
De onderzochte tekorten heb ik laatst al een link van neergezet, zelfs tekorten mét aanvulling van brok. (waar de zaken die zonder brok te kort kwamen ruimschoots in zaten)
In zeewier echter zit naast minder leuk spul..... ook een grote
combinatie van zaken die wél noodzakelijk zijn en óok noodzakelijk zijn om voldoende opgenomen te worden.
Vandaar waarschijnlijk ook de keus voor zeewier.
Want...zoals óók in dat stuk geschreven staat (maar men dus in de doorsnee wei of zelfs in brok niet meer van kan spreken) .....
Het gaat in het leven niet om enkelvoudige stoffen maar het gezamenlijke voorkomen ervan en dat vaak bepalend is voor beschikbaar zijn ,de opname en daarmee het gebruik door ons lichaam.
Ik dénk dat zeewier hier , in tegenstelling tot veel gras /hooi weide en zelfs brok , wél aan voldoet en het daardoor een betere aanvulling is als bijv. brok ?
Warboel
