Sieta schreef op woensdag 15 oktober 2008, 16:05:

Aan de plek van de zwelling te zien[binnenkant] , en de duur van de zwelling , [al zoon 2 weken ], zeiden beide dierenartsen hetzelfde.
De een zonder het te hebben gezien , en de ander heeft het wel gezien.
Is blijkbaar een veelvoorkomende plek voor een zwelling ontstaan door een splinter.
Maar je hebt gelijk , 100 procent zeker weet niemand het nog.


Hihi , och wat lief van je!!!

Nou de eerste meters heeft madam erop zitten.Rechtuit , en vooruit , over zoon 40 meter.
Ze vind het heel eng om tot de ontdekking te komen dat iets haar zomaar kan verplaatsen...
Eerst de auto gestart , haar op de trailer gezet. Dat was geen probleem.
Auto weer uit , en haar uitgeladen.
Dat ging zo goed , het volgende stapje was 5 meter vooruit rijden.
Tja , en dan zit ik op de weg , dus in overleg met de buurman , het pad in gebruik genomen van ons huis naar hun huis.
Dat pad is zoon 200 meter lang.
Aan het begin begonnen , en elke keer erin en er weer uit.
Toen ik voorbij de bak kwam die aan die weg ligt ,ging ze aarzelend de trailer op.
Ik had daarvoor 40 meter gereden .
Ze heeft toen wel wat pasjes gezet al rijdend.
Daarna alleen nog maar op die plek er weer in en er weer uit gedaan.
Dat gaat nu weer zonder aarzelen , en het gras groeit in de berm , dus heb haar af en toe even laten grazen.
Alleen Tekla rende als een gek door die bak heen , die was helemaal opgewonden , en daar werd Namkje ook weer wat onrustig van...
Morgen weer verder!

Gr Esther

marjolijn schreef op woensdag 15 oktober 2008, 15:54:


:) Je blijft lachen met haar, ondanks al die rottigheid die ze moet meemaken.

Ik ben sinds maandag thuis, ben sinds afgelopen vrijdag vreselijk verkouden, mijn hoofd zit potdicht. Lekker uitzieken was er helaas niet bij...

Onze poes krijgt de gekste ideeen als iemand overdag in bed ligt. Ze gaat je bespringen, in je neus en tenen bijten, hinderlijk zitten piepen (miau lukt niet) dat ze voor de zoveelste keer naar buiten moet, met een kattevoer neus lekker in je gezicht wrijven, op je gezicht zitten, zich onder de dekens wurmen en je steeds verder uit bed werken, grmpf.....

Indy had mij niet zien weggaan, dat betekent dus vakantie en WANDELEN!!!!! Dat ik al misselijk werd door even te staan, laat staan een hele wandeling aan zou kunnen, dat had ze natuurlijk niet door. Ze stond verwachtingsvol onder het slaapkamerraam te hinniken. Ik deed net alsof ik er niet was, maar dan komt ze met hardere maatregelen, tot aan de waterbak omgooien aan toe. Toen ik naar buiten ging, kwam ze zo enthousiast aan "kijk, je bent er toch!!" dat ik maar even bij haar ben gaan zitten. Toen was het goed en ging ze grazen. Eindelijk rust.

Toen wilde ik gaan douchen maar plotseling kwam er geen water meer uit de kraan. Nou ja, 1 minuut lang wel en ik stond net op het punt shampoo in mijn haar te doen. Er volgde veel lucht en af en toe een flinke straal water, toen kwam er niets meer. Best wel eng met dat vreemde borrelende geluid en de rare geluiden in de leidingen. Heb me maar weer afgedroogd en ben zo weer in bed gestapt en toen mijn vriend gebeld. 's Avonds zou een buurman langskomen om te repareren. Mij best, ik was te moe om te douchen. Toen verscheen ook nog mijn moeder die al drie keer gebeld had hoe het ging en babbelde mij de oren van het hoofd. Gelukkig, morgen weer aan het werk, ben nog niet helemaal de oude, maar daar heb ik meer rust dan hier. :)

Monique

Piet schreef op woensdag 15 oktober 2008, 16:36:


Ik las op paardnatuurlijk dat dikke benen, andere lichaamsdelen ( zoals hals ) die opzwellen en veel jeuk kenmerken zouden kunnen zijn ......

Monique Meijer schreef op woensdag 15 oktober 2008, 17:19:


Er zijn zo van die dagen ....

Monique Meijer schreef op woensdag 15 oktober 2008, 17:19:

Je moest maar eens een boek schrijven!!! Heb me bescheurd met die kat (wat komt me dàt bekent voor!!) en dan die douche, ach arme! Maar goed dat je nog net géén shampoo in je haar had!!! Beterschap (trouwens, die moeder herken ik ook: hoe gaat het met je kind? O ja, wat ik je wilde vertellen blablabla.pfffttt)
vogels leerden vliegen toen de mens op aarde verscheen

Mariss schreef op woensdag 15 oktober 2008, 17:43:


Ok, moet ik es zoeken

Piet
Natuurlijk Bekappen - Outcome Based!

Caatje schreef op woensdag 15 oktober 2008, 17:48:


Had net nog een keer bezoek van mijn moeder of ik het wel zeker wist of ik morgen weer aan het werk wilde - jaaaaaa, nu helemaal.........
Hoe oud je ook bent, voor je ouders blijf je altijd kind. :)
Wat een genot morgen, een heeeeele dag geen poezen en geen paarden! Maar als ik thuiskom ben ik weer wat blij ze te zien. Mijn leven zou leeg zijn zonder die twee donderstenen.

Monique

Ilona Kooistra schreef op zondag 20 november 2005, 12:16:


Er zit iig. veel jodium in zeewier , er wordt gewaarschuwd geen andere producten samen te voeren die ook veel jodium bevatten.

Daarnaast kan het behoorlijk veel zware metalen bevatten zoals cadmium, kwik en arsenicum.

wat info over verschillende soorten en hun inhoud vind je bijv. hier :
http://dezeewierwinkel.nl/voedingswaardehtml.html

amar schreef op woensdag 15 oktober 2008, 17:14:

Zo ingewikkeld hoeft het niet te zijn.
Jou DA levert die ontworm middelen ook, en geeft jou gewoon 4 tuben voor het hele jaar, en dat reseptje houd ie zelf.

Nils en Olly

Ik lees hier al geruime tijd mee en heb ook een aantal malen gepost. Er wordt zoveel gepost dat ik het amper bijhoudt om alles te lezen, laat staan regelmatig te reageren maar bij deze zou ik toch graag een vraag willen stellen.

Wij hebben zo'n 2 jaar geleden mijn ouder verzorg arabier van 23 jaar gered van de slacht. Hij was toen erg verwaarloosd en mager.

Hij is er inmiddels weer helemaal bovenop (dmv. onbeperkt hooi) en is nu eerder te dik dan te mager.

Er is toendertijd een dierenarts bijgeweest die ons vertelde dat hij chronische bronchitis heeft waarvoor hij medicijnen krijgt.

Daarnaast heeft hij ook artrose en hij krijgt daar duidelijk meer last van.
Zo wil hij echt géén voetjes meer geven, wat het bijhouden van de hoeven erg moeilijk maakt.
Vroeger was dit geen probleem en gaf hij ze aan, nu probeert hij zich in allerlei bochten te wringen om zijn been maar niet op te hoeven tillen.
Voor mijn gevoel is de buiging pijnlijk.

Ook wil hij niet meer draven. In de wei zie ik hem naast stappen alleen nog aanspringen in galop. En tijdens wandelingen, ook als hij is warmgelopen, is hij niet te porren voor een zacht drafje.
Doet hij gewoon echt niet.

Hij ziet er verder gezond uit, staat 24 uur 7 buiten met een vriend op een verhard gedeelte, paddock, wei en goede schuilstal.
Hij rolt nog wel, waarbij hij ook wel weer redelijk soepel overeind komt en ook zijn benen moet buigen.
Het enige wat we met hem doen is lekker wandelen. Rijden natuurlijk niet meer. Tijdens de wandelingen loopt hij verder niet onregelmatig.

Mijn vraag: Kan ik er sowieso vanuit gaan dat hij pijn heeft? Of zou hij dan ook moeten afvallen en er slechter uit moeten zien?

Ik heb geen ervaring met pijnmedicatie? Is dit te overwegen of wordt dat niet langdurig gegeven? Of is dit sowieso slecht omdat hij dan meer gaat belasten dan zijn gewrichten aan kunnen?

Met andere woorden. Hoe kom ik erachter of hij pijn heeft?
Of is het niet willen geven van voetjes en het niet willen draven stijfheid door de artrose?

Nog een laatste voorbeeldje:
Eergisteren waren er vanuit een andere wei een aantal pony's ontsnapt. Deze renden als een gek langs de wei heen en weer en alle paarden in buurtgelegen weides gingen over de rooie, evenals het vriendje van het oudere paardje waar het nu om gaat.
Ondanks dat hij vroeger een enorm heethoofd was, blijft hij nu rustig lopen en kijkt met grote ogen wat er om hem heen gebeurt. Maar hij zal geen stap harder zetten.

Ik wil absoluut niet dat hij rondloopt met pijn...

fleur schreef op woensdag 15 oktober 2008, 19:53:


Och Fleur , das moeilijk...
De kortste klap is , tijdelijk pijnstillers geven , en dan kijken of zijn gedrag erg veranderd.
Dan weet je hoe laat het is...

Sterkte!

Gr Esther