izi schreef op donderdag 9 oktober 2008, 9:14:


als de zalf inderdaad goed vet is en je hebt het goed ingesmeerd kan er geen vocht bij, lekker buiten laten lopen dat paard!
Piet
Natuurlijk Bekappen - Outcome Based!

Cindy Helms schreef :

Hee, dank je, Cindy.
Het is gewoon typisch dat juist híj en zijn vader ditzelfde gedrag vertonen. We zien het wel terug in meer dingen die ze allebei doen, terwijl papa Spirit al vanaf Isko's geboorte 100 meter verderop staat in de hengstengroep en ze mekaar dus niet kunnen zien.

Iskander eet elke dag zijn bijvoer samen met Alegría en BD uit één en dezelfde cementkuip. Hij mag namelijk niet met zijn eigen moeder Puck mee-eten (schandalig he, ze staat dan zo te draaien dat hij maar weer weggaat en bij BD aanschuift).
Er is hier geen enkel ander paard dat hetzelfde gedrag vertoont als Isko, dus BD en Gría nemen het niet over van hem (die lopen heel sloom achter de bak aan die hij loopt te verplaatsen en komen dus niet op het idee de bak weer naar hén te trekken).

Blijf het merkwaardig vinden hoe zoiets dus ook in de genen moet zitten want een voorbeeld heeft hij hierin nooit gehad. Hij doet dit ook al vanaf dat hij één week oud was.

De laatste dagen laten we Iskander vaker met zijn vader en je ziet dus vanaf moment één dat die twee mekaar (her)kennen, ze trokken altijd al naar mekaar toe, zelden zo sterk meegemaakt tussen een ouder paard en een veulen. Er is heel veel bescherming van Spirit naar Iskander toe (wegleiden bij Maggio bijvoorbeeld) en ook bij Iskander zie je heel duidelijk dat er een band is, hij gedraagt zich echt als het kleine zoontje en Spirit is heel zacht, leidend en beschermend naar hem toe.
Spirit is heel anders naar Alegrïa, die is zelfs ook bang van hem en gaat hem uit de weg terwijl Isko Spirit echt opzoekt op het terrein en dan bij hem blijft. Goed, dat kan natuurlijk ook in het feit liggen dat ze beiden hengst zijn maar ik denk het zelf niet, al houd ik er wel rekening mee.
Het is echt ook de kleur he, die trekt....

Zo zie je op zijn beurt weer aan Spirit dat hij nog steeds naar zijn eigen moeder Holly trekt en zij naar hem, we blijven dat ook regelmatig weer even aanbieden. Op zijn beurt wordt Spirit dan weer 'het kleintje' en verschijnt er een zachtheid in Holly zoals je die alleen maar ziet van een moeder naar haar veulen. Laatst gingen we weer effe 'snuffelen' zoals we dat noemen, Holly was wat hengstig maar Spirit deed daar helemaal n i k s mee, het wond hem niet op, alhoewel we de kat natuurlijk niet op het spek zouden binden he

Van oma Holly naar kleinzoon Iskander zie je weer heel weinig, maar waarschijnlijk ligt dat in het feit dat er altijd een Puck in de buurt is die met dreigende tanden en platte oren op alles afstormt wat maar in de buurt komt. Leuk, zo'n schoondochter, die ging ik persoonlijk ook uit de weg als ik Holly was.

Interessant om te zien, 3 generaties en het hele groepsgebeuren op deze manier.

Groet, Pien

Ja.

Spirithorses schreef op donderdag 9 oktober 2008, 9:43:


Leuk zoals je dat beschrijft Pien,

Ik moes toch ook even aan het berichtje denken wat ik gisteravond op tv gezien heb , toen ik je verhaal las.
Die dolfijnen die op hun staart ''lopen''.
Een dolfijn is ooit opgevangen geweest in het dolfinarium.
Absoluut niet in hetzelfde basin als de dolfijnen die gebruikt worden in de show.
Hij is weer uitgezet , en nu signaleren ze steeds meer dolfijnen in het wild die op hun staart ''lopen '' , terwijl dat iets is wat een dolfijn nooit uit zichzelf zou gaan doen.
Ze zijn bezig om te onderzoeken hoe dit nou kan , en waarom de dolfijnen in het wild dit nu doen.

Gr Esther

Machteld Jansen schreef op donderdag 9 oktober 2008, 9:22:


Van binnenuit groeit er binnen een paar dagen een laagje op, maar je blijft het gat aan de buitenkant lang zien, dat moet echt letterlijk uitgroeien. Na een week is het wel weer veilig maar het gat blijft wel lang kwetsbaar op steentjes ed. Wij lossen dat op met hoefschoenen op het harde. Je zou die eerste dagen na het uitbreken van de zweer nog dagelijks een desintecterend badje kunnen toepassen, ik moet echter zeggen dat wijzelf dat hooguit een dag of 3 doen, daarna niks meer, (meestal doen we gewoon helemaal niks behalve opensnijden als het niet spontaan uitbreekt, nog geen antibiotica) en het infecteert niet meer opnieuw, mits alle pus er natuurlijk wel uit is en er niks meer in zit. We houden een paard met een doorgebroken hoefzweer wel enkele dagen zoveel als mogelijk uit de modder, op het harde of op het zand. Ik denk dat er in modder, zeker met vochtig en relatief warm weer, meer bacteriën zitten dan in zand.

Veel hoefzweren gehad bij onze paarden die op één bepaalde weide liepen, afgelopen zomer. 8 paarden hadden in totaal 11 hoefzweren.
Winner had er zelfs 3 achtermekaar, maar dat kwam omdat ze niet doorbraken en bleven zeumeren omdat we de plek lang niet konden vinden en het steeds weer als vanzelf weg leek te gaan. Uiteindelijk hebben we met behulp van Piets thermografische camera de de plek kunnen localiseren en open gesneden, toen kon het definitief genezen.

Het lijkt uit een mineralen/sporenelementen tekort op onze nieuwe weide te komen waardoor er meer 'zwakte' is binnen de hoeven, we zijn er nog volop over aan het brainstormen met wat deskundigen. Nergens anders op ons terrein en onder onze klantenpaarden waren hoefzweren, het 'zat' em echt in de paarden die op die ene weide liepen.
Sinds we de paarden allemaal bijvoeren hebben er zich geen nieuwe zweren meer voorgedaan.

Overigens was er nul verschil in genezing tussen paarden die wel antibiotica gekregen hadden en de paarden die geen antibiotica gekregen hadden, in beide gevallen verliep het genezingsproces even snel namelijk.
Je hoort er wel vaker over, maar wij hebben het echt kunnen uitproberen omdat de pensionmensen hun paarden wel met AB behandelden en wij onze eigen paarden niet.

Interessante materie, al hoop je er niet al teveel mee te maken te hoeven hebben.

Groet, Pien

Peet schreef op donderdag 9 oktober 2008, 9:44:


Thanks

Gr Esther

van lennep schreef op donderdag 9 oktober 2008, 10:14:


Naja, wat je hier ook wel ziet is dat er steeds meer paarden zijn die, als ze eten, één voorbeen optillen (ongeduld). BD deed dat het eerste, toen ging Puck het doen en nu doet Maggio het ook. Ik zag Alegría dat ook al eens doen. Steeds dat voorpootje in de lucht als een circuspaard. Maar dat heeft met directe beloning te maken (als pootje in de lucht gaat komt er voer). Al deze paarden staan bij elkaar in de buurt als er gevoerd wordt. Zo zal het misschien met die dolfijn ook gegaan zijn.
Bij de paarden in de andere groepen zie je dat dus helemaal niet.

Maar die paarden kijken het inderdaad letterlijk van elkaar af, heel anders dan Isko met z'n bak.

Greetz, ben maar weer eens weg, wat spelen met Maggio

Spirithorses schreef op maandag 6 oktober 2008, 22:56:


Ik denk dat ze zwaar in het zadel neerkomt omdat ze haar rug helemaal vastzet. Daardoor gooit het paard inderdaad met het hoofd omhoog om in balans te blijven. Ik merk dat ook als ik op Bommetje rij en ik teveel spanning in mijn rug zet doet ze hetzelfde. Of zie ik dat nu verkeerd?

Groetjes Evy

Joy Jansen schreef op dinsdag 7 oktober 2008, 9:42:


Hallo Joy,

Fijn om te zien dat je hier tips komt halen, en die zal je zeker krijgen! Het gaat zo te horen de verkeerde kant uit met jou en je paardje, maar daar heb je al heel wat info en tips over gekregen lees ik, waar ik het overigens allemaal mee eens ben. Wat ik even wilde zeggen is dat je je gevoel moet blijven volgen, want ondanks de fouten die je nu hebt gemaakt geef je wel aan dat je het beste wil voor je paard. Ik denk (en hoop) dat deze fouten enkel gemaakt zijn door onwetendheid en onkunde en dat die zullen verdwijnen als je de juiste kennis en eventueel hulp hebt, zowel wat betreft de behoeften van je paard zoals buiten staan, sociaal contact enz als jullie vriendschap. Probeer je doel voor ogen te houden, nl plezier maken met je paard, en dat kan alleen als hij er ook plezier aan heeft.

Veel succes
Sibyl

Machteld Jansen schreef op donderdag 9 oktober 2008, 9:22:


Ik deed bij verzorgpaard in het gaatje wattenpropje,ook op stal en het bleef goed zitten maar vaak vernieuwen.

Conny