Eva Saegerman schreef :
>
> nee wij weten allemaal dat
bitloos zelf eerder garandeert dat
> paard net niet gaat lopen, omdat we gewoon meer letten op onze
> lichaamshouding, losser rijden (en dan bedoel ik vooral in ons
> hoofd loslaten) maar toch ook omdat paard geen bit meer voélt
> in diens mond?
Weet je, ik kan me niet voorstellen dat een paard denkt: "ha, dat bit is eruit, nu kan ik eens even lekker aan de kletter gaan". Ik denk dat paarden bit en controle zelf helemaal niet onderscheiden maar dat het controlegedeelte, namelijk het ijzer in de mond, typisch een mensending is. Vandaar dat paarden gelijk snappen wat je bedoelt, want in eerste instantie kan het rijden met of zonder bit met precies dezelfde hulpen gegeven worden. Dat we die teugels losser laten en meer op de zit gaan rijden is voor veel paarden wél weer aangeleerd, maar omdat het voor hen een natuurlijke basismanier van communiceren is, leert het paard dat zeer snel, sommigen al binnen een paar minuten.
Nét na zo'n kletter-run in zo'n open veld ga je het paard niet even eerst leren om op je zit te gaan stoppen (neem ik aan) maar ga je gewoon rustig je weg vervolgen. Als je een beetje kunt rijden dan kun je erop vertrouwen dat je je paard één kant op kunt trekken als er werkelijk iets dreigt te gebeuren. De meeste paarden gaan pas ervantussen als ze al in galop zijn of op een open veld. Daarvóór zijn ze niet op snelheid en kun je ze meestal gewoon zo terugpakken. Dus het is zaak dit niet te laten gebeuren en dan is er meestal niks aan de hand.
> Daarom dat ik iedereen altijd adviseer om meteen
>
bitloos te rijden en niet eerst gecombineerd met bit er in en
> zogezegd alleen de teugels op de hals laten rusten en met de
> ze even (enkele minuten) ondervinden dat er geen pijn komt. En
> die enkele minuten = voorbereiding. En dat zou ik nou wel
> altijd es checken voor ik op een vreemd paard stap dat net op
> hol is geslagen.
Nogmaals; dat bit er toch nog even in laten is meer voor de rijder dan voor het paard. Nee,
bitloos wordt niet geassocieerd met oude pijn, geloof ik niet. Ik ervaar juist een bevrijdend gevoel wanneer ze geen bit meer in hoeven, alhowel ik dat niet kan bewijzen want hoe geeft ene paard zoiets aan?