eddy DRUPPEL schreef op maandag 29 september 2008, 23:12:


Eddy, dit is mijn ervaring met Catcher en mijn mening.

Eva Saegerman schreef op vrijdag 26 september 2008, 23:31:


Oeps, even geen PN gelezen laatste dagen, sta wat achter...
Als ik het mij goed herinner, buigt ze makkelijk naar rechts, moeilijk naar links (daar kniks ze in haar hals ipv te buigen) Dat wil zeggen dat haar linkerkant slapper en langer is, dus dat ze die kant meer laat zakken. Die heeft ruimte nodig om terug sterker te worden, maar dat komt vanzelf als je de korte stugge kant (in haar geval de rechtse) losser maakt. Maar inderdaad, eerder naar rechts gaan zitten zodat je die slappe kant niet nog meer belast, en nog zo veel meer natuurlijk, maar dat is geen email-voer, dat moet je op de moment zelf kunnen bekijken. Hoop dat dat al wat helpt...

Groetjes

marianne laenen schreef op maandag 29 september 2008, 20:08:


Ik vond de mangalarga ook anders, maar wel met hetzelfde ritme (viertakt) en toltgevoel.
Natuurlijk draaft ieder paard anders, maar ze hebben wel allemaal een zuivere tweetakt als het goed is. Dus dat is dan hetzelfde.
De tolt is ook bij iedere IJslander anders, maar wel met dezelfde viertakt als het goed is.

Jammer genoeg vond ik op wwww.gangenpaarden.nl geen filmpje van een mangalarga in marcha media.

Ellen2 schreef op maandag 29 september 2008, 21:45:


Poisened cue's zijn heel vaak het gevolg van alles bij en door mekaar gebruiken.
Niemand zal beweren dat het niet werkt, maar het remt datgene af waar je mee werkt, de onbevangen wil van het dier om te leren. Dus zal het geen 'zo snel als mogelijk' leren zijn, integendeel.
Ik begrijp niet goed waar het idee vandaan komt dat ik geen lichaamstaal zou gebruiken. Lichaamstaal is een enorm hulpmiddel om aan te geven wat je bedoelt. Veel van de cue's die ik afspreek met een paard zijn gebaseerd op lichaamstaal.
Daar kan ook de druk van bv een beenhulp als cue mee verklaard worden, of teugel tegen de hals en verplaatsingen van je gewicht in het zadel. Lichaamstaal in optima forma en hoewel het er hetzelfde uitziet, aangeleerd via shaping, niet door verhoging van druk of zoals in het andere filmpje vastzetten aan palen en tikken met zweepjes tegen benen e.d.
Kijk nog eens naar het filmpje van de Shetland pony en naar hoeveel lichaamstaal de trainster gebruikt.

Als een paard niet met me wil werken, dan ben ik niet boeiend genoeg, m'n timing kan slecht zijn, vraag teveel tegelijk, maak te grote stappen waarop het paard me niet meer begrijpt, mijn reinforcement rate is te laag of ik werk in een omgeving die simpelweg te afleidend is.
Dus moet ik proberen die factoren te verbeteren, want ik wil dat paard opzetten voor succes, het leren zo gemakkelijk mogelijk maken voor hem.
Heeft ie ondanks dat toch geen interesse, dan heb ik pech en wordt er op dat moment niet getraind. Soms kan de situatie een half uur later heel anders zijn.
Maar ik ben ook niet meer of minder een mens als elk ander, soms ontdek ik dingen bij mezelf die een stuk beter kunnen en waarbij ik bv in een rijreactie veel te veel druk gebruikt heb. Er is altijd verbetering mogelijk, maar dat moet dan wel verfijning van mijn trainstijl zijn en geen acceptatie van iets wat daarbuiten valt omdat het tijdelijk een snel resultaat lijkt te geven.

Piet
Natuurlijk Bekappen - Outcome Based!

eddy DRUPPEL schreef op maandag 29 september 2008, 23:01:


Hmmzzzzz... te bedenken dat deze pony een jaar geleden bang was en niet in handen te krijgen was, laat staan zich wilde laten leiden aan het touw.
Nu nog bij elk 'nieuw persoon' vooral mannen eerst de kat uit de boom wil kijken. D.m.v. clickeren kan de dierenarts een vaccinatie geven, de hoefverzorger zijn hoeven doen binnen een kwartiertje zonder ook maar even gek te gaan doen (heb overigens een geweldige hoefverzorger die weet wat clickeren is)


Misschien wel geen enkele omdat ik nog steeds heel erg twijfel of er wel ooit op gereden kan worden i.v.m. kreupelheid (hij is nu 3 en een half)


Wie zal het zeggen, misschien wel een wereld van verschil. Misschien kunnen we ooit met hem wandelen compleet los. Geen idee eigenlijk.
Nu loopt hij netjes naast je. Vorige jaar was het een angsthaas, schrikkende voor werkelijk alles wat hij zag.

Michiel schreef op maandag 29 september 2008, 22:12:


Gaat jur weg dan? Misschien heb ik iets gemist, ik lees niet meer zo veel mee...