muriel schreef op maandag 15 september 2008, 14:12:

Ben weer terug, na een paar maandjes andere dingen voorrang geven
te hebben.


Mooi Muriel heb ik ook veel gedaan, eerst wandelend door stad en land, dan naast de fiets in draf en toen rijdend, de ideale volgorde nmm.

Wel is elke vorm (join up, logeren, korte rondjes aan het touw, clickeren om iets gedaan te krijgen, wel of niet veel laten grazen, etc.) zowel geschikt en ongeschikt. Tis maar net wat een paard nodig heeft en hoe het paard is op dat moment. En bij Jur hebben we al heel veel verschillende dingen gedaan.

Hij heeft de afgelopen jaren ook 2 keer geprobeerd
mijn leiding over te nemen. De eerste subtiele signalen daartoe miste ik dan, waarop het op een dag plotseling een onhandelbaar paard werd. Op die momenten was wegsturen heel effectief. Los in de bak bijvoorbeeld nam ik zijn plaats in bij de uitgang en liet hem niet toe mij daar weg te jagen. Wat hij in volle sprint probeerde. Ongelooflijk zulke processen, waarbij ik simpel hem op 5 meter afstand hield. En hij daardoor in zijn hoofd anders werd en mijn leiding weer ging accepteren.

Zo is het met elke trainingsvorm, alles heeft zijn eigen gebied van werkzaamheid. Ik las even vluchtig dat er weer allerlei forum strijd is geweest de afgelopen 2000 berichten, ha ha. Mooi! Tis een leerzaam proces, die gebieden van strijd.

Groetjes, Michiel

Michiel schreef op maandag 15 september 2008, 15:05:


He , welkom back!!
Leuk dat je er weer bent!

[oke is helemaal off topic , en heeft absoluut geen toegevoegde waarde , maar er zijn er meer die je gemist hebben Michiel!]

Gr Esther

Met Jur is het de laatste tijd wat minder.
Onze conditie training naast de fiets is nu tijdelijk gestopt. Wat blijkt? Zijn fysiek heeft veel meer lengte buigingen nodig, hij loopt zichzelf kapot met dat alsmaar rechtuit.
En lengte buiging doet hij niet met longeren, wel met hele korte rondjes waarbij ik naast hem loop om het naar binnen en buiten vallen te corrigeren.

We rijden al een 6 weken niet meer door fysieke problemen van hem.
Josien is nog wel hoopvol dat we zijn fysiek goed kunnen krijgen.
Jur wordt toch nagekeken door een dierenarts en de osteopaat en krijgt weer zijn electrobehandelingen. Als hij echt niet meer gereden kan worden dan gaat hij naar de slacht. En koopt de eigenaar een nieuw paard voor ons en begint de training weer van voren af aan, met wandelen, fietsen en rijden. En inderdaad liever naar de slacht dan naar iemand die met geweld blijft proberen hem berijdbaar te houden, terwijl zijn fysiek dat niet aan kan.
Het alternatief zit er voor ons niet in, en dat is hem als wandelpaard aan te houden, en het rijden op te geven. We hebben immers slecht geld voor
1 lease paard. Maar goed zover is het nog niet, wellicht komt het nog goed met hem.

Groetjes, Michiel

Piet schreef op zaterdag 13 september 2008, 22:33:


Hoi Piet,ben het hier ook mee eens er wordt maar geknipt en je weet op eens ineens zelf niet meer waar het over gaat en wat je zelf geschreven hebt.

Maar Piet hoe was je visdagje.....nog wat gevangen en waar ben je geweest!!!??.

Conny

Michiel schreef op maandag 15 september 2008, 15:13:


Dat klinkt niet erg positief, Michiel. Wat jammer! Je zou toch denken dat er iets te vinden moet zijn, waarom hij fysiek zo slecht draait.

Moeilijk hoor, ik hoop dat de behandeling toch nog weer resultaat geeft.

Els.

stumperd schreef op vrijdag 12 september 2008, 17:02:



Gelukkig...

Zit toch nog met vragen....
Vorige week: normaal been...Elke dag blijven stappen en / of joggen.
Haar been bleef zich goed houen, verdikte niet. Voorzichtig dan een galop gevraagd (wel aan de longe maar op een opp van 50 op 50 mtr. ) Dat "voorzichtig" had Player niet helemaal begrepen. Zo rustig als ze kon joggen, zo ontplofte ze als ze galoppeerde. Dus....zaterdag het zot eruit, tot ze rustig kon galopperen en zondag.....been weer wat dikker.
Weer stappen, beetje joggen.
Ging goed.
Wilde eens zien onder ruitergewicht, wat ze zou doen.
Het resultaat was een normale ruime stap maar een verkorte draf die na een paar minuten wel beterde maar niet normaal werd.
Ben direct afgestapt, even zoon erop omdat ik het met eigen ogen wilde zien hoe ze nu stapte. heb hem er na twee stappen draf erafgehaald. Hij weegt meer dan ik en ze liep met ingetrokken gat met een soort huppel...
Daarna aan de hand nog gaan stappen.
Goed afgespoeld en traumeel aangedaan.

Deze ochtend was het nog ietsiepietsie dik. Je moet achter haar gaans taan om het te zien. Weet je het niet, zou je er zo aan voorbij lopen.
Ook weer gestapt en wat gejogt.
Op een sukkeldraf zie je ze wat verkorten maar met een beetje meer tempo treedt ze goed onder...

Wie weet hier iets meer van?
Kan het zijn dat ze na een maand nog pijn heeft? Dat ze pijn heeft lijkt me duidelijk maar waar komt die dan nog vandaan? Nog napijn?

Geduld oefenen weer natuurlijk.
vind alleen nergens echt goede info.
Al zeker niet over de duur van deze aandoening of over blijvende pijn.

eddy DRUPPEL schreef op zondag 14 september 2008, 10:23:


Succes Eddy.

Gr. Conny