Piet schreef op woensdag 10 september 2008, 0:30:


De mogelijkheden hangen van de ernst van de breuk af. Indien het hoefgewricht erin betrokken is geraakt, zou ik zeker en vast kiezen voor de grootst mogelijke stabilisatie. De breuk moet maar een fractie van een mm verschuiven of je krijgt te maken met trapvorming en artrose tot gevolg. Dit ga je zelden met een rib of sleutelbeen hebben omdat deze beenderen meestal in de diafyse doorbreken, maw niet in een gewricht, dus vandaar dat je heel zelden artrose op je ribben/sleutelbeen krijgt.
Volgende complicatie is collaterale hoefbevangenheid: dat paard zal moeten steunen op z'n aangetaste been, of het andere zal overbelast raken en dan is het dier helemaal een vogel voor de kat.
Mij ga je niet vertellen dat het hoefmechanisme wordt uitgeschakeld door simpelweg de hoefkapsule alleen, volgens de wetten van de fysica kan dat gewoon niet, daarvoor weegt een paard te veel.
Andere complicatie is osteomyelitis, dan ben je nog verder van huis.

Ik heb paarden hiervoor behandeld zien worden die uiteindelijk terug in de (top)sport konden gaan, zonder problemen. Dit dmv schroef of ijzer. Ik heb ook conservatieve behandelingen gezien, die niet zo'n rooskleurig gevolg hadden. Ik heb ook al onbeslagen paarden met een hoefbeenfractuur gezien, ik zou dus niet gaan veralgemenen tot 'enkel bij ijzerpaarden'.

Moest het mijn paard zijn, dan zou ik het hoogstnoodzakelijke doen om die breuk te stabiliseren. Mijn paard zou dan nog in het slechtste geval artrose als complicatie hebben, hij mag hoe dan ook tot het eind van z'n leven bij me blijven, maar kan je je al inbeelden wat andere eigenaren zouden doen? Zoveelste afdankertje dat tenzij gered toch de saucissen ingedraaid wordt.

Bovendien zijn er volgens mij wel alternatieven voor een ijzer: synthetische gipsen, brug van methylmetacrylaat,... maar zo'n paard met intra-articulaire, niet verplaatste breuk gewoon zo laten staan en beperkte beweging geven zonder stabilisatie, da's naar mijn mening vragen om problemen.

Moniek schreef op maandag 8 september 2008, 11:25:


Het is iets dat door de Homeopaat zelf gemaakt wordt. De eigenaares noemt het Scip, zo staat het ook op de fles geschreven. Samenstelling is blijkbaar geheim, tja.....

Vicky Verreycken schreef op woensdag 10 september 2008, 13:29:


Je bent mijn neus vergeten


Er zijn zelfs paarden die nog maar drie benen hebben hoor en een voor het overige goed bekapt paard met gezonde voeten kan daarop wel een poos extra gewicht hebben hoor.
Feit is dat dit bij geen van de gevallen die ik gelezen heb en zelf meegemaakt heb is opgetreden.


Kan het feit dat het paard kreupelt ermee te maken hebben?


Heb ik niet gedaan, ik heb ze niet gezien
Wat zijn conservatieve behandelingen?

Ik heb je verteld van de paarden die ik persoonlijk meegemaakt heb en weer perfect lopen. Een paard wat probleemloos loopt kan dat ook in de 'topsport?'

Mooi, wat worden de zaken duidelijk he, als je meteen jouw mening geeft ipv vraagjes te stellen.
Ik had het over het hoefbeen en heb min of meer geschreven dat wanneer het ernstiger was dan een barst dit zaken van een andere orde waren.Het ging per slot van rekening over een barst.
Laten we zien of er bij ernstiger gevallen nog andere meningen zijn.
Piet
Training is a mechanical skill

Ik reageer straks op Wil, dank je wel al vast voor het uitgebreide antwoord.
Maar nu eerst voor de andere die menen dat ze weten hoe slecht ik voor mijn paarden zorg.
Paarden genoeg hier en er is maar 1 met echt problemen aan de voeten en dat is mijn bevangen merrie.
De rest heeft een leven compleet afgestemt op zijn of haar behoeftes met daarbij gecombineert mijn behoeftes.
Ik steek mijn hoofd daar niet voor in het zand, iets wat ik van een aantal andere hier niet kan zeggen.
Ook het lijstje wat Herman opnoemt is leuk maar met die paarden heb ik net zo weinig te maken als jullie, ik heb mijn verantwoording af te leggen tegen mijn eigen paarden en tot op de dag van vandaag kan ik ze echt in de ogen aankijken zonder mij schuldig te voelen om de dingen die ik ze aan doe.

Ik lees op dit forum verhalen dat 's nachts op stal heel slecht is maar dat sommige dit wel moeten van de stalhouder, waar sta je dan met je principes die o zo belangrijk zijn????
Had ik niet zelf de zeggenschap over mijn paarden en hoe ze gehouden worden dan had ik dus geen paarden.
Hardvoer is o zo slecht maar als een paard het niet meer red op alleen hooi en gras, ga je ze toch ook wel bijvoeren???
Of laat je ze dan maar verhongeren want in de natuur gaat dat ook zo??

Volgens vele is het weglaten van het bit de oplossing voor een hoop paarden, ik denk juist dat het verbeteren van de instructies voor verlichting kan zorgen voor deze paarden, vooral als ik zie wat de kwaliteit is van sommige bitloze ruiters die bij mij dus eht niet op een paard mogen komen zitten.

Mijn partner is een gediplomeerde smid, traditioneel opgeleid, hij heeft verschillende klanten die doen aan zelf bekappen en waar hij alleen maar voor controle komt en indien nodig bijscholing verzorgt, de wereld (mijn wereld) is veel minder zwart/wit dan dat sommige het hier denken.

Het is niet jullie tegen ons of wij tegen de rest, in mijn optiek is het wij allemaal want we willen allemaal het beste voor ons paard alleen verschillen het idee wat het beste is nog weleens.

Jullie denken dat ik hier ben om te stoken, denk dat maar lekker ondertussen ook al een hoop info gelezen waarmee ik daadwerkelijk mee aan het werk ga of overweeg te gaan toepassen.
Waarom zou je dan zeggen: ik ben nu 28 jaar, heb al een hoop kennis opgedaan in de tijd dat ik rondhuppel tussen de paarden (dat is ookal 28 jaar ondertussen), maar ik weet ook dat ik nooit uitgeleert ben en dat er voor mij ook een hoop onbewandelde wegen zijn waarvan ik het bestaan nog niet weet.
Is het dan fout dat ik ook over het onbekende graag meer wil leren, zie ik het fout dat ik hier een hoop info kan krijgen die ik bij mijn paardenburen waarschijnlijk nooit te horen zou krijgen?

Ik vraag me weleens af hoeveel mensen hier dingen schrijven die in de praktijk toch even allemaal iets anders verlopen?
Dat is niet erg maar wees dan ook zo eerlijk om er voor uit te komen.
Als ik jullie alleen maar op de hoogte had gehouden over het reilen en zeilen in mijn kudde en de rest maar even vergeet was ik in jullie optiek waarschijnlijk een grote held geweest maar ik steek mijn kop niet in het zand en kom er eerlijk vooruit.

e m kraak schreef op woensdag 10 september 2008, 13:19:


Tja, het zijn vaak net scharrelkippen!


Hier een oudere ruin van 18 en een jaarling die veel spelen en stoeien.
Het is de redding voor de oudere ruin die anders helemaal niet meer hoeft te eten. Bovendien blijkt hij er zeer soepel bij te worden (blijkt bij het rijden.)
Hij had altijd eczeem (niet heel erg), maar dit jaar nog niets gezien (afkloppen). Hij loopt dag en nacht buiten zonder deken. Een deken en een jaarling gaan niet goed samen. Ik wijt het wegblijven van de jeuk aan het gestoei. Maar ja, ik heb er uiteraard geen onderzoek naar gedaan.
Wel hebben we nog een merrie van 18 die lekker rondscharrelt, maar wel eczeem heeft en niet zonder deken of stal kan. Het is dus niet vanwege een goed seizoen voor de eczemers (In ieder geval niet helemaal).
Als er veel insecten zijn staan ze trouwens allemaal binnen

Toch vervelend dat paarden zelf hun weilanden tot zandbakken kunnen maken. Zand is gevaarlijk; denk ik ook.
Dus al dat beton in onze paddock is prima.


Beton hier is inderdaad oud en vol van kiezel die ook regelmatig los rondzwerft.

Toen ik enkele jaren geleden bij de Koniks was vond ik ze inderdaad erg dik.


Vogeltjeslandhooi: en hoe weet je dat daar niets verkeerds in zit?
Ik voer graszaadhooi voor de cellulose en bij ons staat veel kropaar in het gras.

Wie weet doe je dat nog eens.!
Ik niet: Sommige zaken zijn immers overal hetzelfde.

Moniek