Nick Altena schreef op maandag, 11 oktober 2004, 14:19:


Wel een mooi voorbeeld van een kanjer van een fout: door het (al dan niet bewust door de trainer) combineren van plaats, handeling en bevestiging heeft het paard de relatie tussen plaats en handeling in feite juist gelegd. Alleen was die correllatie niet bedoeling... ok, dom, dom, dom (en ik zal niet beweren dat zoiets mij nooit zou kunnen overkomen), maar hier is via ontkoppeling en extinctie vrij makkelijk iets aan te doen.

Stel nou dat het paard dezelfde plaats/handeling-correllatie had gelegd via een superharde klets met een zweep... nou, leg me dan maar es uit hoe je door het NIET meer geven van die klets (extinctie) het in galop springen op die plek gaat voorkomen. Immers, het paard zal de klets ten alle tijden voor willen blijven zijn.

Waarmee ik niet zeg dat jij met zwepen kletst, maar om het verschil in effect met p+ even glashard te krijgen.

Groeten, Egon

Inge Teblick schreef op maandag, 11 oktober 2004, 7:57:


Zie ook mijn vorige post.

Laten we er nu es vanuit gaan dat we het leuk vinden dat ons paard initiatiefrijk anticipeert... en we zetten binnen "begrepen leren" de mogelijke gevolgen van het zoeken naar bevestiging af tegen de mogelijke gevolgen van het zoeken naar een ontwijkingsgedrag:
- dan geeft het zoeken naar bevestiging inderdaad mogelijke respons waar niet om gevraagd is, maar,
- geeft het zoeken naar ontwijking mogelijke respons in even grote kans op ontwijkingen die de 2-bener niet door heeft.

Dit laatste zijn lastige dingen... het paard denkt namelijk iets te hebben geleerd (maar het blijkt, meestal veel later, dat dít de bedoeling van de 2-bener niet was). Het vervelende is dat het paard dit geleerd heeft door middel van een succesvolle ontsnappingsroute te ontdekken, dus is de enige mogelijkheid daar een spreekwoordelijk stevig hek neer te zetten. Dat is lang niet altijd mogelijk, hetgeen meteen verklaart waarom her-beleren van paarden traditioneel zo moeilijk is.

Ik heb liever te maken met extinctiemogelijkheid; daar kan ik tenminste wat mee - dat mogelijk duidelijk zijn.

Groeten, Egon

richard schreef op maandag, 11 oktober 2004, 14:40:


Qua onderhoud zijn Shetjes wellicht 'makkelijk' - ik doelde echter op het feit dat de Shet vaak ten onrechte als 'kinderpony' ( en dus 'makkelijk') gezien wordt - het temperament en karakter van die kleintjes is zeker niet 'makkelijk'!! :))

Vreemd van die paardenopvang - bij ons in de buurt mogen ze ( en lopen ze) veelal blootsvoets. Maar wel met de nodige zorg want het 'zomaar' van de ijzers afhalen van een paard dat soms al 20 jaar of meer op hoefijzers loopt, is ook niet altijd verstandig!

Maar wie weet kun je via de bekende kanalen ( Marktplaats oid) een stalmaatje voor Yola vinden?

Groet, Marianne

Egon, gaat volgens jou een paard (of hond) niet met ons in discussie?
groet, Petra

e m kraak schreef op maandag, 11 oktober 2004, 14:44:


Zou de vraag niet eerder moeten zijn of het paard er wat mee kan? Want in beide redenaties kleeft m.i. nog teveel de menselijke norm en perceptie van leren.. wat is 'eigen initiatief' en 'meedenken' voor een paard ( vandaar mijn vraag over de leid-hengst). Onderzoek leert toch dat paarden over het algemeen niet erg hoog scoren op de ladder van het bedenken van oplossingen (de labyrinth-test bv) en de in onze ogen geslaagde acties zijn vaak 'instinct-matig'...?

Groet. M.