Vandaag een schitterende doorbraak bereikt in een gegeven les.
Misschien vinden jullie het leuk om te lezen.
Wat vooraf ging....
Een grote tuiger, liep voor de kar en werd bereden.
Traditioneel opgevoede moeder en 2 nog veel traditioneler tienerdochters.
Moeder open voor veel dingen, ze had per slot van rekening mij gemaild
( of ten einde raad, dat kan ook) maar dochters die zeer gereserveerd tegenover deze snoepiesvoerder stonden. Alles was gek en stom, als ze moesten belonen kregen ze een rood hoofd
Paard bleef niet meer vastgebonden staan, ging dus hangen, beet met een heel lelijk gezicht als ze nog maar een zadel zag en hield haar hoofd zo hoog dat niemand er meer een bit in kon krijgen.
Had de moeder tijdens wat
Parelli probeersels met open mond aangevallen en in haar schouder/borst gebeten.
Ook in de paddock kwam ze met een zeer lillijk smoel met oren in haar nek op iedereen af.
Dit om je een idee te geven van het grote zware zwarte brok zurigheid wat ik aantrof en waar ze allemaal, de een wat meer dan de ander, bang voor waren.
Ik heb mijn 7 basis lessen in drie keer behandeld, niet dat het er allemaal 100% inzat, maar ik wilde snel een gedragsverandering bereiken en dan aan de voor hen echte problemen werken, de dochters vonden het toch redelijke flauwekul, hoewel ze wel zagen dat het paard lang niet zo lelijk meer deed.
Les 4, vast staan weer tot normaal geoefend en het zadel er zonder problemen op getraind en vandaag met hoofd laag, praktisch zelf happend in het bit.
Bit? yep. Zonder was drie stappen te ver, maar geen sporen en geen zweep. ( ik kreeg wel voor elkaar dat de kinriem op het laatste gaatje mocht) Mijn plan was om aan het eind van de les een klein ritje te laten maken.
Een maand geleden was er nog exact zo'n merrie bijgekocht omdat deze niet meer te gebruiken was voor dressuur en voor de kar ging ook niet meer. Bij aankomst een vriendelijk dier.
Ik schrok wat ik vandaag zag.
Ze konden er nog wel een zadel opleggen, want dan was het over, maar in de paddock was deze aggresiever naar hen, dan ik bij de andere ooit gezien had.
De oudste dochter vertelde me dat ze van haar rijinstructrice in de dressuurles dat paard aan de teugel moest leren lopen. Ze liet me haar vingers zien, daar zat een blaar op, ondanks de handschoenen en ze had overal spierpijn van het trekken aan de teugels......
De meiden rijden 4 jaar, krijgen les van een jeugdkampioene dressuur en staarden me eigenlijk toch wel wanhopig aan toen ik zei dat ik dat heel erg vond.
Ik ben uit gaan leggen, dat bij mijn paard de teugels voor 80% voor de show aan het hoofdstel zitten, dat ik rijd op mijn zit en stuur vanuit mijn navel, dat hij zijn hals lang maakt en mooi verzameld kan lopen, dat hij zo langzaam kan galoperen dat je hem dan eigenlijk gewoon flink stappend bij kunt houden.
"Verzameld?" was da? Intelligente meiden, 4 jaar rijles en niet weten waarom ze zo aan de teugels haar hoofd in een krul hadden moeten trekken....
"Ok, wie durft te gaan rijden "? De oudste dochter op ons lespaard. Teugels strak en toen ik vroeg laat haar eens stoppen? Ho en raaang aan de teugels.
Ik heb haar gevraagd nu met doorhangende teugel te rijden, haar uitgelegd hoe je een paard stopt en dat je enthousiast mag zijn als het goed gaat en dat je met alles wat je in je hebt mag belonen als ze binnen drie stappen op je zit stopt, als val je haar om de hals en zeg je dat ze de liefste van de hele wereld is ( beschaamd giegelen natuurlijk
)
Het resultaat dat ze op het laatst in een draf op haar Groningse merrie voorbij kwam denderen. "Ze loopt mooi", zei moeder, "geen verzet en geen gevaarlijk gedoe". Ik denk dat we de andere ook maar zo moeten gaan trainen en de dochters waren het met haar eens......"
Piet
Training is a mechanical skill
Warboel
