Aafke schreef op donderdag 21 augustus 2008, 12:12:

En of dat ik ervan genoten heb.
Dat zijn écht wel de mooie momenten. Die geven zuivere energie.

ik kijk al uit naar straks. Vanavond ga ik hetzelfde doen, gewoon goeiedag zeggen in de wei. Meer niet.
Da's wel een hele stap terug, maar 't is wel een eerste stap in de richting van stabiele communicatie.
_______
Herman
"Art in Nature - Nature is Art"

Aafke schreef op donderdag 21 augustus 2008, 12:30:


Ik bedenk zelf ook hoe ik de toverballen-kameleonnen-vos moet noemen. Ik zie het al helemaal voor me dat je eens onderweg bent met de trailer en wordt aangehouden
Importpapieren zeggen dat ze schimmel is, Nederlandse stamboekpapieren dat ze wildkleur zwart is en nu verschiet ze weer van kleur, hoe zal ik dat toch uit kunnen leggen aan oom agent

Esther schreef op donderdag 21 augustus 2008, 12:50:

Niet ...
Oom agent kan toch nie schrijven. Hij kan bijgevolg dus geen pv opmaken.
Alleen als ze met 2 zijn moet ge oppassen. Dan is de kans 50/50 dat de éne kan lezen, en de andere schrijven.
Maar allé, tegen dat ze onderling hebben uitgezocht wie wat precies kan, zit hun shift erop en mogen ze naar huis.
_______
Herman
"Art in Nature - Nature is Art"

Els Kleverlaan schreef op donderdag 21 augustus 2008, 12:34:


Schuldig hoef je je niet te voelen Els, maar ik begrijp dat wel, voor ons is het ook zo'n gepuzzel geweest en als ik terugkijk weet ik ook dat het langer aan de gang is. Achteraf denk ik ook, ik had gelijk aan Cushing moeten denken, maar ja ze is zo jong. Pas toen de diagnose echt werd gesteld viel de puzzle helemaal op zijn plek. En kun je je voorstellen dat ik het soms gewoon helemaal niet wil geloven.
Dan hoop ik toch nog stiekem dat de diagnose fout is. Maar ja er is dubbel getest, beide keren positief en alles bij elkaar kan ik er niet onderuit. Klinisch beeld en de verhoogde cortisol hebben het echt wel bewezen.
Dat is toch raar he.
Jullie hebben echt wel gedaan voor Frouk wat jullie konden, meer kun je echt niet doen.