stumperd schreef op maandag 18 augustus 2008, 16:24:
> Nick Altena schreef op maandag 18 augustus 2008, 1:55:
>
>> Bart en Blue schreef op zondag 17 augustus 2008, 21:51:
> dag hier zouden komen dat de stakkers gewoon met ze mee zouden
> gaan als ze ze zouden roepen????!!.
>
>
Ja tuurlijk hangt dat van een soort / ras hond af (en zelfs onderling daartussen) , de een heeft daar een " ingebouwd" vermogen voor... bij de andere zal het lang duren voor je dat aangeleerd hebt.
Maar ik denk ook dat de persoon zelf daar een rol in speelt , net als bij paarden.
De een krijgt alles voor elkaar... de ander vrijwel niets.
Ooit eens opgepast bij mensen met een bouvier.
Of ik maar ruim voor die tijd wilde komen , kennis maken , uitlaten enz.enz. want het was wel een "lastige" hond.
Ik ben er door omstandigheden pas de avond voor ze op vakantie gingen voor het eerst geweest (ze gingen snachts weg) en vanaf dat moment heeft het dier naast me gezeten, gelopen , gestaan , gelegen , zelfs toen ik het ligbad ging uitproberen stond het dier over me heen hihi.
Weg sturen was er niet bij (zou ik ook nooit doen) maar perfect luisteren op wat ik zei.
Dit terwijl het dier me nooit gezien had en ook geen specifieke opleiding heeft genoten , gewoon thuis door de "baas" de basis dingetjes (wel op de erg hardhandige manier zoals toen gewoon was)
Rare dingen dan die je niet echt verwacht van een voor vreemde niet zo lieve hond.
En dan zeg ik het heel netjes want het was een loeder , een vals kreng van het hoogste soort waar menigeen wel een aantal staatjes voor om zou willen lopen ipv. maar een.
ZIjn echte baas en de vrouw ervan deed hij niets , nooit gedaan ook.
De man had hij gewoon angst voor , dat zeg je meteen , de vrouw was de voedende hand en daar was hij meestal in de buurt als hij niet op zijn mat lag.
Als ik op de bank naast mijn vrouw zat kwam hij er tussen , net zo lang schuiven en duwen tot mijn vrouw geen plaats meer had.
Waarom ? geen idee ....
Net zo als ik geen idee heb waarom hij mijn vrouw echt kompleet negeerde , die hij ook niet kende en niet anders met hem omging dan ik.(belonend en zij gaf het voer)
Maar dan mij wel al grommend voor alles beschermde wat een dreiging was in zijn ogen.
Mij... die wild vreemde die nooit in dat huis was geweest en de hond niet verder kende dan zijn naam.
Een andere óók wild vreemde (vriend van mij ) kwam er niet eens de kamer in , ging hij in de deur opening naar hem liggen grommen tot ik hem opzij stuurde.
Ik ben maar buiten gaan zitten met die vriend zónder hond , om verder evt. problemen te vermijden.
Ik was daar tenslotte ook maar een week te gast.
Zeg het maar , het blijven soms vreemde dieren , zowel paard als hond....
Warboel
