>>>> Britt, vertel eens wat meer over "je punt".. jij komt met veel
>>>> mensen in contact..alle kleine beetjes helpen hoor..ook al
>>>> lijkt het op het eerste zicht niet zo of al beweren mensen het

> De beloning kan uren, dagen, weken en in het slechtste geval
> jaren op zich laten wachten. Hebben alle personen de
> persoonlijkheid om daar op te wachten en toch hetzelfde te
> blijven presteren?
Er is niemand die jaren op een beloning wacht, ondertussen MOETEN er andere beloningen geweest zijn, anders is iemand met wat dan ook, allang afgehaakt. Als je niet voldoende bevrediging vindt in het werk wat je doet, zoek je ander.....
Bailey stuurde dolfijnen echter zes kilometer vanaf de kust de zee in en weer zes kilometer terug voor 1 visje.
> Ik zei al ergens dat je een erg sterke ruggengraat moet hebben
> om dag in dag uit neergehaald te worden en toch niet beginnen
> te twijfelen over je eigen doen of kunnen. Zelfs het neerhalen
> hoeft nog niet, het niet bevestigd krijgen kan ook al een deuk
> geven.
Je kunt dus dan beter een positievere omgeving zoeken, of het feit dat je het ondanks dat toch volhoudt, dat je zo'n sterke ruggegraat hebt, voor jezelf al zo belonend vinden dat je daarom doorgaat.
> Het is zo dat je zelfzekerder wordt met de jaren en je je
> minder iets gaat aantrekken van de oordelen van andere
> personen. Dat komt door je opgedane ervaringen, goede en
> slechte.
De goede zijn dan sterker dan de slechte. Je kunt daarmee jezelf belonen en hebt daar voldoende aan, want anders zoek je iets anders.
>Jongeren zijn uit zichzelf al meer onzeker en
> twijfelachtig, ze hebben de drang om ergens bij te horen en
> hebben bevestiging nodig. M.a.w. ze zijn erg beïnvloedbaar. Ze
> zijn dus nog meer vatbaar voor omgevingsfactoren, positieve en
> negatieve. Daar moet je ze dus op voorbereiden.
Nergens zie je mij zeggen dat 'goed gedrag' ook in ieders ogen positief moet zijn.
Ze worden voor hun gedrag beloond door de groep. Maak de beloning groter dan de drang om ergens bij te horen en de jongere zal ander gedrag gaan vertonen en zich niet meer bij die groep voelen passen.
Laat een onzeker, twijfelachtig kind een paar keer merken dat bepaald gedrag beloond wordt en ook dat kind zal dat willen doen.
>
>> In mijn vorig bericht hierover heb ik aangegeven dan
>> niemand op een troon gezet hoeft te worden omdat de
>> principes al in 1911 in de 'wet van effect' door
>> Thorndike zijn vastgelegd.
>
> Die troon is enkel maar een woordkeuze zenne.
Dacht ik al , zijn niet te betalen die dingen

>
>> Deze gaat uit van het idee dat een individu (dieren in het
>> geval van Thorndike's experimenten) actief leren. Dat houdt in
>> dat een individu verschillende gedragingen vertoont en als een
>> gedrag een positief effect veroorzaakt, het gedrag vaker zal
>> vertonen en in het geval van een negatief effect minder vaak.
>
> Helaas gebeurt dat in de praktijk niet altijd en toch moeten we
> verder.
Welke 'baas' houdt zijn personeel het langst?Waar wordt met de meeste inzet gewerkt? Welke school zal zijn leerlingen het liefst zien leren? Als je moet kiezen uit 2 bazen, waar allebei dezelfde negatieve sfeer hangt, maar de een betaalt je een euro meer dan de ander, welke kies je dan?
> Eddy al zei, is ze erg gevoelig voor de hulpen, ook de
> verplaatsing van je zit. Als je haar dan een beloning wil geven
> en je verplaatst je naar voor, dan zal ze hoogstwaarschijnlijk
> opnieuw beginnen en dan is dit elementaire stukje mislukt.
Echt onzin Britt, allemaal aannames.
Als ze niet perfect zou kunnen stilstaan bij het opstappen , moet je daarvoor al beginnen en
clickertraining is juist niet niets doen, het is ander gedrag vragen.
Maar.... eerst van de ruiter een trainer maken.
Piet
Training is simpel but not easy