Ingrid den Ouden schreef op donderdag, 7 oktober 2004, 17:59:
> Hoi,
> Kreeg net via een ander forum nog een andere ingeving.
>
> zoekende dus
.
>
> Groeten,
> Ingrid
Hoi Ingrid,
Ik had het nogal druk met vanalles en ben nu al de hele dag zo'n beetje bezig met het bijlezen van je probleem.
Een paar dingen kwamen in me op:
Ik kan me niet herinneren dat je zegt wanneer Isabella precies lusteloos werd maar het was zeker voor Iwan vertrok toch? anders zou ze hem misschien toch kunnen missen...
Anders zou ik een of andere vorm van ziekte toch niet uitsluiten...
Dat dominantie en leiderschap woorden zijn die je niet liggen snap ik wel, maar zeker aan leiderschap kleeft niets negatiefs, en ik denk (en dat zeg je zelf ook al een paar keer) dat dat toch een beetje een probleem is..
Ik zie het zo, in het begin leerden jij en Isabella elkaar kennen, zoals je beschrijft heeft ze je veel geleerd en hadden jullie het fijn samen, ondanks dat zij wel wat meer in te brengen had dan jij. Geleidelijk aan veranderde de situatie, tot het zover ging dat jij er alleen nog maar was om haar te verwennen, ze nam toen echt het heft in handen, zogezegt.
Dat werd natuurlijk een beetje problematisch, en je probeerde het recht te zetten, met dat touw (iets wat nmm nooit goed zou kunnen werken omdat het helemaal niet bij je past) en
Parelli en cursussen.
Dat kwam voor Isabella natuurlijk een beetje uit het niets vallen, en daarnaast was het ook nog onaangenaam voor haar (zoals je ook zelf al zegt lijkt me
parelli niet iets voor haar, en wederom niet echt voor jou).
Isabella weet nu waarschijnlijk niet meer zo goed waar jij staat, wat je nou precies van haar wil, daarbij komt nog dat ze (denk ik) jouw stemmingen erg goed aanvoelt, je beschrijft zelf ook hoe goed jullie het eerst hadden, jullie kennen elkaar ook goed, maar nu ben jij opeens veranderd, je wil haar niet meer aanbidden en verwennen erger nog af en toe wil jij de baas spelen, en niet eens op een subtiele manier (dat klinkt lelijk maar je snapt wel wat ik bedoel toch? daarom zeg ik ook telkens dat die methoden niet bij jou passen).
Ik heb in de reacties ook gelezen dat er gevonden word dat je minder haar gedrag moet interpreteren, daar ben ik het niet mee eens...je kent haar goed, ik denk dat je haar ook best begrijpt. Natuurlijk denkt een paard niet "oh gut ik heb vandaag geen zin" maar ook veel mensen denken niet in woorden, maar in gevoelens en beelden. En gevoelens hebben paarden ook, en denken kunnen ze op hun eigen wijze ook.
Ik denk zelfs dat je je misschien nog wat meer in haar moet inleven, veel paarden lijken op hun eigenaren in sommige opzichten, ik denk dat jullie allebij een beetje koppig zijn. Jij vind het nodig om meer invloed over haar te hebben en doet daarom een oefening met haar die jouw "dominantie" moet bevestigen en waarbij Isa iets MOET doen, dus heeft ze daar al meteen geen trek in "bah, ik moet helemaal niets!" dus houd ze koppig vol, ondertussen word jij ook koppig en vind dat ze die oefening toch echt MOET doen, enz en uitijndelijk zijn jullie boos op elkaar.
Later ga je dan misschien met haar rijden, met in jouw achterhoofd wat er eerder gebeurde, je bent dan niet meer die vervelende baas die iets van haar wil, maar je bent ook niet meer haar verwenner, ze weet niet wat je dan weer wil, misschien neemt ze zelfs je stemming over?
Je geeft nu zelf ook al aan dat je misschien toch wel iets meer "de baas" moet zijn, maar dat hoeft niet zo naar, en misschien ook niet met allemaal oefeningen en andere dingen waarbij Isa alleen maar koppig word, probeer gewoon wat meer aanwezig te zijn, ga iets met haar doen als je je heel goed voelt, geniet van de mooie dag, ontplooi je eens helemaal, maak je groot, en ga er helemaal vanuit dat ze van je houd en leuke dingen met je wil gaan doen, voor mijn part zoek je die band weer op als jij daar ook plezier in hebt. Als je je helemaal "groot" voelt en tot rust en het idee hebt dat je de wereld aankan, dan ben je "de baas" en kunnen jullie lekker samen iets leuks gaan doen.
Je laat ons weten hoe het gaat he?
Groetjes Jolijn
Warboel
