Bijna tijd om terug naar huis te gaan (eindelijk man en beesten terug zien).
Al die dingetjes waar ik nu al aan gewend ben...
Het eten bijvoorbeeld. Het eten zelf hier op de ranch is nu niet typisch amerikaans want vers gemaakt en gezond, en geen cola te vinden. Maar iedereen hier eet met vork alleen, een mes is zelden nodig. Ik eet nu ook al zo natuurlijk uit gemakzucht, daarentegen zijn er een paar jonge amerikaanse meisjes die nu met vork en mes wilden leren eten en nu zelfs hun toast zo naar binnen werken.
De reusachtig grote auto's en de wegen zonder files. De hot springs 's avonds onder de sterren.
Het wemelt hier ook van de mensen die erg goed zijn met paarden. We waren al gewend van de groene savvy-strings (level 3 dus) hier in grote getale te zien voorbijlopen, waar er in heel belgie en nederland maar zo eentje is, maar voor de laatste twee weken cursus zijn er ook een stuk of zes instructeurs bijgekomen die de cursus meedoen, waaronder ook David Lichman, een vijf ster instructeur met zwarte savvystring (level 4). Hij heeft een mooi wit iberisch aandoendn paard mee, waarmee hij fantastisch mooie dingen doet, er is dus af en toe wel publiek als hij aan het oefenen is. Zijn snor is trouwens nog groter dan die van Pat, dat zal het geheim wel zijn.
Interessant is dat ik ontdekte dat hij ook met clickeren bezig is.
Nu, zelfs zonder al die instructeurs ed. is het hier qua horsemanship nog bijzonder. Nergens eerder zag ik zoveel savvy mensen bijeen. En dat zijn vaak amerikaanse gezette oudere dames eigenaardig genoeg, die dan blijken met hun paard in vrijheid hele mooie dingen te kunnen. Paarden die bereden worden krijgen bijna allemaal losse teugel en kunnen tenminste met hun hoofd en hals doen wat ze willen zonder geforceerd te worden of continu vastgehouden, ook een verademing om te zien. Op trail ride gaan met savvy mensen die het OK vinden te wachten als een paard ergens twijfels over heeft (waardoor het ook allemaal veel sneller opgelost is dan ivm. ongeduldig duwen en trekken).
Het laatste deel van de cursus is nu volop onderweg en stilaan komen we aan een punt waarop ik met de praktijk niet meer mee kan. Het is immers allemaal logisch gestructureerd opgebouwd. Als je zonder teugels niet al je overgangen kan rijden moet je niet met contact teugels willen beginnen. Nu, dat was nog OK met Zap (puur op zit van galop naar stilstand, jaja we komen goed overeen), als ik tenminste zorgde dat zijn impulsion OK was (cirkels...). Maar dan moet het paard OK zijn met die contactteugels, dmv. Fluid Rein techniek zorgen dat ie durft contact nemen. Dat begint te lukken, maar hij loopt nog niet consequent hele minuten na elkaar met een ontspannen ronde-lage hoofd-hals, dus het is te vroeg om verder te gaan. Verder, dat is dan met de suspension rein bv. voor mooie op de cirkel gebogen bochten met contactteugel. Power, en Lead Changes, zijn de onderwerpen die nog gaan komen. De theorie en de simulaties heb ik wel, en ik kan naar anderen kijken ook voor de praktijk. Het is trouwens is deze laatste finesse-onderwerpen dat het verschil met de oude zelfstudie pakketten duidelijk wordt, en ik snap nu ook waarom ze die niet meer gaan verkopen.
Vorig weekend hebben we lekker onnozel gedaan en hebben we met een aantal meisjes een filmpje opgenomen, een beetje als persiflage op alle simulaties en droge grondoefeningen zonder paard, met telkens te pas en te onpas (na het verlaten van de WC...) ook de savvy-clap ertussen. Op muziek gezet (Girls Gone Wild, Travis Tritt) en gemonteerd door Lindsey, het is echt hilarisch geworden. Hopelijk binnenkort te zien op Youtube! We willen het graag tonen op de laatste dag natuurlijk, eerst eens zien of John (head of faculty) dat ook een goed idee vindt.
Vorig weekend was het trouwens het grote
Parelli-event in Birmingham, en ik heb nog geen enkel verslag gehad? Is er niemand geweest? Was het niet goed? Was het zo goed dat je nog sprakeloos bent? Laat het mij weten!
Groetjes en tot binnenkort!
________________________________________________ Nathalie
Warboel
